اينكه با چه فردي و در چه زماني ازدواج كنيد و خود را متعهد به يك رابطه مقدماتي كنيد، از جمله تصميمات بسيار با اهميت زندگي ميباشند كه پيامدهاي بلند مدت و حتي هميشگي نيز به همراه دارند. بنابراين نبايد آنها را بي اهميت انگاشته و يا شتابزده عمل كنيد. همچنين نبايد بدون اطلاعات كافي و ملاحظات دقيق، همسر آينده خود را برگزينيد. شما نبايستي در اتخاذ اينگونه تصميمات پيرو احساسات و هيجانات خود باشيد، چرا كه آنها بسيار گمراه كننده و سطحي نگر ميباشند. به هر صورت احساسات خود را هنگام تصميم گيري لحاظ كنيد، اما پيرو قضاوت و منطق خود باشيد.

به منظور برخورداري از يك رابطه زناشويي رضايت بخش و بلند مدت، شما بايد با خود و شريكتان محترمانه، صادقانه و با ملاحظه رفتار كنيد. غالب افراد از اهميت رفتار مناسب با شريك خود آگاه هستند، امااينكه نحوه رفتار با خودشان نيز به همان اندازه حايز اهميت است، بي اطلاع ميباشند (حتي مهم تر از نوع رفتار با شريك).

با خود و طرف مقابل خود صادق و صريح بوده و محترمانه رفتار كنيد. چنانچه شما رفتار مناسبي با شريك خود نداشته باشيد، راهي را هموار ميسازيد كه به مشكلات، رنجش و نفرت منتهي ميگردد. اجازه ندهيد ناكامي ها، رنجشها و مشكلات كوچك درون شما انباشته گرديده و به مرور زمان  تبديل به افسردگي و تنفر در شما گردند. براي خود احترام قائل باشيد و بگذاريد شريك شما بداند كه چه چيزهايي براي شما داراي اهميت است. چنانچه شما از كشمكش ها و تعارضات اجتناب ورزيد، قادر نخواهيد بود از  يك رابطه بلند مدت و رضايت بخش برخوردار گرديد.

اين زندگي متعلق به شماست و شما نسبت به آن مسئول مي باشيد. با خود نسبت به اينكه خواهان چه نوع زندگي آرماني مبتني بر نيازها و ارزشهايتان مي باشيد، صادق بوده و بطور فعال براي دستيابي به آن ها تلاش كنيد. همچنين از اينكه شريك شما بايستي از كدام ويژگيهاي شخصيتي و ارزشي  برخوردار باشد آگاهي داشته باشيد. با خود درباره حداقل نيازها ، و اينكه درصورت محقق نشدن چه ميزان از زندگي آرماني خود، همچنان در زندگي احساس رضايت خواهيد كرد، صريح و صادق باشيد. سپس مطمئن گرديد كه شما در مورد آن واقع بين بوده و هيچگاه وارد رابطه اي كه تامين كننده حداقل نيازها و انتظارات تان نميباشد، نخواهيد شد.

اينها استاندارها و معيارهايي ميباشند كه شما بايد هنگامي كه فردي را بعنوان يك همسر بالقوه در نظر ميگيريد، مد نظر قرار دهيد. ببينيد آيا وي با معيارهاي شما هماهنگي دارد يا خير. چنانچه موردي در فرد مقابلتان وجود دارد كه احتمال دارد شما را به زندگي كمتر از حد انتظاراتتان سوق دهد، از وي صرفنظر كرده و ديگر وقت خود را صرف آن رابطه نكنيد. اين عاقلانه نيست كه زمان زيادي را با يك فرد نامناسب سپري كنيد تا اينكه يك فرد مناسب حال شما از راه برسد. اين عمل شما را در ريسك ايجاد يك پيوند عاطفي با آن فرد قرار ميدهد، كه ممكن است پايان دادن به آن رابطه را برايتان بسيار دشوار و يا حتي غير ممكن سازد. در ضمن اينگونه رفتاربي انصافي و بي حرمتي به فرد مقابلتان محسوب ميگردد.

شناخت صحيح از يك فرد زماني زيادي را ميطلبد. با چيزي كه در آغاز رابطه با آن مواجه ميشويد گمراه نشويد. هنگامي كه رابطه تازه و نوپا است افراد تمايل دارند به بهترين نحو رفتار كنند. اما پس از برقراري رابطه فرد ممكن است كاملا متفاوت از روزهاي نخست آشنايي با شما رفتار كرده و شخصيت واقعي خود را نمايان سازد.

