آداب خارج شدن از خانه
امام صادق (ع) فرمود: چون از خانه خود خارج شدی، چنان بیرون رو، که گویی باز نمیگردی و بیرون رفتن تو تنها برای اطاعت یا انگیزهای دینی باشد و آرامش و وقار را پیشه خود ساز و در آشکار و نهان خدای را یاد کن. یکی از یاران ابوذر (ره) به در منزل وی رفت و از اهل منزل پرسید: آیا ابوذر در خانه است؟ بیرون رفته است. کی باز میگردد؟ هنگامی که او را رها کنند، چرا که او مالک و صاحب اختیار خود نیست. چون از پیش خلق خدا چه نیک و چه بد میگذری، عبرت گیر و از خدای متعال بخواه که تو را در شمار بندگان خاص خویش قرار دهد و به گذشتگان از آن جماعت پیوندت دهد و با آنان محشورت فرماید. او را بدین سبب که از شهوات دورت داشته و از اعمال زشت گناه کاران حفظ کرده، حمد و سپاس بگوی. چشم خویش را از شهوات و اعمال و افعالی که از آن نهای شده، فرو بند. در راه رفتن، اعتدال را رعایت کن؛ نه تندرو باش و نه سست گام و در هر خلوتی حدود الهی را پاس بدار که گویی در حال عبور از صراط میباشی و هر آن با خطر لغزیدن روبه رو هستی و بسیار به اطراف خود منگر. به مردم سلام کن و به سلام آنان پاسخ گو. هر کس که تو را در راه حق یاری میدهد، یاری نما. گمراه را ارشاد کن و از جاهلان دوری گزین؛ و چون به خانه خویش باز گشتی، چنان وارد شو، که مرده به قبر وارد میشود، چرا که مرده را جز به رحمت و عفو خدای متعال امید نباشد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید