ورای این پرسش چیست؟

درک این‌که چرا رفتار به ظاهر محبت‌آمیز از سوی یک فرد غریبه ممکن است مضر و خطرناک باشد، برای کودکان دشوار است. به هر حال شما به او آموخته‌اید که مهربانی خوب است، بنابراین آن‌ها به طور طبیعی مهربانی از سوی هر کسی را به همین صورت تعبیر می‌کنند. در حقیقت شما باید پیش از آن‌که کودکان‌تان آن‌قدر بزرگ شوند که شروع به پرسیدن این پرسش‌ها کنند به آنها درباره‌افراد غریبه هشدار دهید و مرتب به آن‌ها گوشزد کنید به افرادی که نمی‌شناسند اعتماد نکنند. من هر وقت پسرانم به شهر می‌رفتند، حتی در آخرین سال‌های دوره نوجوانی، آن‌ها را از صحبت کردن با افراد ناشناس برحذر می‌داشتم. از نظر کودک، هر کسی که شیرینی یا اسباب‌بازی تعارف کند یا وعده‌چیزی هیجان انگیز مانند رفتن به شهربازی را بدهد، جذاب است و کسی که آن‌ها را از پیاده روی تا خانه نجات دهد نعمتی آسمانی است. بنابراین پرسش‌های کودکان منعکس کننده‌تعجب آن‌ها از پیام‌های متناقضی است که درباره‌ی رفتار انسان‌ها دریافت می‌کنند.

رهنمودهایی برای پاسخ‌های شما

به علت اعتماد ذاتی کودکان به بزرگسالان مهربان، لازم است شما یکی از درس‌های خشن زندگی را به آن‌ها بیاموزید، و آن این است که بعضی چیزها ممکن است خطرناک‌تر از آن‌چه به نظر می‌رسند باشند. به هر حال این نکته اهمیت دارد که بین گفته‌های خود توازن برقرار کنید. شما می‌خواهید از کودکان خود مراقبت کنید و اطلاعات لازم برای محافظت از خودشان را به آن‌ها بدهید، اما قطعاً دوست ندارید که آن‌ها رفتار دوستانه خود را از دست بدهند و اصولاً دیگر به هیچ کس اعتماد نکنند. این کار آسان نیست و ممکن است ناعادلانه هم باشد، اما سلامت و امنیت کودکان‌تان اهمیت بیشتری دارد.

هدف شما باید این باشد که کودک‌تان را بدون ایجاد ترس و نگرانی بی‌مورد، آموزش دهید تا از غریبه‌ها، به هر شکلی که به او نزدیک شوند، دوری کند، به طوری که این مسأله تبدیل به یک حقیقت مسلم و غیر قابل بحث و قسمتی طبیعی از زندگی او شود، درست مانند دست نزدن به پریز برق یا بازی نکردن با چاقوی تیز.

چه چیزهای دیگری لازم است بدانید

کودکان برای آن‌که بدانند در موارد خاص چگونه عمل کنند، نیاز به دستورالعمل‌های روشن و قابل فهم دارند. فهرستی از این موارد را به شکل یک جدول تنظیم کنید و به دفعات آن را تکرار کنید تا کودک‌تان از بر شود. برای آن‌که به خاطر آوردن مطالب را راحت‌تر کنید، به آن‌ها وزن و قافیه بدهید. سعی کنید کودک‌تان آدرس، شماره تلفن و نام کامل خود را بداند (هر چه زودتر بهتر). علاوه بر شماره‌تلفن خودتان، شماره‌یک مرکز حمایت از کودکان را نیز به او یاد بدهید.

به عنوان پدر یا مادر، بهتر است همیشه بدانید کودک‌تان کجاست. این امر ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما در بسیاری از موارد توجه شما به آسانی به چیز دیگری معطوف می‌شود و وقتی که برمی‌گردید، می‌بینید کودک‌تان از دید شما خارج شده است. از طرف دیگر احتمالاً دوست ندارید که فعالیت‌های کودکان بزرگ‌تر خود را کاملاً محدود کنید. پس از همان ابتدا این قاعده را برای کودک‌تان روشن کنید که او به شرطی می‌تواند بیرون برود که همیشه با دوستانش باشد و آن‌ها هم درس‌هایی را که شما به کودک‌تان آموخته‌اید بدانند. کودک خود را تشویق کنید تا نسبت به زمان دقیق بازگشتش به خانه احساس مسئولیت کند و اگر برنامه تغییر کرد، حتماً به شما تلفن کند.