هيچگاه در نخستين مراحل آشنايي و رابطه، خود را متعهد و پاي بند طرف مقابلتان نكنيد. شما تنها مجاز هستيد به فرد مقابلتان تعهد دهيد كه زمان بيشتري را با وي خواهيد گذراند، و يا توافق كنيد، ماداميكه در حال شكل دهي رابطه و شناخت بيشتر و بهتر از يكديگر ميباشيد، بطور انحصاري تنها با فرد مقابلتان رابطه داشته باشيد. همچنين بايد تعهد دادن و سرسپردگي را تا زماني كه با يكديگر حداقل 2 بار مشاجره نداشته ايد به تعويق اندازيد، تا بتوانيد در يابيد كه هر كدام از شما هنگام خشم و ناسازگاري چگونه عمل كرده و واكنش نشان ميدهد.

چنانچه شما تمام اوقات با شريك خود مهربان، سازگار و موافق باشيد. همواره به چيزي كه شريكتان خواهان آنست تن دهيد. هرگز مخالفت نكنيد و هرگز از شريكتان نخواهيد كه خودش را با شما وفق دهد، شما نداسته به فرد مقابلتان مي آموزيد كه نيازها و خواسته هاي شما بي ارزش و بي اهميت ميباشند.شما به فرد كمك مي كنيد تا  بياموزد نسبت به شما با احترام و حساسيت رفتار نكند. با اين رويه آزردگي ها، ناكامي ها، نوميدي ها، رنجش ها و خشم به مرور زمان در شما انباشته گشته و در نهايت  رابطه براي شما زهرآگين ميشود.

لازم است شريك بالقوه شما، شما را كاملا بشناسد، بنابراين خود را در دسترس قرار داده و از همان ابتدا با وي روراست، صريح و صادق باشيد. چنانچه شما رابطه را با پنهان كاري و تظاهر آغاز كنيد،  قادر نخواهيد بود به يكديگر اعتماد كرده و از يك رابطه سالم برخوردار گرديد. شما ممكن است پيوسته از اين كابوس كه روزي شريك شما ناگهان به ماهيت واقعي شما پي ببرد، ديگر شما را دوست نخواهد داشت و يا مورد پذيرش قرار نخواهد داد، ترس همه وجود شما را دربرگرفته و در رابطه احساس ناامني كنيد. اگر شما از همان ابتدا در دسترس باشيد و صادقانه و صريح همان گونه كه هستيد باشيد و رفتار كنيد، بالطبع برخي افراد به شما علاقه مند خواهند شد و برخي نيز شما را طرد خواهند كرد. اما احساسات و پذيرش از سوي افرادي كه به شما علاقمند شده اند، واقعي و استوار خواهد بود.

وجه اشتراكات پيشنهادي براي برخورداري از يك رابطه رضايت بخش:

1- اعتقادات و ارزشهاي اساسي و مهم در رابطه با اخلاقيات، مذهب، مسايل فرهنگي، سياسي و معنوي.

2- روش زندگي. ميزان نياز و ميل به عطوفت، محبت و در كنار يكديگر بودن. نحوه تعليم و تربيت فرزندان. معيارهاي بهداشت و نظافت فردي و نظم و ترتيب. داشتن و يا نداشتن فرزند. اعتقادات نسبت به تقسيم كار و مسئوليت ها.

3- سطح نياز و تمايل به فعاليتهاي اجتماعي (نوع فعاليت و تناوب آنها). ميزان معاشرت با خانواده، دوستان و ديگران.

4- سطح تحصيلات.

5- پايگاه اجتماعي و اقتصادي.

6- اهداف مهم زندگي شخصي.

7- جذابيت و زيبايي چهره.

8- نگرش شما به ازدواج، پول و رابطه جنسي.

نكته:در ابتداي رابطه از آنجايي كه احساسات در اوج خود ميباشند، ممكن است موارد فوق بي اهميت جلوه كننده. اما بي اعتنايي به هر كدام از آنها ميتواند به شكست در رابطه منجر گردد.

نكته: با اينكه موارد فوق بطور 100 درصد نميتواند متضمن يك ازدواج رضايت بخش باشند، اما عدم توجه به آنها به حتم رابطه را با خطر ناكامي مواجه ميسازد.

نكته:البته احتمال اينكه دو فرد در تمام موارد مذكور با يكديگر همخواني داشته باشند، بسيار اندك است. اما بايد تا حد امكان هنگام همسر گزيني آنها را لحاظ كرد.

اجتناب از اشتباهات رايج:

1- انكار  و يا ناديده گرفتن اطلاعاتي كه تاكنون از طرف مقابلتان كسب كرده ايد و  نشانه يك مشكل و يا رفتار نامناسب است.

2- تنها بروي جنبه هاي مثبت تمركز كردن. عدم تمايل به شناخت ضعف ها، محدوديتها، جنبه هاي منفي و عادات ناپسند طرف مقابل. شما بايستي منصفانه جنبه هاي منفي و مثبت فرد مقابل خود را ببينيد و مورد ارزيابي قرار دهيد.

