تحقیقات نشان داده است که دانشمندان می توانند با قرار دادن یک شیرینی در داخل اتاقی خلوت و مشاهده عکس العمل کودکان  چهارساله در برابر آن، خصوصیات رفتاری آنها را در دوران بزرگسالی،پیشگویی کنند. دراین تحقیق به کودک داخل اتاق گفته می شود که می تواند شیرینی را بخورد ، اما اگر تا بازگشت محقق صبر کند ، حتماً دو تا از همان شیرینی خواهد داشت. عکس العملهای کودکان پس ازتنها شدن در اتاق ، متفاوت است …

واکنش های کودکان

عده ای از آنها بلافاصله شیرینی را برمی دارند و عده ای ابتدا صبر می کنند، سپس شیرینی را برمی دارند و عده ای دیگر با کارهایی چون شعر خواندن ،خوابیدن و غیره خود را سرگرم می کنند تا محقق باز گردد و دو شیرینی داشته باشند.
با رسیدن کودکان به سن دبیرستان ، مسائل قابل توجهی رخ می دهد.محققان با بررسی نوجوانان دریافتند که کودکان بردبار، نوجوانانی مرتب ، معاشرتی ، ماجراجو ،قابل اعتماد و مستقل شده اند و کودکانی که وسوسه شدند، معمولا تنها و لجوج هستند و به راحتی نا امید می شوند. وقتی تعدادی از این دانش آموزان در آزمون تحقیقی هوش شرکت کردند، معدل کودکانی که طاقت بیشتری آورده بودند، 210 واحد بیشترشد.
واکنشهای عاطفی مقدماتی،از اصول اساسی بقا هستند. زندگی عاطفی از ناحیه ای از مغز به نام سیستم لیمبیک ناشی می شود ومنشا پیدایش لذت، تنفر، ترس و عصبانیت است.
ما بدون وجود واکنشهای عاطفی که به ندرت آگاهانه، ولی غالبا به طور باور نکردنی، نیرومند هستند، به دشواری قادر به انجام کار می باشیم.
هوش عاطفی،یک پایه دارد که دیگر فنون عاطفی به آن وابسته هستند و آن هوشیاری نسبت به احساسهای شخصی است. بایدعلت واکنشهای عاطفی روشن شوند،تا فرصت کنترل آنها به مراتب افزایش یابد.

افزایش ضریب عاطفی

والدینی که احساسات و عواطف خود را به نحو شایسته بروز می دهند، کودکان آرامی دارند که کمتر ناله می کنند ، بهتر از عهده کارها بر می آیند و توانایی بیشتری برای تمرکز و دقت در امور خویش دارند. این کودکان در بازی با دوستان خود، حالت منفی و احساس نگرانی کمتری دارند و به چیزهای نو و جدید علاقه بیشتری نشان می دهند.
برای آموختن احساسات و عواطف به فرزندان خود ، می توانید از این قوانین کلیدی بهره گیرید:
1- سعی کنید خود و فرزندتان ، به نکات ظریف عاطفی دقت کنید . والدینی که نسبت بهحالات عاطفی فرزندان دقیق هستند در صورت بروز کوچکترین ناراحتی ، حالات آنها را تشخیص می دهند و نیازی به بروز واکنشهای بسیارعصبی نیست.
2- مراقب احساسات منفی فرزندان ، چون خشم ، ترس ، غم و … باشید و فرصتهای آموزشیو برقراری روابط صمیمی را مغتنم شمارید.
3- به احساسات فرزند خود احترام بگذارید . برای مثال در صورت بروز پیشامد ناگواری برای فرزندتان ، با وی همدردی کرده و سعی کنید وضعیت و روحیات مشابه خود را در چنانمواقعی برای وی توضیح دهید .
4- به فرزند خود کمک کنید احساسات خود را با کلام بیان کند . به سادگی با بیان احساسات کنونیوی از جمله ناراحتی ، عصبانیت یا ناامیدی و حتی افتخار به خاطر تلاش سختش ، وی را به بیان احساساتش تشویق کنید . وقتی شما به او آرامش می دهید، کمک می کنید تا با شرایط وفقیابد و خود راتسلی دهد.
5- مسائل ومشکلات را با ایجاد محدودیت حل کنید . به عنوان مثال به او بگویید درست است که ازبرادرت عصبانی هستی ، اما صحیح نیست که وسیله بازی او را پرت کنی ، همچنین می توانید با کمک کردن در تعیین اهداف و روشهایش در حل مشکلات ، وی را یاری کنید.

تأثیر ضریب عاطفی در کارکرد کودکان در مدرسه

کدام دسته از کودکان از لحاظ علمی خجالتی تر هستند؟ با کمال تعجب ، اصلاً درست نیست که فکر کنیم،آن دسته از کودکان که مدرسه را با تسلط در خواندن و انجام امور ساده ریاضی آغاز می کنند، کمتر خجالتی هستند. برعکس ، تحقیقات نشان می دهد ، کودکانی که از لحاظ عاطفی آمادگی بیشتری دارند ، در دراز مدت بهتر عمل می کنند.
مهمترین مهارتهای عاطفی عبارتند از :
خاطر جمعی  و علاقمند بودن.
دانستن  نوع  رفتار مورد انتظار و چگونگی هدایت انگیزه به سمت عمل .
قدرت منتظر ماندن، دنبال کردن راهنماییها و توانایی درخواست کمک.
توانایی بیان نیازهای خود و همراهی با دیگر کودکان.
منبع:تبیان