وای آمپول؛ یک فیلم بد!

علیرضا محمود زاده دومین فیلم بلند سینمایی‌اش را بازهم در ژانر کودک و این بار نیز به تهیه‌کنندگی داریوش بابائیان ساخته است. و بازهم این بار ناموفق بوده! «وای آمپول» را یکی از بدترین فیلم‌های اکران پاییز هم می‌توان نامید؛ فیلمی که با سرپوش کودکان و نوجوانان و با تم کمدی ساخته‌شده اما نه مناسب این گروه سنی است و نه کمدی‌اش قابل‌تحمل! یک فیلم آشفته و بی‌هویت که بازیگران برای خنداندن هر کاری می‌کنند. اوج این خوشمزگی در بازی علی صادقی و رضا شفیعی جم تبلور یافته! به قول جبار آذین منتقد سینما: «لودگی و مسخرگی و اداواطوار و شکلک ساختن توسط چند بازیگر تاریخ‌مصرف گذشته آثار طنز و سطحی‌نگری و سطحی سازی تصاویری از مفاهیم ارزشمند زندگی کودکان و نوجوانان، ربطی به فیلم و سینما و آثار کمدی و کودک و نوجوان ندارند!»

لازم است بگوییم مسئولان صدور پروانه ساخت و پروانه نمایش چرا به کودکان بی‌نوا رحم نمی‌کنند؟ لازم است یادآوری کنیم این جور فیلم‌ها برای روح و روان کودکان سم است چون هم سلیقه بصری‌شان را نابود می‌کند و هم برداشتشان از مفاهیم مهم زندگی را؟ لازم است یادآوری کنیم سینمای کودک و نوجوان نیازمند ده‌ها متخصص حوزه‌های مختلف است؟ فعلاً که فیلم کودک ساختن کار ساده‌ای شده و کسی به بچه‌های ما رحم نمی‌کند!
 

پارستاریونی؛ یک فیلم متوسط

مهم‌ترین ویژگی آن تلاش برای احترام به ذائقه مخاطب کودک و نوجوان است. شاید فیلم را دوست نداشته باشید اما نمی‌توان برچسب سوءاستفاده به آن زد. «پاستاریونی» را سهیل موفق ساخته که منطبق با ذائقه طیفی از مخاطبان کودک و نوجوان است. داستان آن درباره یک زن و شوهر است (بهاره رهنما و محمد نادری) که چشم دیدن پیشرفت رستوران روبرویی را ندارند. صاحب آن (سام درخشانی) به همراه پسرش و یک دختر جوان ایده‌های جدید رو می‌کنند و کسب‌وکارشان رونق می‌گیرد. حمید سپید نام یا همان مستر تستر هم در نقش خودش در «پاستاریونی» بازی کرده است. فیلم در راستای تقویت خودباوری بچه‌ها ساخته‌شده و تا حدودی هم موفق است. از آن‌سو مفاهیمی چون حسادت، بخل، مهربانی، خانواده و ... را در خود جا داده و به شکل غیرمستقیم بیان کرده است. فیلم «پاستاریونی» ضعف کم ندارد اما درمجموع اثری موفق است.

پیشونی سفید 2؛ یک فیلم پر سوءتفاهم

سید جواد هاشمی بعد از موفقیت نسبی «پیشونی سفید» دنباله آن را ساخت که پاییز روی پرده رفت و قسمت سوم سال بعد اکران عمومی خواهد شد. «پیشونی سفید 2» فروش نسبتاً خوبی داشت و گیشه آن به رقم 3 میلیارد و 600 میلیون تومانی رسید. این فیلم چند ویژگی مثبت دارد که طیفی از مخاطبان را راضی از سالن‌ها بیرون فرستاد. ازجمله فضاسازی خوب فیلم، موزیکال بودن آن، شخصیت‌های بامزه امیر غفار منش، هومن حاجی عبداللهی و ...

از آن‌سو برخی مخاطبان نقدهایی جدی به «پیشونی سفید 2» وارد کردند. برخی از آن‌ها شامل ترانه‌هایی می‌شود که نوستالژی دهه شصت است و نسل جدید با آن ارتباط نمی‌گیرد. صحنه عشق و عاشقی فیلم هم به مذاق برخی خوش نیامده بود. عده‌ای از مخاطبان هم معتقد بودند فیلم حرف رکیک دارد!

این نقدها از منظر یک مخاطب سخت‌گیر به‌طورجدی بر «پیشونی سفید 2» وارد است و می‌شد با غلظت کمتری این موضوعات را مطرح کرد. برای تولید «پیشونی سفید 2» زحمت زیادی کشیده شده اما همین‌که از سوی برخی مخاطبان موردنقد (و در پاره‌ای موارد سوءتفاهم است) یعنی به شکل مطلق موفق نبوده.

«امین و اکوان» و «در مسیر باران» هم دو انیمیشن اکران شده برای مخاطب کودک و نوجوان هستند که به‌رغم سوژه‌های خوب ازنظر کیفی استاندارد نیستند.