بدترين ترين كاری كه عروس ها می توانند انجام دهند …
هر چه بكاري، همان را برداشت مي كني ،بدترين و بي رحمانه ترين كاري كه عروس ها مي توانند انجام دهند، اين است كه پدر و مادر سالخورده وپير همسرشان را از خانه بيرون بيندازند تا همچون گدايان و ولگرد ها در خيابان ها پرسه بزنند.

اگر به پارك ها و بنا هاي تاريخي برويد، افراد پير و سالخورده بسياري از خانواده هاي محترم و آبرومند را مشاهده خواهيد كرد كه تنها يا به همراه دوستان همدردشان بر روي نيمكت ها نشسته اند؛ مردان و زناني كه همسرانشان را از دست داده اند بچه هايشان بزرگ شده اند و خانه شان توسط عروس هايشان اشغال شده است.

دخــتران وپسران آنها، وقتي براي آنها ندارند. نوه هايشان هم يا نسبت به آنها بي تفاوت هستند يا اينكه چنان سرشان شلوغ است كه اهميتي به اينكه چه اتفاقي براي آنها مي افتد، نمي دهند.

بنابراين آنها همچون پرندگان دسته دسته به پارك ها و باغ ها مي روند و دور هم جمع مي شوند و به اوقات خوش زندگي شان فكر مي كنند.

محيط خانه براي آنها طوري شده كه فكر مي كنند زيادي و به درد نخور و« مزاحم » هستند. عروس ها استفاده هايي از آنها مي كنند و كارهايي را به عهده شان مي گذارند.

مثلاًاز آنها مي خواهند كه به دنبال فرزندشان از مدرسه بروند يا سبزي و ميوه و شير بخرند. اما بيشتر اوقات طوري با آنها رفتار مي شود كه احساس مي كنند كه درخانه خودشان مهمان ناخواسته هستند.

اما خداوند از آن بالا همه چيز را مي بيند. .وقتي، زمان شما هم فرا برسد، فرزندانتان هم با شما رفتاري بهتري نخواهند داشت و همانند يك تكه قديمي و دور ريختني مبلمان و وسايل خانه با شما رفتار خواهند كرد.

هر چه بكاري، همان را برداشت مي كني.

زماني را هم به خانوادة همسرتان اختصاص دهيد

تمام روابط، همچون روابط با دوستان، همسايگان، همكاران، نياز به مقدار زيادي وقت و توجه دارد. پس چرا رابطه ما با خانواده همسرمان اين طور نيست و اين وقت و توجه را به نسبت اين رابطه نداريم؟

خانواده و خويشاوندان همسر در موقعيتي قرار دارندكه اغلب جزئي از خانواده به شمار نمي روندو به ندرت هم به عنوان دوست و مصاحبه در نظر گرفته مي شوند.

ما نسبت به آنها نه احساس عشق و علاقه اي كه نسبت به اقوام و خويشان خوني مان يا خانوادة خودمان داريم را مي كنيم و نه مايليم به آنها همان وقت و اهميتي كه به دوستان خودمان ميدهيم را اختصاص دهيم.

در اينجا اولين و مهم ترين اشتباه مان شروع مي شود.

روابط با خانواده همسر بايد با توجه، صبر و درك زيادي توأم باشد. همچون گياهان كمياب، خانوادة همسر نيز نياز به رسيدگي و مراقبت دائم دارد