تا آغاز رسمی تبلیغات نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی فرصت کوتاهی باقی مانده است! اصولگرایان که بسیار امیدوار هستند پیروز انتخابات باشند، برای اطمینان هرچه بیشتر این پیروزی به دنبال ایجاد وحدت در اردوگاه خود و رسیدن به لیست واحد هستند. لیستی که البته به نظر می‌رسد با خارج‌خوانی‌های برخی از جریان‌های درون اردوگاهی اصولگرایان همچون پایداری، بدل‌هایی خواهد داشت که نگرانی‌هایی را برای این اردوگاه سیاسی به همراه داشته است؛ اما در طرف مقابل اصلاح‌طلبان که اکنون دولت و مجلس را در اختیار دارند و برای تداوم حضور خود انتخابات پیش رو را بسیار حساس و حیاتی می‌دانند؛ استراتژی انتخاباتی خود را فعلاً بر روی مسئله ردّ صلاحیت‌ها و عملکرد شورای نگهبان متمرکز کرده‌اند و تلاش می‌کنند این‌گونه القا کنند که پیش از آغاز رقابت‌های انتخاباتی از این کارزار حذف شده‌اند و اعلام می‌کنند لیستی ارائه نخواهند کرد؛ اما واقعیت ماجرا شاید چیز دیگری است و باید آن را در سال‌های دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان و عملکرد نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس جست‌وجو کرد. آنچه این جناح را به فکر فرو برده که در انتخابات لیستی معرفی کند یا نه، انتقادات وسیعی است که به عملکرد آنها و همچنین کابینه مورد حمایت آنها وارد است. پایین آمدن محبوبیت شخصِ رئیس‌جمهور و همچنین افزایش مشکلات معیشتی و اقتصادی در دولت دوم روحانی موجب شده است تا مردم با دیده تردید به برنامه‌های اصلاح‌طلبان نگاه کنند. تردیدی که حتی پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان را فراگرفته است و افت محبوبیتی که حتی رئیس دولت اصلاحات نیز مدت‌ها پیش از اعلام نظر شورای نگهبان اعلام کرده بود تکرار او هم دیگر فایده نخواهد داشت و دعوت عمومی آنها از حامیان‌شان برای رأی دادن مثمر ثمر نیست.
البته به نظر می‌رسد فراتر از این دو جریان نیروهای مستقل نیز در این انتخابات حداقل در پیش‌برد سو‌گیری‌های تبلیغاتی و مشخص کردن زمین مطالبات عمومی نقش ویژه بازی خواهند کرد و شاید بسیاری از معادلات در روزهای آینده را به گونه‌ای دیگر رقم بزنند.