جنین از 18 هفتگی می شنود، در 28 هفتگی نسبت به صدا واكنش و حتی عكس العمل عضلانی نشان می دهد. جنین ها به ما می گویند كه از صداهای خیلی بلند خوششان نمی آید ولی نه آنكه خواستار سكوت باشند.

در دوران حاملگی جنین برای شنیدن صدای مادر مجهز تر است چون صدای مادران ریز تر است و صدای پدران بم تر .بخش های مربوط به شنیدن صداهایی با فركانس بالاتر تا پیش از تولد كاملا رشد كرده اند ولی بخشهای شنیدن صداهای بم تا قبل از سن بلوغ به درستی تنظیم نمی شوند. از این زمان به بعد سه استخوان مربوط به گوش میانی جزو اولین استخوانهایی هستند که شروع به سخت تر شدن می کنند. به طوری که کودک علی رغم تکامل کافی مراکز شنوایی در مغز قادر به شنیدن است. مایع آمنیوتیکی که اطراف کودک را فرا می گیرد بهترین منبع انتقال دهنده اصوات به کودک بوده و کودک به وسیله آن می تواند صدای معده ، ضربان قلب ، و صدای مادر را بشنود.

از 5 ماهگی جنین درون رحم تا 3 سالگی سمت راست مغز خیلی فعال نیست  و هر چیزی که کودک می بیند و می شنود در سمت چپ مغز ثبت می شود و بعد ناخودآگاه انسان را می سازد که تا آخر عمر همراه اوست و دیگر به سختی قابل تغییر است و بسیاری از اعمال انسان را این ناخودآگاه می سازد. تلاش والدین باید این باشد که ناخودآگاه را پر از خاطرات شیرین و آموزشی کنند.

مفاهیمی كه می توان در دوران جنینی به كودك آموخت:

1.لمسی: نوازش - مالیدن

2.حركتی:جنبیدن - برخاستن

3.صوتی: قرائت قرآن

4.عملكرد بدن:سرفه - سكسكه

5.تصویری:تاریكی - روشنی

6.دمایی:سرما - گرما

7.حركات جنین:لگد زدن

آموختن هر كدام از این مفاهیم زمان و تمرین خاصی دارد.

آموختن این مفاهیم به جنین كمك می كند كه قبل از تولد درك صحیح تری از محیط بعدی خود و جهان داشته باشد و این موضوع را كه غیر از رحم فضای دیگری در جهان وجود دارد را درك كند.

 به تازگی دریافته اند نواهای پخش شده در زمان جنینی نوزادان در سال نخست تولدشان بهترین لالایی هنگام خوابشان است. به گزارش کی اس ال نیوز نوزادان بلافاصله پس از آغاز زندگی به تمامی صدا هایی که در دوران جنینیشان شنیده اند عکس العمل نشان می دهند و گاه دچار آرامش و گاه دچار پریشانی می شوند .در این تحقیق مشخص شده است که والدینی که در زمان جنینی فرزندشان به صدای خاص گوش داده اند در سال نخست تولدکودک شاهد عکس العمل های نوزاد به همان صدای خاص خواهند بود و می توانند با کمک همان صدا کودکشان را آرام کنند.

با این اوصاف پی بردیم که جنین نسبت به محرک های صوتی واکنش نشان می دهد ، این امر به این معناست که او صدا ها و آهنگ کلام و زمینه گفت و گوهای والدین را به حافظه خود می سپارد.

به بیان دیگر والدین آگاه و هشیار می توانند با کلام آرامش بخش خود، صدای روح نواز و ملکوتی قرآن، طنین زیبای اذان، سرود لا اله الا الله، خواندن کتابهایی که از محتوایی مفید برخوردارند، هم صحبت شدن با انسانهای مومن و وارسته که کلامشان کلام حق و آرامش بخش جان است و ... در بهداشت روان و سلامت جسم و رشد مطلوب جنین و هوشمندی و تقویت حافظه اش نقشی بسیار موثر داشته باشند.

بررسی های انجام شده حاکی از آن است که مغز جنین اطلاعات قابل توجهی را در حافظه خود نگاه می دارد و کودکان زمانی که قادر می شوند اولین کلمات و جملات را به زبان بیاورند ، همیشه سعی می کنند همان چیزهایی را بگویند که در روزهای اول تولد و در دوران زندگی درون رحمی شنیده و به خاطر سپرده اند.