مشکلات در تمام دوره‌های زندگی انسان وجود دارند، مخصوصا در دوره‌های نوجوانی و جوانی، به علت بروز برخی مسائل خاص از جمله بحران دوره بلوغ، تعدد این نوع مشکلات بیشتر و درجه اهمیت آن‌ها نیز افزون‌تر می‌شود. یکی از مشکلات رایج در دوران نوجوانی و اوایل جوانی، رضایت‌نداشتن از ظاهر است.
 
فشار گروه همسالان، تصاویر رسانه‌ای، ارزش‌های والدین و تعریف و تمجیدها و ……همگی به اتفاق هم بر روی تصویر ذهنی یک نوجوان تاثیر می‌گذارند. پسرها به اندام ورزیده و ماهیچه‌ای قهرمانان ورزشی می‌نگرند و در این قیاس احساس کمبود می‌کنند. دخترها با دیدن مجلات و تصاویر مانکن‌ها احساس حقارت می کنند. از بیلبوردهای تبلیغاتی گرفته تا تصاویر ماهواره‌ای و .. نوجوان هر روز با این مفهوم و استدلال مورد حمله و یورش قرار می‌گیرد که اندامش مناسب نیست و مرتبا آن‌ها را به دلفریب‌تر شدن، ورزیده‌تر شدن، بلندتر شدن، لاغرتر شدن و در یک کلام بهترشدن ترغیب می‌کند؛ پس عجیب نیست که نوجوانان و جوانان امروز تصور می‌کنند اندام و هیکل‌شان به اندازه کافی خوب نیست.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت تبیان، اما در اینجا یک سری راهکار برای خودپذیری و یافتن تصویر ذهنی مثبت از اندام ارائه می‌شود:
سعی کنید هیچ‌گاه اندام فرزند نوجوان و یا جوان‌تان را نقد و نکوهش نکنید:
باور کنید نوجوانان و جوانان نسبت به اندامشان بیش از حد حساس هستند و بهتر از هر کسی به اندامشان اشراف و آگاهی دارند. آنها نقایص خود را می‌دانند و تصور می‌کنند این نواقص بسیار فاحش و چشم‌گیر است.
تحریف‌زدایی کنید:
نوجوان یا جوان خود را از این موضوع مطلع کنید که این مدل‌ها و مانکن‌ها در حالت عادی شبیه به آنچه در مجلات و سینما و .. دیده می شوند نیستند. تصاویر آنها اصلاح می‌شود و کاملا واقعی نیست.
تصویر ذهنی خودتان را در نظر بگیرید:
آیا شما خودتان تصویر ذهنی مثبتی از اندامتان به نوجوان یا جوانتان منتقل می‌کنید. وقتی که خودتان فاقد تصویر ذهنی مثبت از اندام تان هستید به طور ناخودآگاه و ناخواسته این پیام منفی را به او هم منتقل می‌کنید.
عیب‌جویی:
توجه به این نکته که هیچ‌کس بی‌عیب نیست باعث می‌شود تا آن‌ها نیز عیب و نقص خود را بشناسند و به آن اعتراف کنند تا ضمن اینکه به عیب خود پی‌می‌برند، به شمردن عیب و نقص دیگران نپردازند و از طرف دیگر خود را همان‌طور که هستند بپذیرند.
برچسب زدن:
نباید ارزیابی‌های متفاوت و مختلفی را که در مورد اشیا و اجسام بی‌جان و بی‌روح انجام می‌دهیم در مورد نوجوانان هم انجام دهیم، زیرا برچسب‌های گوناگون با چنین ارزیابی‌های نسنجیده‌ای عواقب منفی در پی دارند.
وظایف نوجوان و جوان
اما داشتن برنامه صحیح و اصولی برای گذراندن اوقات فراغت موفقیت فرد را تضمین می‌کند و این برنامه‌ریزی صحیح باید توام با واقعیت‌های موجود باشد که برخی از آن‌ها عبارتند از:
ورزش‌کردن: روی‌آوردن به ورزش از گرایش نوجوان به افکار منفی و انتقادی نسبت به ظاهر و هیبت کلی خود جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود نیروی ذخیره‌شده اضافی در بدن وی به طریق منطقی تخلیه شود. با ورزش و تداوم آن، نوجوان به وضعیت تعادل روحی و روانی همراه با نحوه مبارزه و رقابت سالم مثبت می‌رسد.
مطالعه:یکی دیگر از راههای کنترل هیجانات و افکار منفی در نوجوانان و جوانان مطالعه است. سوق دادن افراد به سمت مطالعه صحیح می‌تواند از گرایش آن‌ها به سمت خودکم‌بینی، اعتماد به نفس کم و نابسامانی جلوگیری کند.
ارزیابی از خود: اگر فاصله میان خود آرمانی و خود واقعی زیاد باشد نوعی اضطراب در نوجوان ایجاد می‌کند؛ چنانچه از میزان چنین فاصله‌ای کم شود، از میزان هیجان‌های فرد هم کاسته می‌شود.
مصاحبت‌های مناسب و بررسی شده: مصاحبت با همسالان و کلا افراد موفق، با انگیزه، مثبت‌اندیش و توانمند از یک طرف می‌تواند اطلاعات لازم را به نوجوان و جوان بدهد و از طرف دیگر در انتقال تجربه به آنها از جانب بزرگان موجب تسهیل شرایط نو و تازه شود؛ از این رو این مراودات از اثرات منفی تبلیغات و ناهنجاری‌های رایج در محیط اطراف که بر نوجوان و جوان می‌تواند اثر بگذارد می‌کاهد