* تماشای فوتبال و صرف وقت و هزینه برای حضور در ورزشگاهها، چه ثمرات و برکات ویژهای برای مردان و پسران ما داشته که حالا باید برای حضور زنان و دخترانمان نیز در این عرصه همت بورزیم؟
* زنان و دختران ایرانی برای تماشای همه رشتههای ورزشی بانوان آزادند، و حتی برای تماشای برخی مسابقات ملی آقایان هم منعی ندارند، با اینحال، چه چیزی در ورزشگاه رفتن خانمها برای تماشای فوتبال آقایان هست که به هیچ شکل و صورت دیگر برای خانمها قابل جبران نیست؟
* مجری و گزارشگر معروف تلویزیون (عادل فردوسیپور) میگوید در ورزشگاههای ما انواع مواد مخدر استعمال میشود. خیلیها تأیید میکنند که مصرف مشروبات الکی و حضور افراد مست در ورزشگاهها غیرعادی نیست. نثار انواع فحشهای رکیک و ناموسی را حتی از صفحه تلویزیون هم میشود شنید. آیا اینهمه مصیبت فرهنگی نباید ما را از حضور حتی پسران نوجوان در چنین محیطی به هراس بیندازد؟ جای زنان و دختران ما در چنین فضایی کجاست؟ پس چرا هنوز برخیها میگویند برای حضور زنان در ورزشگاهها فقط یک دستشویی جداگانه مردانه و زنانه لازم است؟
* در دیدار پرسپولیس و سپاهان یک هوادار کشته شد و بیش از صد نفر، مصدوم و مجروح شدند. در دیدار فولاد خوزستان و استقلال، نوجوان خوزستانی از سنگی که هواداران بهسوی جمجمهاش زدند، به کما رفت. از این فجایع هرچند وقت یکبار در ورزشگاههای ما رخ میدهد، آیا کسی میتواند برای عدم تکرار چنین آشوبهایی تضمین بدهد؟ آنهایی که برای حضور زنان در ورزشگاهها نسخه میپیچند، برای تأمین امنیت آنها نیز فکری کردهاند؟
* ِآیا همه آنهایی که در این چند سال، موضوع ورزشگاه رفتن خانمها را علم کردهاند، حاضرند خودشان یا خانوادهشان در چنین محیطی پا بگذارند؟
* آیا این استدلالها که «اگر زنان به تماشای بازی مردان نروند دچار بحران روحی و روانی میشوند.» یا این حرفها که «باید اجازه داد زنان به ورزشگاهها بیایند تا هم فحش بدهند و هم فحش بشنوند!» و...، توهین به بانوان ایرانی نیست؟
* چرا برخی گروههای سیاسی که اکنون با ادعای «دفاع از حقوق زنان» به طرفداران پروپاقرص ورود بانوان به ورزشگاهها بدل شدهاند، زمانی نهچندان دور، برضد این موضوع مطالبی منتشر میکردند و تأکید داشتند که مسئله حضور زنان در ورزشگاهها، بههیچوجه دغدغه بانوان ایرانی نیست و طرح این مسئله فقط برای انحراف افکار عمومی از مسائل اصلی است؟
* یکی از فعالان فضای مجازی نوشته است «با کدام پول مهم نیست! چند درصد مهم نیست! برای چه مهم نیست! مهم این است که او را پر از بغض کنیم نسبت به گروه دیگری از جامعه خودش! به او بگوییم مشکلات اصلی چیزی نیست! اگر تو بتوانی بروی استادیوم، هم شغل داری، هم شوهر داری، هم مسکن داری، هم بچه داری و...، چرا رفتن یا نرفتن به استادیوم باید مهمترین مسئله دختر ایرانی بشود؟»
مجله آشنا، شماره 213، صفحه 66
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید