آيةالله حاج ميرزا جواد آقا تهرانی از مردان يگانه اين دوران است که نامش يادآور اخلاق و شخصيتش نماد قداست و زهد راستين است.
وی در تهران زاده شد و پس از تحصيل در مدارس آن شهر، به قم رفت و از آن جا راهی نجف شد، ولی به دستور مادر، به تهران بازگشت. در سال 1312ش به مشهد آمد و از محضر بزرگانی چون ميرزا مهدی اصفهانی و حاج شيخ مجتبی قزوينی بهره برد. سالها به تدريس خارج فقه و تفسير قرآن پرداخت. فلسفه را نيک میدانست اما هرگز خود را در عقليات صرف و انديشههای انتزاعی گرفتار نکرد. بر اين باور بود که حقيقت را تنها بايد از سرچشمه پاک وحی و معارف معصومان برگرفت.
رفتارش نشانه زهد و پارسايی بود و گفتارش بيان حق.
در نهضت اسلامی و مردمی ايران، همواره در صف مقدم مبارزه بود، و از رهبران انقلابی شهر مشهد شمرده میشد. حضورش در مجلس خبرگان قانون اساسی، و همرزمیاش با حماسهآفرينان دفاع مقدس، نشانگر باور راستين او به فعاليتهای ثمربخش اجتماعی بود. هر گاه به جبهه میرفت، کفن خويش را برمیداشت و میفرمود: هر جا شهيد شدم، يا مُردم، همان جا دفنم کنيد.
وی پس از 85 سال زندگی پربرکت، در مشهد درگذشت و بنا به وصيت خويش پس از طواف حرم امام هشتم(ع)، در بهشت رضا(ع) گورستان عمومی شهر، و در کنار شهيدان انقلاب و جنگ به خاک سپرده شد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید