از اينکه ساعت ها به طور مداوم به چشمان با نمک کودک خود نگاه کنيد، لذت مي بريد؟ اين کار را ادامه دهيد. با اين کار کمک شاياني به رشد مغز کودک خود مي کنيد.

کودکان هيچ گاه بدون کمک والدينشان نمي توانند نبوغ و قدرت فکري خود را بروز دهند. به همين دليل، در اين مطلب ۵ راه بسيار جالب و آسان براي پرورش کودکان عاقل تر و باهوش تر برايتان نام برده ايم.

• امنيت شالوده يادگيري است

مغز هميشه به دنبال امنيت است و اگر احساس امنيت نکند نمي تواند چيزي را ياد بگيرد. به همين دليل، بسيار مهم است که به کودک خود احساس امنيت ببخشيد.

تماس پوست با پوست مي تواند به دريافت احساس امنيت در کودک کمک کند. همين طور نگاه چشم در چشم، ماساژ دادن کودک، حرف زدن با و پوشاندن لباس به تن او نيز همين نتيجه را در بر دارند.

هنگامي که کودک شما تازه متولد شده، شما با بي خوابي در جنگ هستيد، از اجتماع دور افتاده ايد و وظايف جديدي روي شانه هاي شما سنگيني مي کند، ايجاد احساس امنيت در کودک بيشتر از هر زمان ديگر اهميت دارد. اما داشتن يک رابطه قوي با شريک زندگي خود نيز يکي از بهترين راه ها براي دادن احساس امنيت به کودک است.

مي توانيد همه کارهاي ريز و درشتي که بايد در طول روز انجام شوند را روي کاغذ بنويسيد و با همسر خود به توافق برسيد که چگونه آنها را ميان خود تقسيم و از يکديگر حمايت کنيد.

اگر در مقابل کودک خود با هم مشاجره کرديد، خيلي نگران نباشيد زيرا براي هر کسي ممکن است پيش بيايد. فقط سعي کنيد آشتي خود را نيز در جلوي کودک انجام دهيد تا دوباره احساس امنيت را به کودک خود بازگردانيد. شايد نوزاد متوجه کلمات شما نشود اما به خوبي مي تواند احساساتي که ميان شما و همسرتان وجود دارد را درک کند.

• همه روز را با صداي بلند داستان بخوانيد

کارشناسان تاکيد دارند که در طول روز با کودک خود زياد حرف بزنيد. مغز، سيستمي است که هميشه به دنبال الگوها و نمونه‌محور است. بنابراين، هر چه نمونه هاي کلامي بيشتري را بشنود، بسيار سريع تر حرف زدن را خواهد آموخت. به همين دليل، توصيه مي شود تا مي توانيد در طول روز با کودک خود صحبت و براي او داستان بخوانيد. اصولا ما همه افکار خود را به زبان نمي آوريم، اما با بيان آنها و تبديل اين اطلاعات به اصوات مي توانيد باعث افزايش قدرت مغز کودک خود شويد.

اگر کودک در سه سالگي بسيار روان و واضح صحبت کند، يعني حدود يک و نيم برابر بهره هوشي بيشتري نسبت به کودکاني دارد که اينگونه نيستند. همچنين در مدرسه نيز بسيار بهتر از ديگران توان خواندن، هجي کردن و نوشتن خواهند داشت.

چگونه مي توان تخم اين استعداد کلامي را در مغز کودک خود کاشت؟ سه راه وجود دارد: استفاده از کلمات زياد، به کاربردن کلمات پيچيده و متنوع و همچنين چگونگي بيان کلمات.

وقتي در تمام روز با صداي بلند براي کودکتان داستان بخوانيد، ناخودآگاه از انواع مختلف کلمات و واژه ها استفاده مي کنيد. همچنين، با استفاده از عبارت هاي توصيفي همچون «ماشين قرمز» يا «چاي کاملا تلخ» در واقع به کلماتي که به کودک خود مي آموزيد، رنگ و بوي جمله مي بخشيد.

لحن صداي شما نيز اهميت بسياري دارد. وقتي کلمات خود را مي کشيد و با لحن بچه گانه با کودک صحبت مي کنيد، به طور ناخودآگاه به مغز کودک خود کمک مي کنيد تا زبان را بهتر بياموزد زيرا مي تواند تفاوت بين صداها را تشخيص دهد. لحن بيان کلمات به کودکان کمک مي کند تا صداها را از هم تفکيک کنند و تقليد صداهاي تيز براي آنها آسان تر است.

برخي از والدين چون کودک آنها هيچ صدايي از خود در نمي آورد، بسيار کم با او صحبت مي کنند. اما براي خاطر کودکتان هم که شده تا مي توانيد با او صحبت کنيد.

• ارتباط چشمي برقرار کردن

از اينکه ساعت ها به طور مداوم به چشمان با نمک کودک خود نگاه کنيد، لذت مي بريد؟ اين کار را ادامه دهيد. با اين کار کمک شاياني به رشد مغز کودک خود مي کنيد.

محققان ثابت کرده اند نوزادان از سه يا چهار ماهگي حالت هاي مختلف چهره والدين خود را تشخيص مي دهند. البته در همين حد باقي نمي مانند. در ۵ ماهگي، مي توانند احساسات موجود در چهره فرد غريبه را نيز درک کنند. در ۷ تا ۹ ماهگي مي توانند حالت هاي صورت ميمون يا سگ را نيز تشخيص دهند.

احساس، نخستين چيزي است که کودک به واسطه آن با ديگران ارتباط برقرار مي کند. توانايي تشخيص حالت هاي مختلف چهره اطرافيان، شالوده مهارت هاي ارتباطي غير کلامي است. اين مهارت کودک را براي کارگروهي بهتر، کمتر مبارزه کردن و ايجاد ارتباطات طولاني تر همچون بزرگسالان پرورش مي دهد.

• هميشه در «جعبه» بودن را کاهش دهيد

کودکان بيشتر زمان خود را داخل «جعبه»هاي مختلف سپري مي کنند. منظور از جعبه، کالسکه، صندلي ماشين و همه مواردي است که حرکات کودک را محدود مي کنند.

بسياري از کودکان بيشتر زمان وقت ها درون صندلي ماشين قرار دارند حتي اگر داخل اتومبيل نباشند. درست است که امنيت حرف اول را مي زند، اما بهتر است تا حد امکان زمان محدود کردن حرکت کودک را کاهش دهيد.

چرا؟ زيرا کودک بايد بتواند به طور آزادانه به محرک هاي اطراف خود پاسخ دهد. براي اين منظور نيز نياز دارد تا آزادانه حرکت کند و جلو، پشت و اطراف آنها برود. آنها بايد نشانه هاي مختلف در جلوي چشم و گوش خود و همچنين مواردي که باعث تحريک آنها شده است را دنبال کنند.

اين نخستين مرحله از پرورش سيستم توجه و حواس جمعي کودک است. اين کار، پايه گذار تمرکز و توجه کودک در ديگر مراحل زندگي است.

• اشاره با انگشتان

تحقيقات ثابت کرده اند، اشاره کردن به اشيا هنگام بيان نام آنها باعث رشد سريع تر مهارت هاي کلامي در کودکان مي شود.

در ابتدا، هنگامي که شما به چيزي اشاره مي کنيد، ممکن است کودک به شما نگاه کند. وقتي کمي بزرگ تر شد، احتمالا به انگشت اشاره شما هم نگاه خواهند کرد. در حدود ۹ ماهگي، بيشتر کودکان مي آموزند که بايد به نقطه اي نگاه کنند که شما اشاره مي کنيد.

در سن ۹ يا ده ماهگي، کودکان وسايل و اشيا را براي شما مي آورند. اين همکاري و تعامل دوطرفه را «توجه متقابل» مي نامند. به اين معنا که کودک مي آموزد تا خارج از محدود ارتباطي شما دو نفر، در مورد چيزي يا کسي با شما ارتباط برقرار کند.

والدين چگونه اين مهارت را پرورش مي دهند؟ سعي کنيد به طور مداوم به اشيا مختلف اشاره کنيد و در مورد آنها توضيح دهيد. شايد کودک کلمات شما را درک نکند اما به تدريج، ارتباط شما با او مختلط تر خواهد شد. يعني غير شما دو نفر مسايل ديگري نيز در اين ارتباط دخيل خواهند بود.

به طور مثال، مي توانيد به باغ وحش برويد يا از باغ وحش هاي اسباب بازي استفاده کنيد، به حيوانات مختلف اشاره کنيد و در مورد آنها توضيح دهيد. با اين کار، رابطه اجتماعي کودک، قدرت تشخيص و درک او و مهارت هاي زباني اش را پرورش خواهيد داد