قاب خالی

تازه عروسی کرده بودند. با چند تا از دوستان قرار گذاشتيم گل و شيرينی بخريم و براي تبريك به منزلشان برويم. خانه‌شان کوچک بود يک پذيرايي دوازده متری داشتند. روي ديوار بالاي پذيرايی يک قاب بزرگ خالي بود. براي همه‌مان سؤال شده بود. تا حالا نديده بوديم کسي قاب خالي به ديوار پذيرايي خانه‌اش بچسباند.

عاقبت من طاقت نياوردم و به نمايندگي از همه پرسيدم: قصه اين قاب خالی چيست؟! قرار است عكس كدام زوج خوشبختي را اينجا بزنيد؟! بچه‌ها خنديدند. خودش هم لبخندي زد و جواب داد: نه...

اين قاب، جاي خالي عکس امام زمان(عج) است. مي‌خواهيم وقتي حضرت مهدي(عج) ظهور کردند و چهره‌شان را همه ديدند عکسشان را به ديوار خانه‌مان بچسبانيم.

همه‌مان مات و مبهوت شديم. يکي پرسيد: پس چرا از حالا قاب خالي زده‌اي به ديوار؟ هنوز که آقا ظهور نکرده‌اند.

فوري جواب داد: همين ديگر...

مي‌خواهيم هميشه يادمان باشد يک چيزي توي زندگي‌مان کم داريم. هرلحظه که اين قاب خالی را مي‌بينيم يادمان مي‌افتد که منتظر ظهور باشيم ان‌شاءالله...