ابو منصور بن عبدالرزاق گفت:
من در زمان اوایل جوانی خیلی تعصب و دشمنی داشتم به کسانی که به زیارت قبر حضرت رضا (علیه السلام) میرفتند و به همین خاطر با خودم عهد بستم که زوّار حضرت رضا (علیه السلام) را اذیت کنم و بر همین اثاث سر راه زوّار میرفتم و متعرض آنها می شدم و پول و اسباب آنها را می گرفتم و آنها را برهنه می کردم.
روزی بعنوان شکار بیرون آمده بودم ناگاه آهوئی از دور بنظرم آمد تازی خود را برای صید آهو فرستادم تازی آن آهو را تعقیب کرد.
آهو متوجه تازی و من گردید و پناهنده شده به دیواری که دور قبر حضرت رضا (علیه السلام) بود (فَوَقَفَ الْغَزالُ وَ وَقَفَ الْفهدُ) دیدم آهو کنار دیوار ایستاده و تازی نیز در برابر او ایستاده است و ابداً برای صید آهو پیش نمی رود. من هر کوششی کردم که تازی جهت صید نزدیک آهو شود و خود را باو برساند نشد و قدم از قدم برنمی داشت لکن هر وقت آهو از جای خود که کنار دیوار بود دور میشد تازی بسوی او میرفت.
آهو تا متوجه تازی می شد که دنبال اوست باز خود را به دیواری میرساند و تازی برمی گشت بلاخره آهو از سوراخی که به حیاط ودیوار مشهد شریف بود داخل شد. من هم به حیاط مشهد یعنی چهار دیوار دور قبر مطهر است داخل شدم و آنجا ابو نصر مقری را ملاقات کردم از او سراغ آهو را گرفتم و گفتم آهوئی را که آلان به اینجا آمد چه شد؟! گفت من آهوئی ندیدم. دنبال آهو رفتم وبه سوراخی که آهو از آن داخل شده بود رفتم اثر جای پای آهو وفضولات او شدم ولی آهو را ندیدم. فهمیدم که آهو در اینجا هست ولی از نظر من غائب می شود زیرا آن دیوار سوراخی جز آنکه من وارد شدم نبود این حتماً سری دارد و این امام بر حق است. برگشتم.
پس از این قضیه با خدای خود عهد و نذر بستم از این تاریخ به بعد متعرض زوّار قبر شریف نشوم بلکه به آنها خوبی و احسان کنم. و بعد از این قصه، هر وقت امر مهمی برای من پیش می آمد به صاحب این مشهد شریف پناه می بردم و بزیارت آن بزرگوار می رفتم حاجت خود را در خواست می کردم خدای متعال بخاطر آقا امام رضا (علیه السلام) حاجت مرا برآورده می نمود از خداوند متعال پسری خواستم و حق تعالی مرا روزی داد لکن چون بحد بلوغ رسید کشته شد باز رفتم نزد قبر مطهر و از پروردگار یک پسر دیگر طلبیدم دوباره پسری به من روزی فرموده (وَلَمْ اَسْئَلُ اللّهَ هُناک حاجَةً اِلاَّ قَضاها لی فَهذا ما ظَهَرَ لی بِبَرَکةِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّریفِ عَلی ساکنِها السَّلامُ)
تا کنون نشده که من حاجتی را از پروردگار عزت در خواست کرده باشم مگر اینکه خدای تعالی ببرکت صاحب مشهد شریف وقبر مطهر بمن مرحمت فرموده.
( - عیون اخبار الرضا . )
این بارگاه رضاست یا طور کلیم
این وادی قدس است و یا عرش عظیم
هذا حَرَمُ اْلاِلِه فَاْخلَعْ نَعْلیک
با حال خضوع باش و با قلب سلیم
اِمامٌ یلُوُذُ السّائِلُوْنَ بِبابِه
حَوائجُهُمْ تُقْضی وَ ما خابَ سائِلُهُ
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید