درخت بادام در خانه میزبان
مرحوم شیخ صدوق رضوان اللّه علیه ، به نقل از محمّد بن احمد نیشابوری از قول جدّهاش خدیجه ، دختر حمدان حکایت کند:
در آن هنگامی که امام رضا علیهما السلام در مسیر راه خراسان وارد شهر نیشابور گردید، به منزل ما تشریف فرما شد.
امام علیه السلام پس از آن که اندکی استراحت نمود، در گوشهای از حیات خانه ما یک بادام کشت نمود، که رشد کرد و بزرگ شد و یک ساله به ثمر رسید؛ و هر سال ثمره بسیاری میداد.
و چون مردم متوجّه شدند، که امام رضا علیه السلام آن درخت را با دست مبارک خود کشت نموده است ، هر روز به منزل ما میآمدند و از بادامهای آن جهت شفا و درمان امراض خود استفاده میکردند و هرکس هر نوع مرضی که داشت ، به عنوان تبرّک از آن بادام که تناول میکرد، عافیت و سلامتی خود را باز مییافت .
و حتّی نابینایان شفا میگرفتند و زنهای آبستن - که درد زایمان برایشان سخت و غیرقابل تحمّل بود - از آن بادام استفاده میکردند و به آسانی وضع حمل مینمودند.
و همچنین حیوانات مختلف میآمدند و خود را به وسیله آن درخت متبرّک میساختند.
پس ا آن که مدّت زمانی از این جریان گذشت ، درخت بادام خشک شد و جدّم ، حمدان چند شاخهای از آن درخت را قطع کرد که در نتیجه چشمهایش کور و نابینا گردید.
و فرزند او - که عَمرو نام داشت و یکی از ثروتمندان مهمّ شهر نیشابور بود - آن درخت را از ریشه قطع و نابود کرد و او نیز به جهت این کار، تمام اموال و زندگیش متلاشی شد و بیچاره گردید، که دیگر به هیچ عنوان توان امرار معاش نداشت .
و راوی در نهایت گوید: قبل از آن که درخت خشک شود، کرامات بسیاری به برکت امام رضا علیه السلام از آن ظاهر میگردید و مردم ؛ بلکه حیوانات از آن بهره میبردند.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید