گاهی بچه‌ها با اتفاق‌هایی که پیرامونشان می‌افتد همانندسازی می‌کنند؛ مثلاً وقتی عروسی می‌روند و به آن‌ها خوش می‌گذرد، در ذهنشان خود را عروس یا داماد تصور کرده و با همانندسازی چنین مجلسی را برای خود مجسم می‌کنند. در این شرایط، هیجان مثبت و جو شادی که کودک در آن قرارگرفته، باعث می‌شود به این نوع خیال‌پردازی رو بیاورد. ضمن اینکه گاهی کودک فقط توجه می‌خواهد.

محیط خسته‌کننده خانه، برخی کودکان را وا‌می‌دارد که در خیالشان جایگزینی برای آن فضای کسالت‌آور پیدا کنند.

 گاهی احساس آرامش نمی‌کند
کودکی که در این محیط احساس آرامش نمی‌کند، در خیالش رؤیای ازدواج را می‌پروراند و خود را در خانه‌ای دیگر و در کنار شخص دیگری تصور می‌کند. از سوی دیگر بچه‌هایی که در خانه مورد کم‌توجهی قرار می‌گیرند یا تصور می‌کنند دیگران به آن‌ها توجهی ندارند، رؤیای ازدواج را خیلی زود به خیال‌پردازی‌هایشان وارد می‌کنند.

گاهی نیز کودک می‌خواهد تشویقش کنید
تشویق اطرافیان می‌تواند به تکرار خیال‌پردازی کودک در این مورد منجر شود. وقتی کودکی خواسته‌اش برای ازدواج کردن را به زبان می‌آورد و بقیه به او می‌خندند، به حرفش توجه می‌کنند در واقع رفتارش را تقویت می‌کنند.

گاهی هم کودک معنای حرفش را نمی‌داند
بیان کردن آرزوی ازدواج یا گفتن اینکه می‌خواهم با دوستم ازدواج کنم، دقیقاً به معنای آرزوی کودکان برای ازدواج نیست. گاهی بچه‌ها معنای جملات را متوجه نمی‌شوند و نمی‌دانند وقتی از ازدواج حرف می‌زنند، دقیقاً از چه چیزی صحبت می‌کنند. آن‌ها تنها واژه‌هایی که دیگران به زبان می‌آورند را تکرار می‌کنند اما عمق معنایی واژه را نمی‌دانند. او تنها شادی مجلس عروسی و هیجان روزهای نامزدی را می‌بیند و آرزویش برای قرار گرفتن فضایی از آن جنس را به زبان می‌آورد.

اگر فرزندتان بیش‌ از اندازه این رؤیا را به زبان می‌آورد، نگران نباشید با این توصیه‌ها آرام‌ آرام تمایلش به پیدا کردن همسر را کمرنگ کنید.  این سه‌راه را امتحان کنید:
 

۱. نه تشویق کنید، نه تنبیه! وقتی کودکی از ازدواج صحبت می‌کند

به‌جای تحسین کردنش در این مورد بیشتر با او صحبت کنید. بدون اینکه او را منع یا تشویق کنید، تنها بپرسید چه شد که به این فکر افتادی؟ آیا در عروسی به تو خوش گذشت؟ دوست داری به تو بیشتر توجه شود؟ در چنین شرایطی باید با گفت‌وگوی بیشتر، برای وارد شدن به دنیای کودکتان تلاش کنید و بدون تائید یا تنبیه، حرف او را تنها به‌عنوان ردپایی از احساس دیگری که در دلش است، بپذیرید.
 

۲. بیشتر توجه کنید بیان این حرف‌ها برای کودکی در این سن، می‌تواند از نیاز به جلب‌توجه بیشتر حکایت کند

در خانه‌ای که پدر و مادر کمتر به بچه‌ها توجه دارند، کودکان به دنبال راهی برای جلب محبت و توجه بیشتر می‌گردند. اگر نمی‌خواهید کمبود توجه به خیال‌پردازی‌های فرزندتان شدت دهد و البته نمی‌خواهید با توجه بیش‌ از اندازه او را لوس کنید، از ابزارهای کوچکی برای نشان دادن توجه کمک بگیرید. برای مثال می‌توانید وقتی با همسرتان حرف می‌زنید، موی کودکتان را هم نوازش کنید و با همین رفتارهای ساده به او نشان دهید که سهمی از توجه شما را در اختیار دارد.

۳. جدی نگیرید بیان چنین تمایلی از سوی کودکان تااندازه‌ای طبیعی است و جای نگرانی خاصی ندارد

کافی است والدین با رفتار درست از تقویت این تمایل جلوگیری کنند و به آن به‌عنوان خواسته‌ای گذرا که در صورت تقویت نشدن خاموش می‌شود، نگاه کنند. کافی است والدین به‌سادگی بگویند: «اِ! چه جالب! همه این حس را تجربه می‌کنند.» یا اینکه بدون گفتن جمله خاصی بحث را عوض کنند یا در قالب بازی و قصه ذهن کودک را به مسیر دیگری هدایت کنند.