3- تصميم گيري درباره اينكه فرد مقابلتان مناسب و درخور  شماست يا خير، هنگامي كه ديوانه وار عاشق وي شده ايد و يا در مراحل نخست رابطه بسر ميبريد. هنگامي كه شما ديوانه وار عاشق كسي هستيد، از احساس خود لذت ببريد، اما محتاط باشيد. در اين وضعيت شما در يك حالت خلسه و سرخوشي شگفت انگيزي بسر ميبريد و براحتي توسط احساسات خود گمراه ميشويد. بنابراين در اين مقطع و برهه حساس هيچگونه تصميم مهمي اتخاذ نكنيد. اجازه دهيد اين احساسات خوشايند فروكش كنند و سپس در مورد فرد مقابل و رابطه خود تصميم نهايي را اتخاذ كنيد.

4- ناديده گرفتن احساسات خودتان. چنانچه شما در كنار فرد مورد نظرتان احساس خوبي نداريد، از اينكه خودتان باشيد بيم داريد، و يا قادر به صحبت كردن در مورد برخي مباحث خاص و يا مسايل حساس نيستيد، از وي صرفنظر كنيد و به جستجوي خود ادامه دهيد. چنانچه به طرف مقابل خود اعتماد نداريد و يا هنوز بطور كامل مورد پذيرش وي قرار نگرفته ايد، به فرد مقابل خود بعنوان يك شخص ويژه و مهم در زندگي خود ننگريد.

5- انتخاب فردي كه نياز به تغيير دارد. تصور كنيد كه قادريد وي را تغيير داده و به وي رفتار صحيح را بياموزيد، در زندگي هدايتش كنيد و يا آنقدر دوستش داريد كه قادريد از كاستي ها و  عيوب وي چشم پوشي كرده و آنها را  تحمل كنيد.

6- انتخاب فردي كه به شما نياز دارد. فردي را برگزينيد كه شما را دوست دارد و تمايل دارد در كنار شما باشد. نه كسي كه به شما محتاج است. چراكه ممكن است پس از برآورده شدن نيازش در آينده، ديگر خواهان شما نباشد.

7- وارد رابطه اي شويد در حالي كه  كماكان عشق پيشين خود را فراموش نكرده ايد، و خاطرات گذشته و اندوه از دست دادن شريك پيشين از ذهن و دل شما بطور كامل خارج نگشته است.

8- هميشه مهربان و سازگار بودن، همواره به فكر خوشحال كردن و راضي نگه داشتن طرف مقابل بودن، انجام ندادن كاري كه طرف مقابل را ناراحت كند. و يا تلاش فراوان براي آنكه طرف مقابل شما را دوست داشته باشد. رابطه بايد براي هردوي شما مفيد و موثر باشد. مسئوليت شكل دهي اين رابطه مفيد و موثر نيز به عهده هر دوي شماست.

نكات مهم ديگر:

2- علت اصلي ازدواج ناموفق و انتخاب يك فرد نامناسب عزت نفس و اعتماد بنفس پايين شخص انتخاب كننده ميباشد.

3- هيچگاه عشق و رابطه جنسي را با يكديگر اشتباه نگيريد.

4- برخورداري از  بلوغ هيجاني و اجتماعي شما و شريكتان  قبل از قدم  نهادن به يك رابطه بلند مدت ضروري است.

5- فراگيري نحوه رفتار صحيح با جنس مخالف و روابط جنسي سالم و رضايت بخش توسط هر دو طرف پيش از ازدواج الزامي است.

6- علاقه، دوستي، احترام، پذيرش و اعتماد دو جانبه لازمه يك زندگي مشترك است.

7- استقلال مالي و فكري فرد مقابل شما بسيار مهم است. هيچگاه به فردي كه به لحاظ مادي و مهم تر از آن از نظر فكري و تصميم گيري به خانواده خود وابستگي دارد، پاي بند نگرديد.

8- واقع گرا باشيد و نه آرمانگرا. از شريك خود انتظار نداشته باشيد تمام نيازهاي شما را برآورده سازد.

9- شناخت كافي خود و آگاهي از اهداف شخصي در زندگي، پيش شرط آغاز هر رابطه اي است.

10- اينكه چگونه دو فرد پيش از ازدواج با يكديگر ارتباط برقرار كرده و گفتگو ميكنند پيش آگهي ميزان رضايتمندي پس از ازدواج است. چنانچه شريك شما چندان با شما گفتگو نميكند و تعاملات عمدتا بصورت بحث و جدل ميباشند، تصور نكنيد وي پس از ازدواج تغيير خواهد كرد.

11- دختراني كه پدري دلسوز و صميمي دارند، تمايل دارند جذب يك مرد قابل اعتماد گردند. پسراني كه مادري سرد وبي محبت دارند، تمايل دارند با زنان مضطرب و سرد قرار ملاقات بگذارند. پژوهشها حاكي از آن است كه دختران جذب مردي ميشوند كه شباهت به پدرانشان دارند و پسران نيز جذب دختراني ميشوند كه شباهت به مادرانشان دارند.