پاسخ به یک شبهه رایج
همین کره شمالی رو مثال می‌زنم براتون، خودتون می‌بینید که چه اوضاع اسفناکی داره، حالا مقایسه‌اش کنید با کره‌جنوبی که رفت طرف آمریکا و حالا بیا و ببین قدرت اقتصادی و...
اول: هیچ‌وقت از خود پرسیده‌ای که اصلاً چرا باید کشور کره به دو بخش تقسیم شود؟ و تجزیه این کشور نقشه چه کسانی و با چه اهدافی بود؟
دوم: شما به ما بگو که با کدام شواهد و منابع اطلاعاتی فهمیدی دولت و مردم کره‌شمالی در بدبختی و فلاکت هستند؟ چون همه می‌دانیم که به دلایل امنیتی بسیار سخت‌گیرانه ، خبرنگاران و رسانه‌های دنیا به‌دشواری می‌توانند به کره‌شمالی قدم بگذارند، پس اگر منابع شما ادعاها و تبلیغات رسانه‌های غربی است که هست، نیت واقعی و سابقه سیاه‌نمایشان بر همگان مشخص است و ادعای اول شما ثابت نمی‌شود، اما چیزی که همه دنیا می‌دانند آن است که کره‌شمالی کوچک‌ترین کشوری است که قدرت داشته کشتی جنگی و زیردریایی و موشک بسازد و با آن آمریکا را تهدید کند. از کجای این موضوع، بوی نگون‌بختی و بیچارگی می‌آید؟!
سوم: اختلاف دو کره ناشی از اختلاف در بلوک شرق و غرب بود. کره‌جنوبی همواره نقطه حیاتی برای آمریکا ابتدا در برابر شوروی سابق و هم‌اکنون در تقابل با چین است؛ بنابراین حمایت آمریکا از این کشور یک حمایت ویژه و نه صرف ارتباط و دوستی است. آمریکا با این حمایت ویژه و متفاوت خواسته از این کشور یک مملکت ویترینی خوش‌لعاب برای نمایش فریبکارانه در دنیا بسازد تا در قیاس با نیمه شمالی این شبه‌جزیره، همین باوری که شما دارید، در ذهن مردم دنیا نیز شکل بگیرد؟
چهارم: غیر از ایران و دو سه کشور دیگر، همه دنیا روابط دوستانه‌ای با آمریکا دارند، آیا همه این کشورها پیشرفته شده‌اند؟ اگر نزدیکی به آمریکا باعث رشد و ترقی است، پس چرا این‌همه کشور مزدور و بسیار نزدیک به آمریکا در تعامل با این کشور جز استعمار و استکبار‌پذیری چیزی به دست نیاورده‌اند؟ نمونه‌اش ایران زمان محمدرضا شاه، مصر زمان حسنی مبارک، همین کشورهای عقب‌مانده و عصر حجری مثل عربستان، امارات و بحرین که جز ثروت بادآورده هیچ هنری ندارند و تنها هنرشان، تکه‌تکه کردن منتقدان در مکان‌های دیپلماتیک است. حواسمان باشد که بین ثروتمند بودن و پیشرفته شدن تفاوت بگذاریم. برخی از این کشورها ثروتمند هستند، اما قطعاً پیشرفته نیستند و برای ادامه بقا باید همه این ثروت‌ها را به‌صورت باج به آمریکا و اروپا بدهند.
پنجم: به نظر شما رشد اقتصادی کشورهایی مثل کره جنوبی و ژاپن به دلیل دوری یا نزدیکی به یک کشور ثالث است یا برای تلاش خستگی‌ناپذیر مردم و مسئولان آن‌ها برای رشد و توسعه؟ برای اثبات این حرف، بد نیست ساعت کار مفید هفتگی را در ایران و کره‌جنوبی و ژاپن با هم مقایسه کنید.
ششم: اتفاقاً این کشورهای دوست آمریکا، درست در همان حوزه‌ای که وابسته‌اند، عقب‌افتاده‌اند. آن‌ها شاید در حوزه اقتصاد قدرتمند باشند اما در حوزه سیاسی و نظامی کشورهای صددرصد وابسته‌ای هستند که اگر لحظه‌ای باج دادنشان به عقب بیفتد، ترامپ به سراغشان می‌رود. رئیس‌جمهور آمریکا فقط عربستان و بحرین و امارات را نمی‌دوشد تا مانع سقوطشان طی دو هفته شود، امثال ژاپن و کره جنوبی هم هستند.
صفحه 50 مجله آشنای شماره 209
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید