ورای این پرسش چیست؟

کودک شما مانند بعضی از بزرگسالان از دیدن افراد معلول ناراحت نمی‌شود. بر خلاف واکنش افراد بزرگسال نسبت به معلولین که اغلب به صورت ناراحتی یا حتی انزجار است، کودک فقط از روی کنجکاوی به آنها خیره می‌شود. کودک شما در واقع فقط به تفاوت‌هایی که در مقایسه با خودش می‌بیند و این‌که چگونه اتفاق افتاده‌اند، آیا ممکن است برای خود او هم رخ دهند یا خیر، دائمی هستند یا خیر، علاقه‌مند است. درست به همین ترتیب، اگر کودک شما معلول است، احتمال دارد پرسش‌هایی درباره‌افرادی با معلولیت‌های دیگر بپرسد. در همه‌این موارد شما باید به کودک اطمینان ببخشید. همیشه تأکید کنید که افراد معلول حقوقی یکسان با سایر افراد دارند؛ آن‌ها فقط دچار معلولیتی هستند که باعث شده است زندگی‌شان سخت‌تر از افراد سالم باشد. این را هم بگویید که غلبه بر معلولیت، احتیاج به نیرو و استقامت فراوانی دارد.

رهنمودهایی برای پاسخ‌های شما

حتی اگر ناراحت می‌شوید، سعی کنید آن را نشان ندهید و پاسخ‌های صادقانه بدهید. می‌توانید توضیح دهید که بسیاری از معلولیت‌ها بر اثر حوادثی به وجود می‌آید که قبل از زایمان یا در حین زایمان کودک اتفاق می‌افتد. این اطلاعات به کودک سالم شما قوت قلب می‌دهد، زیرا درمی‌یابد که این دوران پر خطر را پشت سر گذاشته است.

اکثر معلولیت‌ها دائمی هستند، اما با آموزش مناسب، درک و اجرای قوانین وضع شده در مورد دسترسی به مکان‌های عمومی، می‌توان به معلولان کمک کرد تا به اوج قابلیت‌های خود برسند. تطبیق دادن شرایط خانه و نیز وسایل حمل و نقل وضعیت آن‌ها، به این امر کمک می‌کند.

کودک‌تان را تشویق کنید تا از افراد معلول بپرسد نیاز به کمک دارند یا خیر و اگر پاسخ مثبت بود به آنها کمک کند.

چه چیزهای دیگری لازم است بدانید

شما و کودک‌تان باید همیشه هنگام صحبت کردن با افراد معلول با آن‌ها تماس چشمی کامل برقرار کنید.

شما می‌توانید با بردن کودک‌تان به ملاقات کودکان معلول در بیمارستان یا کمک در به گردش بردن افراد معلول (مثلاً به سینما یا تئاتر)، غریزه‌مراقبت و پرستاری را در او پرورش دهید.

اگر سیستم حمایتی مناسب در دسترس باشد، کودکان معلول می‌توانند در مدارس معمولی حاضر شوند. اگر سیاست مدارس، کنار هم نشاندن کودکان سالم و معلول باشد هم به نفع کودکان معلول است و هم به نفع کودکان سالم. می‌توانید از توصیه‌های مشاوران و متخصصان تعلیم و تربیت کودکان معلول برای پاسخ دادن به پرسش‌های کودک‌تان کمک بگیرید.

برای کودک شما لازم است بداند که نقص جسمانی نشانه‌کندذهنی یا کم‌هوشی نیست و افراد معلول هم مثل انسان‌های دیگر احساساتی دارند که باید به آن‌ها احترام گذاشت.

تشویق کودک به درک و همدردی با افراد دارای معلولیت‌های ذهنی نیز اهمیت زیادی دارد. برای کودک‌تان توضیح دهید که این افراد ممکن است زندگی را از چشم‌انداز دیگری تجربه کنند، اما به هیچ وجه پایین‌تر از ما نیستند.

سایر چیزهایی که ممکن است کودک از شما بپرسد

آیا او این طور به دنیا آمده است؟

چرا خیره شدن به دیگران بی‌ادبی است؟

آیا درون او با من یکسان است؟

آیا من باید به کسانی که عصای سفید دارند کمک کنم؟

چرا مادربزرگ نمی‌تواند حرف‌های مرا بشنود؟

پاسخ برای سنین 4-2

آن دختر کوچولو مریض نیست، او فقط برای انجام کارهایش نیاز به کمک دارد. بعضی از افراد مسن هم به کمک نیاز دارند، مثل مامان بزرگ. او حالا کمی گوشش سنگین است، بنابراین حرف‌های تو را خوب نمی‌شنود، اما قرار است از یک سمعک مخصوص استفاده کند تا بهتر بشنود.

پاسخ برای سنین 6-4

افراد معلول همیشه نمی‌توانند همه‌کارهایی را که آدم‌های سالم انجام می‌دهند، انجام بدهند، برای همین است که بعضی وقت‌ها دیگران فکر می‌کنند که تو نیاز به کمک داری. آن‌ها فقط دوست دارند مهربان باشند، پس اگر کسی از تو پرسید که احتیاج به کمک داری، فقط مؤدبانه بگو «نه، متشکرم».تو خیلی باهوش هستی، زیرا داری استفاده از وسایلی را یاد می‌گیری که سایر کودکان هم‌سن تو ندارند. تو خیلی برای ما عزیزی و ما تو را خیلی دوست داریم.

پاسخ برای سنین 8-6

احتمالاً بدن او به این علت کج و معوج است که در حین تولد نتوانسته است خوب نفس بکشد و در نتیجه اکسیژن کافی به مغزش نرسیده است. گاهی اوقات این موضوع باعث می‌شود که مغز او نتواند پیام‌های درست را به عضلاتش بفرستد. این تقصیر او نیست و بعضی وقت‌ها خود او هم از این وضعیت رنج می‌کشد. با این حال او یاد خواهد گرفت تا کارهای زیادی را خودش انجام دهد، با این‌که به نظر می‌رسد اکنون زحمت و مشقت زیادی را تحمل می‌کند. او مثل تو به مدرسه می‌رود. درون افراد معلول با ما فرقی ندارد، هر چند آن‌ها به کمک و آموزش زیادی نیاز دارند تا کارهای روزمره‌ای را که برای من و تو خیلی راحت است انجام دهند.

پاسخ برای سنین 11-8

افراد معلول به یکی از این دو حالت با تو فرق دارند؛ بعضی از آن‌ها نمی‌توانند بعضی کارها را مانند تو انجام دهند و بعضی دیگر نمی‌توانند درست مثل تو فکر کنند. اکثر افراد معلول به معلولیت خود غلبه می‌کنند و زندگی شادی را می‌گذرانند، از جمله این‌که ازدواج می‌کنند و بچه‌دار می‌شوند. تو هرگز نباید کسی را فقط به این علت که ظاهرش یا صحبت کردنش با تو فرق دارد یا از عصا یا صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کند مسخره کنی. همیشه به خاطر داشته باش که افراد معلول حقوقی یکسان با سایر افراد دارند و دیگر اینکه هر وقت با یک فرد معلول صحبت می‌کنی همیشه به او نگاه کن و رویت را بر نگردان. افراد معلول هم حق دارند حریم خصوصی داشته باشند، بنابراین دیگران نباید برای اطمینان یافتن از سلامت آن‌ها مرتب در زندگی‌شان تجسس کنند. و آخر این‌که هر چند افراد سالم وظیفه دارند از معلولین حمایت کنند، افراد معلول هم این حق را دارند که کمک آن‌ها را نپذیرند.