اسباب بازیهایی را انتخاب کنید که بتوانند خلاقیت کودک شما را برانگیزند و پرورش دهند.
مخصوصاً در بازیهای کامپیوتری، دقت کنید که پرخاشگری را در کودک شما تقویت و تشدید نکند و عادات منفی را تقویت ننمایند. همیشه ساده ترین نوع اسباب بازیها که در واقع «خودشان هیچ کاری انجام نمی دهند» به بیشترین میزان، خلاقیت بچه ها را شکوفا می سازند و سالها می توانند مورد استفاده قرار گیرند

اسباب بازیهای خطرناک
وسایل خطرناک بسیاری (نه تنها اسباب بازیهای خطرناک) وجود دارند که کودک هرگز نمی بایست با آنها بازی کند. در واقع برعهده ی شماست که به هر شکل ممکن فرزندتان را از بازی کردن با این گونه وسایل پرهیز دهید: مواد محترقه، اجسام نوک تیز، روروک و… اسباب بازیهای الکتریکی نیز ممکن است باعث شوک و یا آسیب دیدگی کودک شود. اسباب بازیهای پرنده و دارای تیر نیز در صورتی که توجه کافی به نحوه ی استفاده شان نشود. می توانند آسیب دیدگی های چشم را به همراه داشته باشند.

اسباب بازیهای پرسروصدا

به خاطر داشته باشید در هنگام بررسی ایمنی یک اسباب بازی، میزان سروصدای تولیدی آن اسباب بازی و بلندی صوتها را در نظر داشته باشید. این نکته ای است که شاید در وهله ی اول مهم به نظر نرسد. سروصدای برخی اسباب بازیها مانند انواع تفنگ، اسباب بازیهای موزیکال و الکترونیکی ممکن است برحسب دسی بل، به بلندی صدای ترمز ماشین، کنسرت موسیقی راک، موتور هواپیما و تراکتور یا حتی بلندتر باشد. علی الخصوص زمانی را در نظر بیاورید که کودک اسباب بازی را مستقیماً نزدیک گوش خود قرار دهد. بر روی برخی از این قبیل اسباب بازیها، برچسب هایی وجود دارد که توصیه می کند، اسباب بازی مذکور بایستی حداقل 12 اینچ از گوش فاصله داشته باشد.

براساس استانداردهای بین المللی، اسباب بازیهای صدا داری که مورد استفاده شان در دست کودک است نمی بایست صداهای بلندتر از 90 دسی بل ایجاد نمایند و آن دسته از اسباب بازیها که در نزدیکی گوش کودک استفاده می شوند (مثل تلفن های همراه اسباب بازی) نبایستی صدهای بلندتر از 70 دسی بل داشته باشند. اگر میزان صدای تولید شده برحسب دسی بل روی اسباب بازی درج نشده باشد، شما خود می توانید با یک مقایسه ساده، میزان آن را تخمین بزنید: صدایی که یک زنگ تلفن در حد معمولی و میانگین ایجاد می کند در حدود 80 دسی بل است.

سایر موارد

از آنجا که بازیهای ویدئویی و کامپیوتری رواج بسیاری یافته است. توصیه می شود زمان بازی کامپیوتری و ویدئویی کودکان را به حداقل برسانید و اجازه ندهید از 1 تا 2 ساعت در روز تجاوز نماید.

حتماً قبل از اینکه فرزندتان بازی را تجربه نماید، خودتان آن را بررسی کنید و مطمئن شوید مناسب سن و شرایط تحولی اوست و در صورتی که کودک شما کمتر از 5 سال دارد، سعی کنید بازیهایی را انتخاب کنید که دو نفره باشند و شما هم بتوانید همراه با وی بازی کنید و نهایتاً اینکه همواره به خاطر داشته باشید که بهترین اسباب بازیها لزوماً گرانترین آنها نیستند.

پایان

نویسنده : ندا نظر بلند – دانشجوی دکترای روانشناسی
منبع : ماهنامه ی تخصصی آموزشی – اطلاع رسانی کودک / با تغییر و تلخیص