قدری جرأت و جسارت را در کودک خود تشویق کنید تا از مقاومت کردن نترسد. بعضی از موقعیت‌های احتمالی را نیز با کودک‌تان بازی کنید تا مطمئن شوید که او از چیزهایی که ممکن است اتفاق بیفتد آگاه است.

سایر چیزهایی که ممکن است کودک از شما بپرسد

آیا همه‌غریبه‌ها مرا اذیت می‌کنند؟

اگر کسی با من صحبت کرد، چه باید بکنم؟

اگر کسی به من شکلات داد، چه باید بکنم؟

اگر کسی به من تعارف کرد سوار ماشینش شوم، چه باید بکنم؟

پاسخ برای سنین 4-2

من دوست ندارم تو با افرادی که نمی‌شناسی صحبت کنی، چون ممکن است آدم‌های خوبی نباشند. حتی اگر آن‌ها به تو شکلات بدهند، شاید به این دلیل باشد که بخواهند تو را با خودشان ببرند. بنابراین هیچ وقت بدون اجازه‌بابا یا مامان سوار ماشین کسی نشو و با کسی به گردش نرو، حتی اگر یک بچه باشد.

پاسخ برای سنین 6-4

اگر گم شدی و شخصی سعی کرد با تو صحبت کند، به او جواب نده و از او دور شو. فریاد بزن، جلوی اولین خانمی را که دیدی بگیر یا داخل یک مغازه شو و بگو «من در خطر هستم، لطفاً به من کمک کنید».سپس از آن‌ها بخواه به تو کمک کنند تا به ما تلفن کنی.

پاسخ برای سنین 8-6

تو هیچ وقت نباید با غریبه‌ها صحبت کنی یا به آن‌ها نزدیک شوی. هرگز در خیابان به تنهایی راه نرو، حتی اگر مسیر کوتاه باشد. همیشه با یکی دو نفر از دوستان خود راه برو، زیرا هر چه تعداد شما بیشتر باشد امنیت بیشتری خواهید داشت. هرگز هنگام تاریکی به خیابان نرو، حتی با دوستانت. به دوستانت هم اجازه نده با غریبه‌ها صحبت کنند. اگر یکی از آن‌ها این کار را کرد یا سوار ماشین کسی شد، فوراً به خانه بیا و به ما بگو. اگر در خیابان تنها ماندی، حتی اگر راه خانه را می‌دانی، همان جا بمان و کسی را پیدا کن که به ما تلفن کند تا یکی از ما به دنبال تو بیاید. اگر زمانی ترسیدی یا گم شدی، از یک خانم بخواه به تو کمک کند و اسم، آدرس و شماره‌تلفن خودت را به او بگو، یا سعی کن یک مأمور پلیس پیدا کنی.

پاسخ برای سنین 11-8

اشخاصی وجود دارند، به خصوص در بین مردها، که دوست دارند بچه‌ها را اذیت کنند. تو باید از این آدم‌ها دوری کنی، زیرا آن‌ها از تو قوی‌تر هستند. همراه بودن با دوستان، از خطر جلوگیری می‌کند، اما اگر هوا تاریک باشد و تو بخواهی از طریق کوچه‌های خلوت به خانه بیایی تا زودتر برسی، آن وقت ممکن است حتی تعداد زیادی از دوستانت هم نتوانند از تو محافظت کنند. بنابراین همیشه مسیرت را از خیابان‌های پهن و روشن انتخاب کن، در پیاده‌رو در سمتی که به خیابان نزدیکتر است راه برو، گام‌هایت را بلند و محکم بردار، سرت را بالا بگیر، دستانت را مانند سربازان تکان بده و با خودت چیزی مثل یک ساک ورزشی حمل کن. افراد بدنیّت معمولاً به فردی که این چنین راه می‌رود، نزدیک نمی‌شوند. اگر زمانی یک غریبه تو را گرفت، با فریاد از دوستانت بخواه کمک خبر کنند یا این‌که فوراً به ما یا یک فرد بزرگسال قابل اعتماد اطلاع دهند. هیچ وقت به افراد ناشناس بی‌ادبی نکن، و هرگز به دنبال دعوا نگرد. اگر گم شدی، سعی کن یک مأمور پلیس پیدا کنی یا به خانمی در خیابان بگو، یا این‌که به داخل یک مغازه، اغذیه فروشی، یا رستوران برو و از آن‌ها بخواه به تو اجازه دهند تا به وسیله‌تلفن با ما تماس بگیری. این کارت تلفن را هم همراه داشته باش.