به طور کلی می‌دانیم که خوردن شیر مادر برای کودک فقط تامین نیاز غذایی او نیست، بلکه در آغوش مادر بودن، تماس بدنی با او و … بسیاری از نیازهای روحی و عاطفی کودک را نیز ارضاء می‌کند. پس باید توجه داشت که با گرفتن شیرمادر، کودک از نظر عاطفی و روحی دچار کمبود نشود.

همچنین به یاد داشته باشید که قرار است شیر از بچه گرفته شود نه مادر

از او. پس سعی کنید کودک را از شیر مادر غافل کنید اما خود، از بچه غافل نشوید و از طریق دیگری محبتتان را به کودک نشان دهید و وقت کافی را با او صرف کنید تا کودک شما این توجه و همراهی را درک کند.

فعالیت هایی مثل بازی با او ، ایجاد ارتباط فیزیکی، و … می تواند به او این حس را القاء نماید که ” تو هنوز دوست داشتنی هستی”. بسیار راحت تر است و بدون مشکل و در طی چند ماه اتفاق می افتد. بنابراین بعد از 2 سال کامل که کودک از شیر مادر بهره مند شده و در روز 5 وعده غذا (سه وعده غذای اصلی و 2 میان وعده) می خورد و مایعات را هم با لیوان می نوشد می توان یک تا دو وعده شیر پاستوریزه یا آب میوه را جایگزین شیر مادر نمود.

در این زمان نقش مادر آن است که خود پیشنهاد شیر دادن نکند و اگر زمانی هم کودک تمایل به شیر خوردن داشت از او دریغ ننماید، به ویژه وقتی کودک بیمار باشد که فقط اشتها به خوردن شیر دارد و غذای دیگری را تحمل نمی کند.

در این روش چون از شیر گرفتن آرام آرام است مشکلات عصبی، روانی و تغییرات هورمونی مادر که در یکباره از شیر گرفتن اتفاق می افتد بوجود نمی آید و کودک نیز دچار ضربه روانی نمی شود. به این ترتیب کودک کم کم علاقه به شیر خوردن را از دست می دهد و ممکن است خودش یکباره آن را کنار بگذارد.

اگر در تلاش هستید که تغذیه با شیر مادر را تدریجا حذف کنید زمینه به یاد آوری را در زندگی او را کاهش دهید، تمرکز او را به بازی ها و سر گرمی های جدید، منتقل کنید. بیشتر وقت او را در بیرون از منزل بگذرانید و با این امور از نیاز او به شیر بکاهید.