ويروس زگيل
زگيل در واقع تكثير نامنظم و‌البته غيرسرطاني سلول‌هاي پوست است كه توسط ويروسي به نام <پاپيلوما> ايجاد مي‌شود. اين ويروس سلو‌ل‌هاي پوست را وادار مي‌كند تا مكان مناسبي به همراه مواد مغذي براي آن فراهم كند. به اين مكان تكثير ويروس‌ها، از لحاظ پزشكي زگيل مي‌گويند: <زگيل‌ها مي‌‌توانند به‌صورت منفرد و يا در دسته‌جات بزرگ در هر قسمتي از بدن نمايان شوند و در كودكان شايع‌تر از بزرگسالان هستند. زگيل‌ها با اندازه كوچك (در حدود 1 تا 3 ميلي‌متر) شروع شده و به تدريج بزرگ‌تر مي‌شوند، سطحي خشن و حدودي كاملا واضح دارند و معمولا درد و خارش ندارند.>


چرا زگيل درمي‌آوريم؟
همان‌طور كه گفته شد، عامل زگيل در واقع يك نوع ويروس است. بنابراين همان‌طور كه ساير عفونت‌هاي ويروسي منتقل مي‌شوند، ويروس عامل زگيل هم مي‌تواند به بدن شما منتقل شود. تماس مستقيم با افراد دچار زگيل و يا استفاده از وسايل آنها، از مهم‌ترين راه‌هاي انتقال ويروس زگيل است. البته مقاومت مستقيم ايمني افراد در مقابل ويروس زگيل متفاوت است و هر كسي كه ويروس وارد بدنش شد، لزوما بيمار نمي‌شود. در مجموع مي‌توان گفت استفاده از حمام‌هاي عمومي، زخم‌ها و آسيب‌هاي مكرر پوستي، سركوب سيستم ايمني بدن ناشي از مصرف برخي داروها و يا بيماري‌هايي مانند ايدز و نيز مصرف سيگار از عوامل تشديدكننده خطر ابتلا به زگيل هستند.

براي جلوگيري از ابتلا‌ به زگيل، سعي كنيد در اطراف استخر، كلوپ‌هاي ورزشي و در خانه از دمپايي استفاده كنيد تا از ايجاد بريدگي و ترك در پاهايتان جلوگيري شود، چون ويروس‌ها مي‌توانند از اين منافذ به راحتي به پوست نفوذ كنند. از آنجائي‌ كه ويروس زگيل در مكان‌هاي مرطوب رشد و تكثير مي‌يابد، بهتر است كفش‌هاي خود را به ‌طور متناوب تعويض كنيد تا در فاصله اين پوشيدن متناوب، كفش‌ها خشك شوند.
 

انواع زگيل
زگيل انواع مختلفي دارد كه بر حسب محل ايجاد آن، به چند دسته تقسيم مي‌شود.

زگيل معمولي: اغلب در اطراف ناخن‌ها و در پشت دست ظاهر مي‌شود و معمولا داراي سطحي زبر است و رنگي زرد و يا قهوه‌اي دارد. اين زگيل‌ها مي‌توانند دردناك شده و در انجام كارهاي روزانه مشكل ايجاد كنند.

زگيل پا: در كف پا ايجاد مي‌شود و بر روي آن نقاط سياه ديده مي‌‌شود كه همان رگ‌هاي خوني هستند كه زماني آن را تغذيه مي‌كردند. به دسته ‌هاي زگيل كف پائي، موزائيك مي‌گويند كه احتمال دردناك شدنشان بسيار زياد است.

زگيل مسطح: زگيل‌هاي كوچك صافي هستند كه گاه در دسته‌هاي صدتائي ديده مي‌شوند و اغلب در صورت كودكان به وجود مي‌آيند.

زگيل تناسلي: در ناحيه تناسلي به وجود مي‌آيد و از طريق روابط جنسي منتقل مي‌شود. اين زگيل‌ها از ساير زگيل‌ها مسري‌تر هستند. در زنان زگيل تناسلي مي‌تواند به دهانه رحم نفوذ كند و اينجاست كه ممكن است با زگيل به استقبال سرطان برويد! نترسيد، خبر خوب، اين است كه اغلب زگيل‌ها توسط ويروس‌هاي پاپيلوماي نوع 6 و 11 ايجاد مي‌شوند كه همراهي كمي با سرطان دارند اما از آنجا كه اين ضايعات دردناك نيستند و ممكن است در صورت عدم توجه، كشف نشوند، بايد به آن دقت كنيد و در صورت شك كردن، هر چه زودتر به پزشك مراجعه كنيد.

 
درد بي‌درمان زگيل
يك‌سري درمان‌هاي سنتي براي زگيل وجود دارند كه هرگز تحت بررسي دقيق علمي قرار نگرفته‌اند اما در عين حال براي بسياري افراد موِثر بوده‌اند. شما هم مي‌توانيد آنها را امتحان كنيد.

از كپسول‌هاي كه حاوي ويتامين‌A و يا روغن كبد ماهي هستند استفاده كنيد. به اين ترتيب كه كپسول‌ را شكسته و محتويات مايع آن را روي زگيل بماليد. روزي يك‌بار انجام اين عمل كافي است. واكنش زگيل‌هاي مختلف نسبت به اين نوع درمان متفاوت است اما به نظر مي‌رسد كه زگيل‌هاي جوان با اين روش در عرض يك‌ماه از بين مي‌روند.

مصرف ويتامين C در درمان زگيل‌هاي كف پاي برخي افراد تا‡ثير داشته است. چند قرص ويتامين‌C را خرد كرده و با آب به‌صورت خمير در آوريد. سپس خمير را روي زگيل بگذاريد و آن را با يك بانداژ بپوشانيد، طوري كه خمير به خارج از محل مورد نظر تراوش نكند. شواهدي وجود دارد مبني بر آنكه اسيد اسكوربيك (موجود در ويتامين )C مي‌تواند ويروس مولد تبخال را هم از بين ببرد. به خاطر داشته باشيد كه ويتامين‌C ممكن است پوست را تحريك كند، بنابراين فقط خود زگيل را با خمير بپوشانيد.

راه ديگر، استفاده از روغن كرچك به‌صورت موضعي است. به اين صورت كه روزي 2 بار و هر بار يك قطره روغن كرچك‌ را بر روي زگيل بگذاريد و در صورت امكان روي آن را بپوشانيد. همچنين مي‌توانيد از خمير غليظ روغن كرچك با جوش شيرين استفاده كنيد. خمير را روزي 2 بار بكار ببريد. براي ممانعت از تغيير وضعيت خمير مي‌توانيد از بانداژ و دستكش و يا جوراب استفاده كنيد.

زگيل در جاي مرطوب به خوبي رشد مي‌كند، بنابراين بهتر است موضع را خشك نگه داريد. براي اين منظور مي‌توانيد از پودر بچه و يا پودر تالك استفاده كنيد. اگر زگيل بر روي پاهاي شما قرار دارد، حتي تا روزي 10 بار مي‌توانيد از پودر تالك استفاده كرده و مرتبا جوراب‌هايتان را عوض كنيد. اگر هيچ كدام از اين اقدامات موِثر واقع نشد، چاره‌اي نداريد جز اينكه به سراغ پزشك برويد.


درمان‌هاي علمي:
به طور كلي 2 گروه اصلي درمان براي زگيل وجود دارد: درمان‌هاي فيزيكي و درمان‌هاي شيميايي. هر دوي اين درمان‌ها تخريبي هستند، يعني ضايعه را تخريب مي‌كنند ولي عفونت ويروسي را درمان نمي‌كنند، چرا كه به طور كلي از بين بردن ويروس‌ها كار آساني نيست و دانش پزشكي به همين دليل، هنوز از درمان ريشه‌اي عفونت‌هاي ويروسي از قبيل ايدز، هپاتيت و حتي سرماخوردگي ناتوان است.

اغلب درمان‌هاي عمومي و تجاري به منظور رفع زگيل، فراورده‌هاي مختلف اسيد ساليسيليك هستند. قبل از استفاده كردن از اين داروها بايد به 3 نكته دقت كنيد: اول اينكه يقين حاصل كنيد موردي كه در حال درمان آن هستيد، زگيل است نه چيز ديگر. دوم اينكه به‌طور صحيحي از دارو استفاده كنيد. سوم اينكه اگر زگيل با وجود مصرف دارو در طي مدت 1 الي 2 هفته هيچ روند بهبودي نشان نداد، بهتر است براي تغيير درمان، به پزشك مراجعه كنيد.

در حال حاضر معروف‌ترين روش دارويي كه براي درمان زگيل به‌كار مي‌رود، محلولي تركيبي است كه حاوي اسيدساليسيليك، اسيد لاكتيك و كلوديون است. براي به كار بردن آن ابتدا ضايعه را 5 دقيقه در آب ولرم قرار دهيد تا پوست ضخيم روي ضايعه نرم شده و راه براي نفوذ دارو، هموار شود.سپس موضع را خشك كرده و بافت‌هاي مرده و آثار داروئي قبل را با سنگ‌پا پاك كنيد سپس با محلول تركيبي فوق، سطح ضايعه را بپوشانيد. دقت كنيد كه محلول‌ با بافت‌هاي اطراف ضايعه تماس پيدا نكند. چرا كه سبب تحريك و زخم در پوست سالم اطراف ضايعه مي‌‌شود. براي جلوگيري از اين مسئله، اطراف زگيل را با لاك ناخن، وازلين و يا پماد اكسيددوزنگ بپوشانيد و سپس محلول را روي ضايعه قرار دهيد. چنانچه براي زگيل پا اقدام مي‌كنيد بهتر است اين عمل را در هنگام خواب انجام دهيد كه مجبور نيستيد راه برويد و در نتيجه دارو پاك نمي‌شود. صبح‌ها دوباره محل مورد نظر را در آب ولرم قرار دهيد و با سنگ‌پا تكه‌هاي نرم را بزدائيد و محلول مورد نظر را دوباره به كار ببريد. براي زگيل‌هاي دست يك‌بار استفاده از محلول، آن‌هم در هنگام شب كافي است. درمان را تا برطرف شدن ضايعه ادامه دهيد، اين كار ممكن است حتي تا چند ماه نيز طول بكشد. عجله نكنيد و حوصله به خرج دهيد.

به طور كلي در نظر داشته باشيد كه براي درمان زگيل، اگر يك روش بعد از 3 دوره درمان باعث بهبودي نشد، آن وقت بايد روش را عوض كرد.

سرما درماني (كرايوتراپي)، جراحي‌ و درمان با ليزر نيز 3 روش موِثر و رايج ديگر هستند. كرايو براي بيماران داراي زگيل‌هاي با تعداد كم تا متوسط توصيه مي‌‌شود. مهم‌ترين عارضه جانبي آن هم درد يا تاول البته موقتي در محل است و به‌دنبال آن، 20 تا 40 درصد هم خطر عود وجود دارد. درمان جراحي از آنجا كه مستلزم برداشت عمقي ضايعه است، به مهارت جراح بستگي دارد. خطر عود با استفاده از اين روش، حدود 20 درصد است. درمان با ليزر بهترين روش درماني زگيل‌هاي وسيع داخل پيشابراه و واژن است. نكته جالب اين است كه دود حاصل از اين نوع درمان مي‌تواند حاوي ويروس پاپيلوماي انساني باشد و به همين دليل پزشكاني كه اين عمل را انجام مي‌دهند حتما بايد از ماسك استفاده كنند. براي درمان با ليزر بين 5 تا 50 درصد احتمال عود در نظر گرفته مي‌شود. مزيت روش‌هاي فيزيكي نسبت به روش‌هاي شيميايي، عليرغم هزينه بالاتر و عوارض جانبي مانند زخم در محل درمان و‌... اين است كه بيمار سريع‌تر از آنها نتيجه مي‌گيرد و نياز به مراجعات مكرر ندارد. به عبارت ديگر اين نوع درمان‌ها براي بيماران عجول مناسب‌ترند.

چند نكته مهم
براي جلوگيري از گسترش ويروس، ناحيه دچار زگيل را شانه نكنيد، برس نزنيد و اصلا‌ح نكنيد.

از كوتاه كردن ناخن‌هايي كه اطراف آنها زگيل وجود دارد، از ناخن‌گير جداگانه استفاده كنيد.

اگر در اطراف ناخن‌هاي شما زگيل وجود دارد، ناخنتان را نجويد!>

زگيل را نتركانيد زيرا باعث گسترش بيشتر ويروس مي‌شود. اگر كودك شما زگيل دارد، روي زگيل را با باند بپوشانيد تا آن را نتركاند.

دستتان را حتي‌الا‌مكان خشك نگه داريد. ويروس عامل زگيل در محيط‌هاي مرطوب غيرقابل مهار است.

در صورت دست زدن به زگيل، دستتان را به دقت بشوييد.