در پی اهانت‌های چندباره به ائمه معصوم(ع)

خبرنگار یکی از روزنامه‌ها؛ پس از اهانت به امام رضا(ع) در فضای مجازی، این عمل قبیح خود را مصداق آزادی بیان عنوان کرد، حال آن‌که هتک حرمت، قبح‌شکنی و بی‌اخلاقی سیاسی، با آزادی بیان متفاوت بوده و کسی در جامعه‌ی ما با آزادی بیان و فضای باز سیاسی مخالف نیست و بی‌شک طبق قانون، با افراد خاطی برخوردی قاطع خواهد شد.

هنوز یک سال از توهین یکی از مسئولین برکنار شده در یکی از ستادهای انتخاباتی، به امام رضا(ع) نگذشته است که شاهد هتاکی یک به اصطلاح خبرنگار به این امام غریب(ع) شدیم. متاسفانه یک روزنامه‌نگار تازه‌کار که سودای شهرت و جاه و نام دارد؛ تنها راه طی این مسیر چند ساله را در یک شب؛ گذر از خط قرمزها و توهین به ارزش‌ها و مقدسات دینی دانسته است.

اخیرا یکی از خبرنگاران روزنامه جهان صنعت با انتشار پُست‌های متعددی با مضامین توهین به ائمه(ع) و اهانت به مقدسات، سعی در ساختن کارنامه‌ای ننگین برای خود داشته است.

ماجرا از آن جا شروع شد که "میراسماعیلی" که پیش‌تر در فضای توئیتر به اشاعه‌ی استفاده از مسکرات و انواع توهین‌ها به مسئولین نظام می‌پرداخت، در موج جدید پُست‌های خود، نحوه‌ی شهادت امام رضا(ع) و منتظار ظهور امام عصر(عج) را به سُخره گرفت، تاجایی که خشم بسیاری از کاربران این شبکه‌ی اجتماعی را برانگیخت. این روند در حالی است که روزنامه جهان صنعت به توئیتی با با مضمون "توهین در روزنامه جهان صنعت هیچ جایی ندارد، علی‌الخصوص که به مقدسات یا ائمه اطهار باشد" بسنده کرد. البته نباید از نظر برخی افراد هم چشم‌پوشی کرد که معتقدند؛ فضای رسانه مستلزم آزادی بیان است! و توئیت روزنامه‌نگار مذکور نظر شخصی وی بوده است.متاسفانه چندی است که برخی خبرنگارنماها با سوءاستفاده از این عنوانِ مقدس، تحریف آزادی بیان و شکستن خط قرمزها؛ در تلاش هستند تا کمک چشم‌گیری به معاندان نظام و نیز اسلام‌ستیزها داشته باشند. این دسته از اهالی رسانه، با دوری از ارکان اصلی رسالت خویش؛ تنها در پی نام‌آوری و شهرت هستند. اما به چه قیمتی؟ براستی می‌توان به پله‌های لغزنده‌ی توهین به ائمه(ع) و مقدسات در مسیر ترقی و شهرت‌طلبی، اعتماد کرد؟!

توهین به مقدسات در قانون مجازات اسلامی

در جامعه‌ی ما، کسی مخالف آزادی بیان و پیشرفت افراد نیست اما این دو اصلِ لاینفک عصر امروزی، تعاریف و چارچوب‌های خاص خود را دارند که گذار از آن‌ها، طبق قانون اساسی، مجازات و عواقب مشخص و تعریف شده‌ای دارد.

بی‌شک نمی‌توان بی‌اخلاقی سیاسی را با آزادی بیان، برابر دانست و در هیچ‌ کجای جهان هم مرسوم نبوده و نیست که فردی با در پیش رو گرفتن مسیری خارج از عرف جامعه و در هم شکستن ارزش‌های آن، به شهرت رسیده و ارتقای درجه بگیرد! پس باتوجه به نظر آن دسته از افرادی که معتقدند؛ روزنامه‌نگار هتاک با هدف شهرت دست به چنین کاری زده، باید گفت که این امر، به‌دور از عقل و منطق بوده و از ابتدای آن، نتیجه‌ کار آشکار بوده است.باید توجه داشت که پیش از این هم شاهد رفتار و اعمال برخی افراد در لباسِ دانشجو، خبرنگار، مدافع حقوق بشر و... بوده‌ایم که با اهداف خاصی از جمله حمایت از سوی معاندین نظام، اخذ اقامت در کشورهای غربی، عضویت در محافل اپوزیسیون و امثال این‌ها، دست به هتاکی، دروغ‌پراکنی، فحاشی و... زده‌اند و اندک زمانی بعد، با مهاجرت از ایران به اهداف پشت پرده‌ی خود دست یافته‌اند.

                                                        نمونه‌هایی از توئیت‌های روزنامه‌نگار هتاک

ضروری است در اینجا اشاره‌ای داشته باشیم به توهین به مقدسات و قانون مجازات اسلامی. طبق ماده‌ی 513 قانون اساسی، هر فردی که به ائمه(ع) و نیز مقدسات دین مبین اسلام اهانت کند به حبس از 1 تا 5 سال محکوم می‌شود. البته با توج به گستردگی تعاریف مربوط به توهین و جُرم انگاری آن، قانونگذار اختیار دارد تا این روند را بر مبنای مستندات و همچنین؛ در نظر گرفتن شرایط موجود، میزان و گستردگی جُرم، عقبه و گذشته‌ی مجرم و... حکم خود را صادر کند.

باید متذکر شویم که طبق قانون؛ توهین به مقدسات و ائمه اطهار(ع) تحت عنوان "جرم سب النّبی" تعریف می‌شود. بدان معنا که دشنام و اهانت به هر یک از امامان معصوم(ع)، حضرت فاطمه(س) و دیگران پیامبران را در بر می‌گیرد که در برخی موارد، مجرم با نظر همه جانبه‌ی قاضی که منوط به مفادی گسترده است، تحت عنوان "سابّ النبی" (دشنام دهنده، تحقیر کننده)، به اعدام محکوم می‌شود.

"سبّ" یعنی دشنام و بدگویی با جملات انشایی و آن عبارت است از ذکر الفاظ یا نوشته های ناخوش به کسی به قصد تحقیر و اهانت به صورت هجو و غیر آن.(1)

به‌راستی چرا برخی افراد در قامت یک خبرنگار به خود اجازه می‌دهند که بی‌محابا به مسئولین و سران کشوری، ارزش‌ها و حتی ائمه معصوم(ع) و مقدسات اهانت کنند؟! جامعه و فضای سیاسی ما دچار چه دگرگونی و تحریفی شده است که به‌جای صداقت و اخلاق‌مداریِ این ارکان تاثیرگذار (اهالی رسانه) در فضای بین‌المللی، اینک باید شاهد چنگ بر چهره‌ی دین انداختنشان باشیم؟! شاید اگر مسئولین در برخوردهای پیشین با چنین جرایمی، مستحکم‌تر عمل می‌کردند، امروز با چنین اوضاع ناخوشایندی مواجه نبودیم.

 

پی‌نوشت:

1. درباره جرم سب نبی، کلینیک حقوقی ایران