در بیشتر مطالعات و بررسی‌ها درباره علل طلاق در ایران طی سـال‌هــای اخیر، دخالت خانواده‌ها یکی از عوامل قابل توجه معرفی شده است البته در برخی بررسی‌ها این عامل رتبه دوم را داشته و در برخی، رتبه‌های پایین‌تر؛ اما هرچه هست به نظر می‌رسد بحث دخالت خانواده‌ها و تبعات منفی آن، موضوعی است که باید جدی گرفته شود.

البته می‌توان از چند منظر به مسئله دخالت خانواده‌ها پرداخت؛ از رفتار‌هایی که همسران جوان با انجام آن، به این موضوع دامن می‌زنند تا ویژگی‌هایی از والدین که باعث می‌شود احتمال دخالت آن‌ها افزایش یابد، از تفاوت دیدگاه نسل جدید با نسل قبل در این موضوع تا برخورد‌های اشتباهی که عوارض این موضوع را تشدید می‌کند. در این فرصت، اما ما سراغ رفتار‌های همسران جوان رفته‌ایم؛ رفتار‌هایی که می‌تواند به دخالت بیشتر خانواده‌هایشان دامن بزند و به عبارتی، فرمان زندگی مشترک را از دست زوج جوان خارج کند.

حد و مرزهای خانوادگی تان را تعیین کنید

اوایل زندگی مشترک ، دختر و پسر هنوز به طور کامل از خانواده های خود مستقل نشده اند .از سوی دیگر ،خانواده هابه بهانه این که دختر و پسر کم تجربه هستند سعی دارند در تصمیم های آنها اثر گذار باشند . دختر و پسر هم گاهی به دلیل این که نیاز به این حمایت ها دارندیا هنوز خود را به قدر کافی توانمند نمی بینند ،راه را برای دخالت والدین باز می گذارند . اما اگر با همین فرمان جلو بروید و از همان ابتدا ،هویت خانواده خود را تعیین نکنید هیچ وقت نمی توانید خانواده خود را شکل بدهید .

برای آنکه هویت خانواده خود را تعریف کنید باید در تصمیم گیری ها مستقل باشید. مشورت کنید اما تصمیم نهایی را خودتان دو نفر بگیرید . علایق خود را در زندگی تان پیاده کنید ،شبکه ارتباطی جدید برای خود تعریف کنید ( مثلا دوستان و خانواده جدید )و نشان دهید که مستقل شده اید . مهم تر از همه این که وابستگی مالی تان را به  خانواه ها قطع کنید تا استقلال شما به رسمیت شناخته شود.

درددل روزانه

اگر شما به عنوان دختر خانمی تازه عروس یا آقاپسری تازه داماد، بعد از هر بار بگو مگو با همسر و بروز مشکل، سراغ مادر، خواهر یا دیگر اعضای خانواده خود می‌روید، باید آمادگی لازم برای بروز مشکل را داشته باشید. درست است که مشورت گرفتن از بزرگ‌تر‌ها در بسیاری از موقعیت‌هاتوصیه شده است، اما یادتان باشد، درددل کردن پیوسته بااعضای خانواده به در هم شکستن مرز‌های بین خانواده نوپای شما با خانواده قدیمی تان و سوءتفاهم‌هایی منجر می‌شود که بسیاری از ما آن را به نام دخالت خانواده‌ها می‌شناسیم.

ارائه مشورت اجباری به دیگران

اگر به خانه والدین، خواهر یا برادر خود رفته و به خود اجازه می‌دهید بدون این که آن‌ها خواسته باشند درباره جزئیات زندگی آن‌ها نظر بدهید، توجه کنید که با این کار به نوعی کارت دعوت برای دخالت آن‌ها در زندگی خودتان صادر می‌کنید چراکه اگر قرار باشد ما به خودمان اجازه دخالت و ارائه نظر بدون درخواست دیگران را بدهیم، نباید انتظار زیادی از طرف مقابل در رعایت مرز‌ها و حریم‌های شخصی‌مان داشته باشیم.

تلاش برای حذف خانواده‌

شاید برای برخی قابل پیش‌بینی نباشد، اما تجربه نشان داده گاهی اوقات تلاش افراطی همسران برای حذف خانواده‌های همدیگر از زندگی مشترک‌شان، می‌تواند به دخالت بیشتر آن‌ها منجر شود. این موضوع البته دلیل پیچیده‌ای ندارد، زمانی که والدین احساس کنند رابطه عاطفی آن‌ها با فرزندشان به شدت تحت کنترل و در حال افول است، ممکن است به سمت رفتار‌هایی بروند که ظاهر دخالت کردن در زندگی همسران جوان را دارند. در چنین مواقعی، تقویت رابطه عاطفی هر کدام از همسران با خانواده‌اش و در پیش گرفتن رویه‌ای متعادل در روابط، می‌تواند به حل مشکلات کمک کند.

این تنش‌ها خود به خود حل نمی‌شود!

همان‌طور که بسیاری از همسران تجربه کرده‌اند، شاید شما هم در کنار رعایت چنین مواردی باز در تنظیم روابط با خانواده خود و همسرتان دچار مشکل باشید. اگر مسئله دخالت و ارائه نظرات آن‌ها باعث تنش در رابطه شما دو نفر شده است، شاید بهتر باشد پیش از بالا گرفتن مسئله، به مشاور یا روان‌شناس مراجعه کنید. توجه داشته باشید این تنش‌ها، خود به خود حل نخواهد شد.

برای این که بتوانید به بهترین نحو تصمیم بگیرید این نکات زیر را رعایت کنید:

1- عدالت را رعایت کنید : اگر برای زندگی خود و همسرتان می خواهید تصمیمی بگیرید حتما عدالت را در قبال او رعایت کنید. متأسفانه بعضی از همسران  اغلب مردها برای همسر خود تصمیماتی می گیرند در حالی که برای خودشان هیچ محدودیتی قائل نیستند.

در زندگی زناشویی اگر از همسرتان می خواهید به تصمیمات شما احترام بگذارد شما نیز باید به نظر و خواسته های او احترام بگذارید اگر قرار باشد یک نفر و تنها با نظر شخصی خودش تصمیم بگیرد پس دیگر زندگی مشترک چه معنی می دهد؟

2- مسوولیت پذیر باشید: اگر تصمیمی می گیرید باید در قبال اجرای آن تصمیم و هدفتان مسوولیت پذیر باشید نه این که تنها تصمیم بگیرید و به بعد آن کاری نداشته باشید گاهی ممکن است لازم باشد در تصمیمی تجدید نظر کنید و آن را تغییر دهید پس تصمیماتی که می گیرید را بررسی و پیگیری نمائید.

3- قانون شکنی نکنید: همواره و تحت هر شرایطی به قوانینی که برای زندگی مشترکتان اتخاذ کردید، احترام بگذارید و قوانین را در تصمیم گیری هایتان دخیل کنید.

4- تصمیم گیری ها را تقسیم کنید: با پیدا کردن توانایی های همدیگر در زمینه های مختلف می توانید تصمیم گیری ها را با توجه به توانایی های همسرتان و خودتان تقسیم بندی کنید تا یک نفر همه تصمیم ها را نگیرد و از توانایی های همه افراد در خانواده استفاده شود.

5- مشورت بدهید :  مشورت بگیرید و تصمیم گیرنده را تنها نگذارید. اگر نکته ای به ذهنتان می رسد که در زمینه تصمیم گیری به کار می آید حتما آن را بیان کنید.

6- درس گرفتن از تصمیمات اشتباه یکدیگر: با توجه به نکاتی که گفتیم پرواضح است که نمی توان مرد یا زن را در زندگی تنها تصمیم گیرنده دانست، چه بسا که اگر یک نفر همه تصمیمات را بگیرد خسته شده و فرد دیگر نیز احساس بی مصرفی بکند. در بعضی از زندگی های زناشویی مرد و در بعضی دیگر این زن است که بیشتر تصمیمات را می گیرد، اما باید گفت که زندگی زناشویی ای موفق است که در آن دو طرف با هم تصیم بگیرند و با مشورت یکدیگر زندگی را پیش ببرند و در تصمیم گیری ها تقسیم کار کند.

به طور کلی می توان گفت زن ها در امور داخل خانه، مهمانی ها، فرزندان و دخل و خرج و... زندگی توانایی بیشتری دارند و مردها در تصمیم گیری های کاری، روابط خانواده و تغییر خانه و... توانایی بیشتری دارند. اما باید گفت که این موارد در همه زوج ها صدق نمی کنند و همسران خود باید توانایی هایشان را بیابند و طبق آن به تقسیم وظیفه تصمیم گیری بپردازند.