چرا کمپین‌های دفاع از حقوق زنان که بیشتر رنگ و بوی «بی‌حجابی های یواشکی» دارد به خود اجازه نمی دهند که به دفاع از زنان مظلومی که حجاب را با بصیرت و آگاهی انتخاب کرده اند، برخیزند و از آنان دفاع کنند.

یکی از وقایع تلخ و در نوع خود تأسف باری که در روزهای اخیر روح و جان آزادی خواهان مسلمان را رنجانده خاطر کرد توهین زشت و موهن مجله فرانسوی به یک زن مسلمان و محجه به نام «مریم بوجیتو» بود. هر چند گستاخی و توهین مجله فرانسوی«شارلی ابدو» به نمادهای دینی سابقه طولانی دارد ولی با این حال توهین به یک زن مسلمان آن هم تنها به جرم و گناه، محجبه بودن در خود پیام و درس‌های عبرت‌آمیز فراوانی دارد.
 

طرفداران حقوق و آزادی زنان بخوانند

 وقتی در گوشه و کنار جهان خبر توهین به یک زن مسلمان آن هم در کشوری به ظاهر متمدن و مدعی طرفداری از حقوق و آزادی زنان به گوش می رسد، یک علامت سوال در ذهن نقش می بندد که این آزادی که طرفداران حقوق بشر از آن دم می زنند چیست؟ و چه شکل و شمایلی دارد؟  این که یک زن تنها به خاطر داشتن یک نماد اسلامی آن هم بدون اینکه در مقام تضییع حقوق سایر شهروندان باشد مورد هتاکی و بی حرمتی قرار می گیرد. نشأت گرفته از چه ایدئولوژی و جهان بینی است؟
 

تلاش رسانه‌های سکولار برای حضور زنانی که هویت الهی‌شان به تارج رفته

البته جواب این سوال چندان سخت و مشکل نیست! چرا که با اندک دقت و تأملی در جایگاه و منزلت زن در جوامع غربی  به این مطلب دست می یابیم، زنان مظلوم‌ترین قشری هستند که از دیر باز در این جوامع به عنوان ابزاری برای کسب ثروت و شهوت مورد سوء استفاده  قرار گرفته اند، جوامع غربی بیش از آنکه در خدمت زنان باشند، و حقوق آنان را محترم بشمارند، ایشان را در یوغ بردگی جنسی وشهوت‌رانی خود گرفتار کرده‌اند و اجازه نداده‌اند که ایشان روح کرامت و جایگاه انسانی[1] خود را در جامعه بدست آورند. آمارهای وحشتناکی که در خصوص خشونت جنسی علیه زنان در این جوامع منتشر می شود به خوبی گواه بر مظلومیت این قشر در جامعه غربی دارد. در واقع این جوامع و رسانه‌های سکولار آنان حضور زنانی را در جامعه می پسندند که هویت الهی‌شان به تارج رفته و در خدمت زیاده خواهی های شهوانی مردان قرار گرفته باشند.
 

سکوت جنبش های فمینیستی

سکوت و بی‌توجهی جنبش های فمینیستی جهان نیز که به اصطلاح در راستای دفاع از حقوق زنان شکل گرفته اند، رسالت آنان را در هاله ای از ابهام قرار می دهد، چرا که تظلم خواهی این (NGO) ها نیز گویی بیشتر در خدمت آزادی هایی است که زنان را در استثمار کمپانی‌های شهوت‌رانی قرار می دهد. کمپین های دفاع از حقوق زنان که بیشتر رنگ و بوی «بی‌حجابی های یواشکی» دارد به خود اجازه نمی دهند که به دفاع از این زنان مظلوم که حجاب را با بصیرت و آگاهی انتخاب کرده اند،[2] برخیزند و از آنان دفاع کنند. این سکوت و بی توجهی به خوبی گواه بر این است که مدعیان دفاع از حقوق زنان در غرب بدون توجه به فطرت و هویت واقعی ایشان[3] نسخه ای را برای هویت بخشی به زن ارائه می دادند که در تضاد جدی با منزلت والای آنها در جامعه است.
 

مهارتی از جنس مقاومت و ایستادگی

زنانی همچون «مریم بوجیتو» درسی زیبا و ارزشمند به جامعه زنان می دهند، درسی که در آن نماد مقاومت و ایستادگی بر اصول ارزش های دینی موج می زند، درس زیبایی که ریشه در آموزه های قرآنی و اسلامی دارد.[4] درسی که به همگان می آموزد حتی در کشورهای غیراسلامی نیز نباید به نماد های سکولار و بی دینی تمایل پیدا کرد، حتی در کشورهای سکولار نیز می توان در برابر قانون‌های غیر انسانی آنان ایستاد و با «نه گفتن» به زیاده خواهی آنان هویت واقعی یک زن محجبه و مسلمان را به همگان معرفی کرد.
 

می شود در جوامع غربی زندگی کرد، اما دلباخته فرهنگ لیبرالیسمی آن  نشد

این دسته زنان با تأسی بر آموزه های قرآنی حضور همراه با حیا و شرم را در جامعه می پسندند[5] و با دوری از تبرج و خودآرایی در جامعه[6] نماد و الگوی یک زن مقاوم و شجاع را به همگان معرفی می‌کنند.
حرکت زیبای «مریم بوجیتو» به زنان مسلمان می آموزد که می شود در یک کشور غربی زندگی کرد، ولی فریفته و دلباخته فرهنگ لیبرالیسمی جوامع آنان نشد.
سکوت طرفداران حقوق زنان در برابر حرکات زشت و زننده کاریکاتوریست مجله «شارلی ابدو» این پیام را به جهان مخابره می‌کند که ایشان نه مدافع حقوق زنان،  بلکه هوا خواه زنانی هستند که حضورشان در جامعه تأمین کننده افکار لیبرالیستی و استعماری باشد.
 

پی نوشت:

[1]. اسراء، آیه 70. «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني‏ آدَمَ..؛  ما آدميزادگان را گرامى داشتيم..»
[2]. یوسف، آیه 108. « قُلْ هذِهِ سَبيلي‏ أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى‏ بَصيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَني‏ وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ»
[3]. روم؛30. «فطرتى كه خدا مردم را بر آن آفريده است. آفرينش خداى- فطرت توحيد- را دگرگونى نيست،»
[4]. هود آیات112و113. «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّار...»
[5]. قصص، آیه 25. « فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشي‏ عَلَى اسْتِحْياء؛ ناگهان يكى از آن دو (زن) به سراغ او آمد در حالى كه با نهايت حيا گام برمى‏داشت.»
[6]. احزاب، آیه 33. « وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى؛ و همچون دوران جاهليّت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد،»