يكي از نياز هاي اساسی هر كودك براي باهوش شدن بازی است. در اين مقاله قصد داريم يكی از بازی های مشاركتی را خدمت شما عزيزان معرفی كنيم تا فرزندی باهوش داشته باشيد.

هدف آموزشی: ارتباط و وابستگی متقابل در خانواده
وسایل مورد نیاز: یک کلاف کاموا
تعداد بازیکنان: حداقل 5 نفر
آرایش بازیکنان: کودکان به شکل یک دایره می ایستند.

روش بازی:
1-مربی کلاف کاموا را به طرف یکی از کودکان پرتاب می کند و کودک آن را می گیرد.
2-مربی از آن کودک می خواهد نام یکی از اعضای خانواده را بگوید، مثلا مادر.
3-آن کودک سر کاموا را در دست می گیرد و کل کلاف را به طرف کودک دیگری پرتاب می کند و آن کودک پس از گرفتن کلاف کاموا نام یکی از اعضای خانواده را می گوید، مثلا پدر.
4-آن کودک یک سر کاموا را در دست گرفته کل کلاف را به سمت کودک دیگری پرتاب می کند.
5-این کار ادامه می یابد تا جایی که هر کودک یک سر کاموا را در دست داشته باشد و این مجموعه به شکل یک تار عنکبوت یا یک شبکه در آمده باشد.
6-سپس مربی در مورد مشکلاتی که ممکن است برای اعضای خانواده پیش آید مطرح می کند. مثلا "اگر مادر خانواده در رنج باشد چه اتفاقی می افتد؟" کودکی که نام مادر را انتخاب کرده بود سر کاموا را که در دست دارد می کشد.
7-سایر کودکان نظر می دهند که وقتی نخ کشیده شد، آیا کشیدگی آن را حس کردند و این که چه احساسی داشتند.
8-نام بردن اعضای خانواده و کشیدن کاموا تا جایی ادامه می یابد که همه کودکان نخ را بکشند و بقیه اظهار نظر کنند و دریابند که اگر یکی از اعضای خانواده در رنج و سختی باشد سایر اعضای خانواده تاثیرات آن را حس خواهند کرد.

چند پیشنهاد:
1-می توان این بازی را نشسته نیز انجام داد.
2-می توان این بازی را با احساس شادی و سرور در خانواده تکرار کرد. "چه اتفاقی می افتد اگر مادر خانواده شاد و مسرور باشد؟"
3-می توان بازی را در مورد بخش هایی از محیط زیست، جامعه و یا مدرسه و غیره نیز انجام داد.
4-به کودکان در تشخیص و نام گذاری احساسات متفاوت کمک کنید.