.1پول توجیبی دادن به کودک کارکردهای خاص خود را دارد که ازجمله آن‌ها این است که کودکان را آشنا به کارکردهای پولی ساخته و آن‌ها را از همان زمان خردسالی، متوجه اهمیت پول می‌سازد؛ بنابراین دادن پول به کودکان کاری معقول است؛ چون این مسئله سبب می‌شود که کودکان در بزرگ‌سالی بهتر بتوانند از بنیه مالی برخوردار شوند.

2. کار درست این است که پول دادن ارتباطی با وظایف کودک نداشته باشد. مثلاً کودک نباید به‌خاطر صرف وقت در کمک به کارهای خانه، پول توجیبی بیش‌تری دریافت کند؛ زیرا زمانی فرامی‌رسد که کودک نسبت به این پول احساس بی‌نیازی کرده و بدین علت حاضر نیست وظایفش را انجام دهد.

3. مقدار پول کودکان باید به‌گونه‌ای باشد که نیازهای کودک را برطرف سازد؛ ازاین‌رو مقدار باید نوسان داشته باشد و ثابت نباشد.

4. ارزش و اهمیت پول داشتن را به فرزندانتان القا کرده و او را به پس‌انداز کردن تشویق کنید. مثلاً برای خریدن یک وسیله از او بخواهید که پول توجیبی خود را پس‌انداز کرده تا توان خرید آن وسیله را پیدا کند.

5. به فرزندتان کمک کنید تا در یک بانک مناسب حساب پس‌انداز شخصی باز کند. بهتر است که این بانک، کودک‌محور بوده و برای کودکان امتیازات ویژه‌ای داشته باشد. به‌علاوه بهتر است این حساب در راستای هدف خاصی باشد؛ به این معنی که کودک با رساندن حساب پس‌اندازش به میزانی مشخص، بتواند منظور از پیش تعیین شده‌ای را عملی بسازد. پس از تحقق هدفش، به دستاوردهای پولی و پس‌اندازی کودکتان پاداش داده و بدین طریق او را از زمان کودکی با حساب‌وکتاب آشنا سازید.

6. امتیازات داشتن حساب جاری را به نوجوانتان یادآور شده و مقرری ماهانه‌اش را به حساب شخصی او بريزيد. در این‌باره در ابتدای کار بهتر است که پدر یا مادر با فرزندش، حساب مشترک داشته باشد تا در اثر گذشت زمان، نوجوان فوت‌وفن‌های این نوع حساب را یاد گرفته تا در آینده با مشکلی مواجه نشود.

7. زمانی که کودک خواهان افزایش پول توجیبی است، از او بخواهید که درخواستش را با دلایل منطقی و قانع‌کننده همراه كند. اگر دلایل کودک منطقی و معقول باشد در آن صورت بهتر است که با تقاضایش موافقت کنید.

8. از کودک بخواهید که جهت رسیدن به پول موردنظرش، انجام کارهای بیش‌تری غیر از وظایف طبیعی‌اش را بپذیرد مثلاً در مرتب کردن اوراق اداری به پدر یا مادرش کمک کند.

9. در بسیاری از موارد، پول توجیبی کودک کفاف خریداری اشیای موردنظرش را می‌دهد ولی کودک از حسابگری لازم بی‌بهره است، در این حالت فرد باید چگونگی برنامه‌ریزی پولی را به فرزندش آموزش دهد.