معیارهایی که باید مورد توجه قرار بگیرد
ازدواج، مهمترین قدمی است که یک فرد در زندگی بر می دارد. این اقدام ممکن است تمام زندگی یک شخص را از نو بسازد و یا خراب کند، ممکن است وجود و شخصیت شما را بنا کند و یا متلاشی سازد. می تواند باعث رشد هر جنبه از اخلاق شما گردد و یا شما را به انسانی افسرده و شکست خورده تبدیل نماید. بنابراین با توجه به اهمیتی که مقوله ازدواج دارد، لازم است که دختران و پسران در امر انتخاب همسر دقت لازم را مبذول نموده و از طرف دیگر در دوران نامزدی و عقد نیز هشیارتر باشند تا ببینند فردی را که برای زندگی مشترک کاندید نموده اند، به راستی مناسب است و همسفر خوبی است یا خیر؟

همانطور که می دانید، شناخت در دوره نامزدی برای انتخاب است و شناخت در دوران عقد برای تفاهم بیشتر و در نتیجه سازگاری افزون تر در زندگی مشترک است. امکان شناخت دراین دوره نسبت به دوران خواستگاری یا نامزدی بسیار بیشتر است زیرا محدودیت های دوران پیشین را ندارد. ترسها، دلهره ها، رودربایستیها  و.. از بین رفته و امکان رابطه راحت تر و گفتگوی بیشتر وجود دارد. افزون بر این، شناخت در موقعیتهای مختلف از جمله جمع خانواده، جمع نزدیکان، دوستان و در مسافرت ها انجام می شود که با توجه به تغییر موقعیت همسر شما، زوایای روحی اش بیشتر برایتان آشکار خواهد شد.

اما همواره برای جوانان این مساله مورد سوال قرار می گیرد که در این دوران چگونه متوجه شویم این فرد، مناسب ازدواج با ماست؟

شناخت در دوره نامزدی برای انتخاب است و شناخت در دوران عقد برای تفاهم بیشتر و در نتیجه سازگاری افزون تر در زندگی مشترک است

در ادامه این یادداشت، معیارهای مهمی که نشان دهنده تناسب طرفین نسبت به یکدیگر است را عنوان می کنیم. این ملاکها عبارتند از:

1- همگونی در عقاید دینی

دختران و پسران جوان باید نسبت به عقاید و باورهای همسر خود در دوران عقد حساس و دقیق بوده و از آن غفلت نورزند. وجود اختلافات عمده در عقاید مذهبی، حتی اگر به از هم پاشیدگی خانواده منجر نشود، تحمل آدمی در زندگانی را به سر آورده و شیرینی و لطف زندگی را از بین می برد. اختلاف در دیدگاههای مذهبی، می تواند تمام جنبه های زندگی مانند نوع غذا، تعطیلات، تفریحات و ... را تحت تاثیر قرار دهد و موجب ناپایداری در زندگی مشترک شود. از طرف دیگر اگر زن و مردی در حال سپری کردن دوران عقد خود هستند و هر چه از این دوران می گذرد احساس می کنند که آرا و نظرات و عقاید و عملکردهای مذهبی آنان به یکدیگر شباهت دارد و با یکدیگر احساس نزدیکی بیشتر در بعد عقیدتی می نمایند، در چنین شرایطی است که آنها می توانند دوران عقد خود را(البته با در نظر گرفتن سایر معیارها) با آرامش به ازدواج تبدیل کنند.

2- اهداف مشترک
در انتخاب هدف برای زندگی مشترک باید عقاید، توانایی ها و استعدادها و علایق خود، همسر و فرهنگ حاکم بر جامعه توجه داشته باشیم. لازم به ذکر است که اهداف در زندگی مشترک به سه دسته تقسیم می شوند:

- اهداف دراز مدت

- اهداف میان مدت

- اهداف کوتاه مدت

مهمترین هدفی که باید با همسرتان اشتراک داشته باشید، اهداف دراز مدت است. برای تحقق یافتن این اهداف، تامین اهداف میان مدت ضرورت دارد و لازمه وصول به اهداف میان مدت، تحقق یافتن اهداف کوتاه مدت است. اگر در خصوص اهداف درازمدت و بخش عمده ای از اهداف میان مدت با همسر خود توافق دارید، می توایند در تنظیم اهداف کوتاه مدت نیز تا حدود زیادی با همسر خود کنار بیایید. در این صورت شما قادر خواهید بود که دوران عقد خود را با آرامش خاطر به ازدواج تبدیل کنید.

3- محبت متقابل
وقتی مردی به همسر خود محبت می کند، به او انرژی و محبت می بخشد و او در پرتو برخورداری از انرژی حاصله قدرت پیدا می کند تا به همسر خود مهر ورزد و متقابلا به او انرژی عشق و محبت را ارایه کند. طبیعتا اگر چنین مبادله ای در دوران عقد صورت نگیرد و فقط پیوسته یکی به دیگری محبت کند، انرژی وی تحلیل رفته و دیگر نمی تواند با پتانسیل بالایی به همسر خود مهر ورزد.
پس اگر روند زندگانی شما به گونه ای بود که دیدید در دوران عقد ، محبت شما روز به روز فزونی می گیرد و رابطه تان رضایت بخش تر می شود و نیز از احساس محبتی که به همسرتان دارید، خرسند هستید، به نشانه خوبی دست یافته اید که می تواند تا حدود زیادی از پایداری زندگی شما حکایت کند. اما در صورتی که روز به روز از دوران عقد شما می گذرد و به تدریج محبت شما نسبت به هم کاسته می شود، باید فکر دیگری در مورد رابطه زناشویی خود بکند.

4- احترام متقابل
احترام متقابل نیز ملاکی دیگر است که بر اساس وجود آن می توان نسبت به تداوم بخشیدن به زندگی مشترک تصمیم گرفت. اگر با سپری شدن ماههای متعدد از دوران عقد در می یابید که رفته رفته احترامتان نزد همسرتان افزوده می شود و قدرو منزلت شما رشد می یابد، می توانید نتیجه بگیرید که  با در نظر گرفتن سایر تناسبها،اگر این عقد به ازدواج بینجامد، زندگانی شما می تواند دوام و قوام لازم را داشته باشد. اما در صورتی که هر چه جلوتر می روید در می یابید که از حرمت ها کاسته می شود و روز به روز روابط شما با همسرتان تیره تر گشته و احساس می کنید که در زندگی با فردی فرومایه سر وکارتان افتاده است، احتمالا امکان پایداری این زندگی چندان زیاد نبوده و بنابراین باید در روند زندگی خود تجدید نظر کنید و حداقل برای اصلاح روابط خود نزد یک روانشناس مجرب مراجعه داشته باشید.

ملاکها و معیارهایی که باید مورد بررسی قرار گیرد تا متوجه شویم که آیا واقعا زندگی موفقی در پیش رو داریم یاخیر، بسیار زیاد است. لذا در این یادداشت به ذکر همین چند مورد بسنده می کنیم و در یادداشتهای بعدی شما را با موارد دیگر آشنا می سازیم.

منابع تکمیلی

افروز، غلامرضا. همسران برتر. انتشارات انجمن اولیا و مربیان. 1387.

ایمانی، محسن. دوران عقد.انتشارات انجمن اولیا و مربیان. 1387.

ایمانی، محسن. شیوه های شناخت و گزینش همسر. انتشارات انجمن اولیا و مربیان. 1387.

دهنوی، حسین. گلبرگ زندگی. انتشارات خادم الرضا. 1387