زهد
امام صادق (ع) فرمود: زهد، کلید دروازه آخرت است و برائت از آتش؛ وزهد، ترک هر چیز که تو را از خدا و یاد او باز دارد، میباشد؛ بدون آن که بر آنچه که از دستت رفته، تاءسف خوری، یا نسبت به ترک آن مغرور شوی وانتظار فرج وسودی (مادی) از آن نداشته باشی و در پی آن نباشی که به واسطه آن، مورد ستایش قرار گیری و غرضی (دنیوی) از آن نداشته باشی، بلکه از دست دادن آنها را آسایش بدانی و خود آنها را آفت. زاهد، همواره از آفت (دنیا) گریزان و در پی آسایش (آخرت) است. زاهد کسی است که آخرت را برگزیند وذلت را بر عزت (ظاهری) دنیا ترجیح دهد، سختی بندگی را بر آسایش، گرسنگی را بر سیری، راحتی و رستگاری آخرت را بر رنج دنیا، ذکر خدا را بر غفلت برگزیند و کالبدش در دنیا و قلبش در آخرت باشد. رسول خدا (ص) فرمود: حب دنیا اساس وسر هر گناهی است. و نیز فرمود: دنیا، مردار و خواهان آن، سگ است. چگونه انسان غافل، آنچه را که مغضوب خداوند است دوست میدارد و به راستی چه گناهی از این جرم بزرگتر است؟! یکی از معصومین (ع) فرموده است: اگر دنیا را به صورت لقمهای در دهان کودکی میگذاشتند، بر او دل میسوزاندیم (که چنین آلوده دنیا شده) پس حال آن کس که حدود خدای را برای طلب دنیا پایمال کند و بدان حرص ورزد چگونه باید باشد؟! دنیا، سرایی است که اگر بر اساس شرع و فرمان خدا در آن زندگانی کردی، تو را راضی ساخته و به نیکی با تو وداع میکند. رسول خدا (ص) فرمود: چون خداوند دنیا را بیافرید، آن را امر به اطاعت فرمود، پس دنیا پروردگارش را اطاعت کرد. خداوند او را گفت: به آن که در طلب تو باشد پشت کن و به آن که به تو پشت کند، روی آر ودنیا بر همین عهد و پیمان استوار است.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید