عصار ـ سيد محمد (1264- 1356 ق)
علامه سيد محمد تهرانی لواسانی، که به «عصار»، «ناظم» و «آشفته» تخلص میکرد از چهرههای بلندآوازهای است که در تهران به دنيا آمد و پس از تحصيل در محضر بزرگانی چون ميرزای شيرازی و ميرزای نائينی و ميرزای آشتيانی و آخوند ملامحمدکاظم خراسانی در نجف و رسيدن به درجهی اجتهاد، راهی مشهد شد و با اين که يک چشم خود را از دست داده بود، به تدريس و تأليف پرداخت.
وی افزون بر نگارشهايی در اصول و فقه، پيرامون موضوعات فلسفی و عرفانی نيز تأليفاتی دارد که از اين ميان میتوان به حاشيه بر منظومه ملاهادی سبزواری و شرح منظوم گلشن راز اشاره کرد. برخی از آثار وی همچنان به صورت مخطوط، در گنجينهی آستان قدس رضوی نگهداری میشود. وی در سال 1356 قمری در مشهد درگذشت و در صحن نو (آزادی) به خاک سپرده شد. سيد محمد کاظم عصار، فرزند اوست.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید