وفس کجاست؟

وفس اسم روستایی در استان مرکزی در شهرستان کمیجان در ایران است. روستای وفس از شمال به ساوه، از جنوب به کمیجان، از غرب به همدان و از طرف شرق به تفرش محدود است. مساحت روستای وفس تقریباً ۲۰ کیلومتر مربع است.

روستای وفس در حصاری از کوه های نسبتاً مرتفع واقع شده است و از سمت جنوب، مشرق و مغرب در محاصرهٔ کوهستان قرار دارد و تنها از سمت شمال به درختان و باغهای میوه منتهی می شود.

روستای وفس از لحاظ ارتباطی در یک موقعیت بن بست واقع شده است؛ تنها جاده ارتباطی مهم آن، جاده ای آسفالت به طول ۱۸ کیلومتر است که وفس را به کمیجان و از آن جا به دیگر نقاط متصل می کند.

روستای وفس قدمت ۳۰۰۰ ساله دارد. منطقه وفس یکی از منطقه‌های قدیمی و سکونت گاه مادها بوده است.

وفس به علت برخورداری از آب و هوای بسیار مطبوع، باغ‌های میوه، زمین‌های زراعی و چشم اندازهای دست نخورده و خانه های پلکانی به ماسوله استان مرکزی معروف است.

بعضی گردشگران خبر از وجود فسیل‌هایی در کوهها و صخره‌های این آبادی خبر می‌دهند. آنان بر این باورند، کوه‌هایی که روستای زیبای وفس را محصور نموده از نوع آهکی و رسوبی است و در این کوهها بقايای موجودات زنده که در لایه‌های زمین مانده‌اند به وفور دیده می‌شود.

زیبایی های روستای وفس

ویژگی ها و مکان های دیدنی روستای وفس:

بافت کالبدی روستای وفس و نوع معماری خانه ها، ابنیه مذهبی و خدمات عمومی بیشتر با ویژگی‌های اقلیمی و طبیعی سازگاری دارد و بسیار جذاب است، خانه‌های مسکونی روستا به صورت متراکم و پلکانی بر دامنه کوه گسترده شده و ایوان‌های فراخ و بامهای یکدست ویژگی آنهاست که جلوه‌ای خاص را ایجاد کرده است.

یكی از جاذبه های گردشگری وفس وجود 16 مسجد در این روستا است كه گل سرسبد آن ها با نام مسجد جامع قدمتی به درازای هفت قرن دارد.

در روستای وفس علاوه بر مساجد، بارگاه امامزاده حسین موسوم به (حاج رضوان)، امامزاده اسماعیل و امامزاده یحیی نیز وجود دارد و زیارتگاه حاجی رضوان وفس نیز متعلق به شاهزاده حسین(ع) از نوادگان امام موسی كاظم (ع) است كه دارای كرامات بسیاری است و هرسال افراد زیادی را از شهرهای دور و نزدیك  و روستاهای اطراف به سمت خود می‌كشاند.

زیبایی های روستای وفس

زبان مردم روستای وفس چیست؟
مردم وفس به یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های ایرانی یعنی تاتی سخن می‌گویند.

سوغات روستای وفس:
 گیوه بافی و ساخت تخته گیوه از ديگر هنرهای مردم تاتی زبان روستای وفس است كه از مدتها قبل در این منطقه رواج داشته است و این صنایع دستی یكی از بهترین پاپوش‌ها است، بافت تخته كشی گیوه حرفه ای ظریف و خاص است كه در وفس شغلی ویژه به حساب می آید و عده ای در تابستان و زمستان به آن اشتغال دارند.

بافت انواع دستكش، جوراب های پشمی، سوزن دوزی، سبد بافی، نمد مالی و جاجیم بافی از ديگر صنایع دستی و سوغات این خطه است كه بطور قطع برای گردشگران نوروزی از جذابیت بالایی برخوردار است.

رونق كشاورزی در این آبادی باعث شده كه انواع خشكبار و میوه‌های فرآوری شده، كشمش و لبنیات تازه و طبیعی، شیره انگور بعنوان سوغات با كیفیت برای گردشگران به فراوانی وجود داشته باشد.