دختر، دخترانه؛ پسر پسرانه

حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید علیرضا تراشیون

لازم است به پرورش دختران بر اساس جنسیت توجه داشته باشیم؛ گاهی دغدغه مادر در تربیت بچه‌ها فقط در لباس‌هایشان است که برای دخترم لباس دخترانه بخرم و برای پسرم، لباس پسرانه، دختر و پسر را به یک شکل تربیت می‌کنند؛ درحالی‌که باید دختر، دخترانه پرورش پیدا کند و پسر، پسرانه.

ما به الگوی تربیت اسلامی توجه نداریم؛ به پسر پول می‌دهیم می‌گوییم پول‌هایت را در قلک بینداز! فردا که او بزرگ شد، به یک مرد خسیس تبدیل می‌شود چون فقط جمع کردن را به او یاد دادیم. در نقطه مقابلش، خیلی راحت پول در اختیار دخترمان می‌گذاریم و مدام به او می‌گوییم که خرج کن و زن باش! این دختر وقتی فردا در خانواده می‌رود به مشکل برمی‌خورد. الان در مشاوره‌ها خیلی با این مشکل مواجه هستیم؛ مرد می‌گوید «مدیریت مالی همسرم از من قوی‌تر است.» درحالی‌که تقویت مدیریت مالی زن در خانه، یعنی تضعیف مرد! بعد همین زن کمی که جلو می‌رود، زندگی‌هایی را می‌بیند که در آن‌ها مرد تکیه‌گاه زن است، حسرت می‌خورد که من چه‌قدر بدبخت هستم.

دختر باید مدیریت مالی را یاد بگیرد، ولی رویکرد مدیریت مالی دختران باید به همراه قناعت باشد نه رویکرد ولخرجی؛ زیرا قرار است تحت مدیریت مالی فرد دیگری باشد. در زنان شاغل می‌بینیم که برای مثال دوست دارد چادری را سرش کند که همسرش برای او خریده است، با این‌که خودش پول دارد و می‌تواند حتی چادر بهتری بخرد.

شهید مطهری(ره) در کتاب «نظام حقوقی زن در اسلام» تعبیر دیگری دارند و می‌گویند وقتی زن‌ها ازدواج می‌کنند دنبال تکیه‌گاه هستند. تکیه‌گاه عاطفی، مالی، یا حتی تکیه‌گاه فکری؛ لذا اگر ویژگی‌های مردانه را در دختر تقویت کنیم، به نظام خانواده آسیب رسانده‌ایم. اگر امروز زنی مدیر مالی خانواده شد، این ویژگی، شاخصه موفقیت‌آمیز خانواده به‌شمار نمی‌آید، بلکه دقیقاً نقطه‌ضعف خانواده است. نباید بگوییم ماشاءالله دخترمان مرد شده است!