آداب عبادت
امام صادق (ع) فرمود: در به جای آوردن اعمال واجب و مستحب همراه با اخلاص، مداومت نما و حدود آن را رعایت کن که این دو، اصل اند. پس کسی که به درستی و به حق، آن ها را ادا نماید، همه چیز را دریافته و به دست آورده است.
بهترین عبادت ها، نزدیک ترین آن ها به امان )از عذاب) الهی، خالص ترین آن ها از ریا است و پیوسته باشد، اگر چه اندک باشد. پس چنانچه عمل واجب و مستحب را به سلامت جای آوردی، عابدی و در بندگی صادقی. چون به محضر خدا (مسجد) گام نهی توأم با فروتنی و اظهار عجز وخشیت از او و تعظیم حضرتش باشد. حرکات خویش را از ریا و باطن خویش را از قساوت خالص گردان زیرا پیامبر (ص) فرمود: نماز گزار، با پروردگارش در حال مناجات است. پس از آن کسی که بر باطنت آگاه است و به نجوا و آنچه در درونت می گذرد عالم است، حیا کن و چنان باش که تو را به آنچه فرا خوانده و به سویش دعوت کرده است، مشغول ببیند.
پیشینیان همواره فاصله میان دو فریضه را به اصلاح امور آن ها مانند اوراد و اذکار و .... مشغول بودند، ولی امروز امر بدین گونه است که برای دست یابی به فضایل، فرایض ترک می شوند. چگونه می توان جسدی بدون روح داشت و از آن، چونان زندگان، بهره برد؟! على بن الحسين (ع) فرمود: در شگفتم از طالب فضیلت که برترین فضیلت ها را که همانا فرایض است، ترک کند و نپیمودن راه حق و نادیده گرفتن نعمت بندگی که خدا آن را بر او ارزانی داشت، به سبب محروم بودن از شناخت امر الهی است.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید