پدري مي گويد: «چگونه با دختر هفده ساله ام رفتار کنم؟»

مادري مي پرسد: «چگونه با دختر پانزده ساله ام حرف بزنم؟»، «چگونه مي توانم به دخترم کمک کنم که به درستي با احساس ها و عواطفش روبه رو گردد؟» و ...

 
محبت، بال پرواز در کودکان

کودک از زماني که به دنيا مي آيد، داراي غريزه ها و تمايل هايي مي باشد که برخي از آنها، بالقوه هستند و مانند آتش زيرخاکستر به وقت خود، فعليت پيدا مي کنند . مانند ثروت اندوزي، امورجنسي و ...

برخي ديگر از تمايل هاي کودک، بالفعل هستند يعني پس از تولد، رشد ونمو مي کنند مانند خوردن، گريه کردن، خوابيدن و ...

کودک در رحم مادر، به طور کامل، متوجه کردار، گفتار و هيجان هاي بيرون، از طريق شريان هاي حياتي مادر مي باشد. پس از تولد نيز به طور کامل، در معرض کردار و رفتار اطرافيان قرار مي گيرد و از سن دو سالگي به بعد، آماده ي بهره برداري مي شود . بنابراين، دست نوازش پدر و مادر به ويژه پدر براي او، داراي اهميت است.

توصيه مي شود مادران و پدران، کودکان را بر سينه بفشارند تا ضربان قلب آنان با ضربان قلب کودک، درهم آميخته شود و گرمي و حرارت محبت را لمس کنند.

 
آيا روش هاي تربيتي دختران با پسران تفاوت دارد؟

پدر و مادر بايد بدانند از آن جايي که تمايل پسران با دختران فرق مي کند، در برخي مسائل هم تفاوت دارند . نبايد فراموش کرد که پسران، رفتار با جنس مخالف را از مادر مي آموزند و دختران از پدر ياد مي گيرند. بنابراين، اگر پدري طبيعت وجودي دختر خردسالي را نشناسد و آن طور که خودش مي خواهد، با او رفتار کند، اين مساله بين پدر و دختر، فاصله مي اندازد.

دختران نياز دارند کسي به صحبت هاي شان گوش دهد نه اينکه بدون شنيدن احساس هاي شان، از ابتدا راه حل ارائه شود. درباره ي پسران نيز مادران با مشکل مواجه مي شوند زيرا پسران حتي اگر کوچک باشند، اعتماد به نفس را در اين مي بينند که خودشان از عهده ي مشکل هاي شان برآيند و نياز به کمک بيش از حد يا ناز و نوازش ندارند.

 

درک رفتار

برخي از ما به طوركلي انتظار داريم که دختران در کارها همراهي مان کنند و پسران، ياغي و تنبل باشند، دختران را هميشه تشويق مي کنيم که به مادران شان کمک کنند اما از پسران، انتظار کمک نداريم .

فرزندان تان را آن طور که هستند، بپذيريد، نه آن گونه که مي توانند باشند .

اگر مي خواهيم فرزندان مان، خود را انسان هايي با ارزش تصور کنند ، بايد آنان را با تمام کاستي هاي شان بپذيريم. ما باور داريم که براي فرزندان مان، ارزش قائليم و گاهي نيز آن را بازگو مي کنيم اما بيش تر وقت ها، رفتار ما با گفتارمان تناسب ندارد. ما بايد به آنان ثابت کنيم بدون توجه به اين که چگونه عمل مي کنند، براي آنان به عنوان يک فرد، ارزش قائليم.

 

روبه رو شدن با يک دختر خشمگين

وقتي دختري از روي خشم، مادرش را بي ارزش مي خواند، به احتمال زياد به علت خشمي است که او نسبت به خود، احساس مي کند. از اين رو، اين احساس را روي مادرش، فرافکني مي کند. بيش تر مواقع، وقتي يک دختر نوجوان، عصباني مي شود، نه تنها با آشوب هورمون ها و احساس هايش روبه روست، بلکه احساس بي ارزشي مي کند. دختر نوجوان در اين سن و سال، با يک به هم ريختگي دروني و بيروني روبه ورست. اين احساس را که به او دست داده، دوست ندارد و به همين دليل، احساس خود را روي مادرش، فرافکني مي کند. مادري که به او اعتماد دارد، او را مي شناسد و به شکلي عميق، او را درک مي کند.

مادر يک دختر نوجوان بايد صبر و شکيبايي زيادي داشته باشد . بايد ديدگاهي وسيع داشته باشد و او را به شکلي که لازم است، درک کند. مادر مي تواند اعتماد و اطمينان دخترش را نسبت به خود، بيش تر کند و براي رسيدن به اين مهم، لازم است که سرنخ هاي احساسي و عاطفي او را پيدا کند.

مادر مدير و دانا، خشم دخترش را در اين مرحله از زندگي، به حساب در حال رشد بودن او مي گذارد. البته گاهي وقت ها مادر بايد به دخترش بياموزد که خشمش را کنترل کند. اينکه بياموزيم خود را کنترل کنيم، بخشي از برنامه ي رسيدن به بلوغ و بزرگي است.

مواقعي هست که بايد بگذاريد دخترتان فرياد بکشد. احساس هاي ناخوشايندش را آنقدر تخليه کند تا به آرامش برسد. در بسياري از مواقع، وقتي دختر به شدت خشمگين مي شود، بهتر است مادرش از صحنه بيرون برود و بگويد: «من نمي توانم حرف هاي تو را تحمل کنم. بهتر است که نيم ساعت، تنها بمانم.» اگر ترک کردن اتاق، امکان پذير نباشد، شايد چند ثانيه سکوت، نتيجه ي دلخواهي بدهد.

تغيير کردن با دختران مان

براي آنکه در دوران نوجواني دخترمان، به او نزديک تر بمانيم، بايد در کنار او و با او تغيير کنيم. اين بدان معناست که
روش هاي مقتدرانه را کنار بگذاريم و رفتاري دوستانه تر در قبال دخترمان در پيش بگيريم.

براي آنکه به دختران مان نزديک تر شويم، لازم است به آنان، آزادي بيش تري بدهيم و مسووليت هاي جديدي را به آنان واگذار نماييم.