در اين مقاله مي خواهيم بگوييم زوج هاي خوشبخت چه شكلي اند و اين كه اين زوج هاي خوشبخت خوشبختي شان را جار مي زنند. همچنين زوج هاي خوشبخت همانگونه که گاهی در حضور بچه‌ها دعوا می‌کنند، ابراز علایق و محبت‌ها را هم در حضور بچه‌ها انجام مي دهند.

چند سالی از ازدواجشان می‌گذشت اما چیزی بینشان عوض نشده بود؛ هنوز همدیگر را با اسم‌های خاص صدا می‌زدند، هنوز توی یک بشقاب غذا می‌خوردند و همیشه در کنار هم می‌نشستند. گاهی بدون بچه‌ها دو تایی به مسافرت می‌رفتند و رنگ لباس‌هایشان را با هم ست می‌کردند؛ خلاصه به گونه‌ای به همدیگر احترام می‌گذاشتند که انگار تازه عروس و داماد هستند!

قدیم‌ترها محبت بین زن و شوهر در حضور جمع خیلی زشت بود و اگر بزرگ‌ترها می‌دیدند که زوجی کمی بهم چسبیده‌اند و جلوی جمع بگو و بخند راه انداخته اند به آنها تذکر می‌دادند؛ این زوج خوشبخت قصه ی ما هم از این امر مستثنی نبودند و اوایل ازدواجشان این چیزها در خانواده‌هایشان عادی نبود یعنی همین عزیزم و جانم گفتن‌ها یکجوری غیر معمول جلوه می‌کرد به گونه‌ای که وقتی انها همدیگر را تاج سرم صدا می‌زدند چند لحظه‌ای انگار همه به کما می‌رفتند! البته بماند که جوان‌ترها با این ابراز علاقه‌ها عشق می‌کردند و از این زوج برای خودشان الگویی اساطیری ساخته بودند...

آن روزها وقتی حرف از عشق و دوست داشتن می‌شد همه از خجالت سرخ می‌شدند اما این زوج خوشبخت بدون ترس و حیا راحت به همدیگر می‌گفتند که دوستت دارم و معتقد بودند که عشق را باید فریاد زد و از عشق ورزیدن نباید خجالت کشید. بگذریم از اینکه با این رفتارها چقدر چشم غره‌ها را تحمل می‌کردند اما امروز بچه‌های آن زوج خوشبخت تبدیل شده‌اند به کسانی که معنای عشق و دوست داشتن را به خوبی درک می‌کنند. آن‌ها به همه یاد دادند که باید آنقدر عاشق باشیم که چشممان به دیدن خوشبختی و عشق عادت کند، که با دیدن دست‌های در هم رفته در خیابان دلمان نلرزد و حسرت زده نگاه نکنیم، که یادمان بماند جشن سالگرد ازدواج گرفتن بی معنا و لوس نیست و می‌شود گاهی در جمع با کمال احترام و ادب به عاشق بودن اعتراف کرد و اسم مرد ذلیل و زن ذلیل را یدک نکشید و محکوم به چاپلوسی و تظاهر کردن نشد...

فکر می‌کنم امروز که خیلی‌ها با دیدن ازدواج‌های ناموفق آدم‌های اطرافشان از تشکیل زندگی مشترک می‌ترسند بودن چنین زوج‌های خوشبختی چقدر می‌توانند نگرش آدم‌ها را تغییر دهد.
 

زوج‌های خوشبخت چه شکلی‌اند؟

تا به حال فکر کرده‌اید که چه رفتارهایی باعث می‌شود که یک زوج خوشبخت زندگی کنند؟ اصلاً همین زوج خوشبخت غیر از غذا خوردن در یک بشقاب و ابراز محبت کلامی در جمع چه رفتارهای دیگری با یکدیگر داشتند که امروز با گذشت چندین سال زندگی مشترک همچنان خوشبخت باقی مانده‌اند؟

باورکنید زوج‌هایی که امروزه به آنها می گوییم خوشبخت نه از کره ی مریخ آمده‌اند، نه در قاره‌های خاصی زندگی می‌کنند!؛ نه تحصیلات و قد و اندازه ی خاصی دارند و نه از نژاد خاصی هستند؛ آن‌ها آدم‌های معمولی هستند که تنها رفتارشان آنها را خاص و البته خوشبخت کرده است. به عبارتی آنها اصل‌هایی را در زندگی مشترکشان رعایت کرده‌اند و خوشبختی را به زندگی‌شان راه داده‌اند که به برخی از این اصول اشاره می‌کنیم:

-کار کردن روی روابط
یک باغ بی نظیر علف‌های هرزی را توسعه می‌دهد که اگر این علف‌ها، حرص نشود در نهایت آن علف‌های هرز می‌تواند حتی گیاهان دلپذیر را نیز از بین ببرد؛ مشکلات زناشویی هم حکم همان علف‌های هرزی را دارد که اگر بلافاصله به آنها رسیدگی نشود زندگی زناشویی را تباه می‌کند.(1) لذا یکی از ویژگی های زوج های خوشبخت این است که با منطق به حل مشکلاتشان می پردازند و آنها را رفع می کنند.

-پذیرفتن اینکه برخی مشکلات را نمی‌توان حل کرد
هیچ زوجی را پیدا نمی‌کنید که در طول زندگی مشترک در زمینه‌ای اختلاف نظر نداشته باشند. راز یک رابطه ی شاد و خوشبخت این است که آن‌ها می‌دانند که چگونه مسائل را حل کنند. زوج‌های خوشبخت در واقع به جای مخالفت و موافقت کردن و صرف انرژی تلاش می‌کنند تا مسئله را به گونه‌ای که رضایت هر دو در آن به دست آید، حل کنند.(2)

-خبردار شدن از یکدیگر
زوج‌ها خوشبخت غالباً بی خبر از یکدیگر نیستند. آن‌ها به هر بهانه‌ای شده است جویای حال همسرشان می‌شوند؛ توجه کنید که تماس گرفتن به همسر در طول روز به معنای کنترل کردن نیست بلکه نشان دهنده ی این است که چقدر مراقب همسرتان هستید و به او توجه دارید.

 -کنارهم بودن در مقابل دیگران
یکی از مهمترین رموز موفقیت زوج‌های خوشبخت این است که در هیچ شرایطی پشت یکدیگر را خالی نمی‌کنند و اجازه نمی‌دهند که دیگران درباره زندگیشان تصمیم بگیرند. آن‌ها تلاش می‌کنند که مشکلاتشان را خودشان حل کنند چرا که بهتر از هرکسی می‌دانند که چه راه حلی برای حل مشکلاتشان خوب است یا بد.

-قدردان بودن
سپاسگزاری و قدردانی کردن از جمله خصلت‌هایی است که زوج‌های خوشبخت از آن برخوردارند و کوچکترین چیز را بهانه می‌کنند تا از طرف مقابل تشکر کنند اما بسیاری از زوج‌ها در پرده عادت‌ها گرفتار می شوند و می گویند ما محبت‌مان را با عمل نشان می‌دهیم درحالیکه تأثیر کلام به خصوص در خانم‌ها بسیار بیشتر از عملی است که شما انجام می‌دهید. تشکر و قدر دانی از طرف خانم باعث می‌شود که مرد تشویق به انجام کارهایی شود که مورد رضایت همسرش است و سپاسگزاری از طرف آقا باعث می‌شود که زن انگیزه و انرژی زیادی را از شما دریافت کند و آن انرژی را در زندگی صرف کند.

-باهم خوابیدن و با هم بلند شدن
فرقی نمی‌کند اوایل ازدواج است یا چند سالی از ازدواجتان گذشته است اگر زوج خوشبختی باشید و دوام زندگی زناشویی برایتان اهمیت داشته باشد هیچ گاه کارهایی را که ابتدای زندگی زناشویی انجام می‌دادید ترک نکرده‌اید. اگر اوایل ازدواج شور و هیجان با هم به رختخواب رفتن را داشتید و با اشتیاق صبح‌ها در کنار هم صبحانه می‌خورید با گذشت زمان چیزی تغییر نمی‌کند. با هم خوابیدن و با هم بیدار شدن نشان می‌دهد که شما همانگونه که صبحتان را با یکدیگر آغاز کردید شب را هم با هم به پایان می‌رسانید.

آیا باید خوشبختی را فریاد زد؟! آیا باید آدم‌ها را در جریان خوشبختی خود قرار دهیم؟!
بارها شنیده‌اید که می گویند کسی که خوشبخت واقعی است جار نمی‌زند، این حرف تا حدودی درست است و ما نمی‌توانیم از روی عکس پی به خوشبخت بودن افراد ببریم اما باید کاری کرد که معنای خوشبخت بودن را به دیگران تفهیم کرد؛ ژست گرفتن چند ثانیه‌ای و دست در دست هم گذاشتن اسمش خوشبختی نیست؛ اصلا خوشبخت بودن به رخ کشیدن ندارد!؛ خوشبختی معنای عمیقی دارد که باید آموزش داده شود آن هم با عمل و رفتار.

همانگونه که گاهی در حضور بچه‌ها دعوا می‌کنید، ابراز علایق و محبت‌ها را هم در حضور بچه‌ها انجام دهید تا آنها زوج خوشبخت را از نزدیک به صورت واقعی ببینند. یک الگوی خوب از رابطه سالم و توام با عشق و محبت برای فرزندانتان بسازید و کارهایی همچون بوسیدن، در آغوش گرفتن‌های مجاز، ابراز علاقه ی کلامی، در کنار یکدیگر نشستن و به طور کلی عشق ورزی‌هایی که طبیعت جنسی نداشته باشد را انجام دهید تا فرزندتان از همان کودکی احساسی و عاطفی بار بیاید و به دنبال خوشبختی در فضای مجازی نباشد؛ پس خوشبخت‌های واقعی باید جار بزنند تا شاید یک چیزهایی در این دنیا عوض شد.