اگر میخواهید برای اتاق کودکتان بدون هزینه کردن زیادی و در عین سادگی یک چیدمان کم نظیر داشته باشید با نکاتی که ما در اینجا به شما میگوییم همراه باشید..

نکاتي که بايد مورد توجه والدين عزير قرار گيرد: در دکور کردن اتاق کودک بايد به عوامل متعددي توجه نماييد.ايمن بودن يکي از مهمترين نکاتي است که بايد در وهله اول مورد توجه قرار دهيد.

در وهله بعد استفاده از رنگهاي شاد يا تصاوير رنگارنگ ، پرده هاي زيبا و يا روتختي هايي با تصاوير و رنگارنگ لازم است ،تا فضايي سرگرم کننده براي کودک ايجاد شود.

دقت نماييد که از وسايلي در دکور اتاق کودکتان استفاده کنيد که داراي لبه هاي تيز نباشد و ايمني کودک را تامين کند.

براي انتخاب رنگ اتاق خواب کودک از رنگ‌هاي بدون سرب استفاده كنيد.همچنين با استفاده از رنگ‌هاي شاد و همچنين تکنيک‌هاي نقاشي روي ديوار، مي‌توانيد اتاق او را به يک سرزمين افسانه‌اي تبديل کنيد. براي مثال، مي‌توانيد از شخصيت‌هاي کارتوني مورد علاقه كودك خود يا موضوعات برگرفته از کتاب‌هاي داستان، بر روي ديوارها نقاشي کنيد و يا روي سقف اتاق خواب کودک، آسماني پر از ابرهاي پنبه‌اي يا کهکشاني پر از ستاره بکشيد. با اين کار، علاوه بر ايجاد فضايي شاد و سرگرم‌کننده، زمينه را براي پرورش خلاقيت‌ او نيز آماده کرده‌ايد.

تشويق کودکان به جمع‌آوري و نمايش عکس‌هاي خانوادگي باعث تقويت محبت او به خانواده خواهد شد.تقويت اين حس باعث مي‌شود تا در دوران بلوغ و نوجواني به والدين، اقوام و دوستانشان اهميت بيشتري داده و مهربان‌تر باشند.

اختصاص دادن بخشي از اتاق به سرگرمي‌ها و فعاليت‌هاي روزانه کودک، باعث شکوفايي استعدادش مي‌شود. به‌طور مثال مي‌توانيد روي يکي از ديوارها، تابلويي از جنس چوب‌پنبه نصب کنيد تا فرزندتان بتواند نقاشي‌ها و پوسترهاي مورد علاقه‌‌اش را با پونز بر روي آن نصب كند. اين امر موجب مي‌شود تا او بتواند هر روز بر روي ديوار اتاقش، مجموعه‌اي از چيزهاي مورد ‌علاقه‌ا‌ش را ببيند. به دليل آنكه بچه‌ها به طور ذاتي به گردآوري اشيا و جمع کردن عکس‌هاي مورد نظرشان علاقه‌مند هستند، مي‌توانيد با نصب اين تابلو، جايي براي اين کار برايشان ايجاد نماييد. همچنين با استفاده از اين روش از ريخت و پاش‌هاي اضافي هم جلوگيري خواهيد كرد.

تشويق کودکان به جمع‌آوري و نمايش عکس‌هاي خانوادگي باعث تقويت محبت او به خانواده خواهد شد. بچه‌ها مي‌توانند نمايشگاه عکسي را مطابق با سليقه‌شان و در اتاق خود‌شان ترتيب دهند. تقويت اين حس باعث مي‌شود تا در دوران بلوغ و نوجواني به والدين، اقوام و دوستانشان اهميت بيشتري داده و مهربان‌تر باشند.

براي اينکه اتاق کودکان در آينده هم مورد استفاده قرار گيرد، بهتر است مبلماني ساده و کاربردي برايش تهيه كنيد. توجه كنيد كه اگر در مبلمان، چوب به‌ کار رفته است، حتما لايه تثبيت‌کننده سيلر نيز به آن زده شده باشد.

قفسه‌اي بدون در و با اندازه‌اي قابل تنظيم در اختيار کودک بگذاريد تا چيزهايي مانند اسباب‌بازي، ماکت ماشين و هواپيما، کتاب و دفتر، وسايل ورزشي، لوازم صوتي و تصويري، لوازم نقاشي و چيزهايي از اين قبيل را در آن نگهداري کند. البته توجه داشته باشيد كه اين قفسه‌ها بايد روي ديوار ثابت شده ‌باشند تا اگر کودک از آن بالا رفت، قفسه‌ها بر روي او نيفتند. همچنين از نصب قفسه‌هايي که در‌هاي شيشه‌اي دارند نيز بپرهيزيد.

يکي از قوانين مهم در دکوراسيون اتاق کودک، سهولت در امر نگهداري، نظافت و مراقبت از اجزاي آن است، بنابراين هنگام انتخاب لوازم، اين نکته را در نظر داشته‌ باشيد که بايد اجزاي اين اتاق قابل‌ شستشو و ضد لک باشند.

در انتخاب کف‌پوش مناسب براي اتاق کودک دقت کنيد. موکت‌هاي بادوام و قاليچه‌هاي قابل شستشو و انعطاف‌پذير از جمله کف‌پوش‌هاي مناسب براي اتاق کودکان به حساب مي‌آيند. بهتر است هنگام خريد اين نوع کف‌پوش‌ها، رنگ‌هاي روشن و طرح‌هاي ساده را انتخاب کنيد زيرا معمولا کودکان، از طرح‌ها و رنگ‌هاي تند و گرم، زودتر خسته مي‌شوند.

هنگام انتخاب تختخواب براي کودکان، شرايط سني آن‌ها را نيز در نظر بگيريد. اگر مي‌خواهيد براي نوزادتان تختخواب تهيه کنيد، بهتر است نوعي را انتخاب کنيد که فاصله بين نرده‌هاي محافظش حداکثر 6 سانتي‌متر باشد تا ايمني نوزاد به خطر نيفتد. همچنين اين نرده‌هاي محافظ بايد به اندازه‌اي بالا بيايند که نوزاد نتواند به راحتي از تخت خارج شود.

اگر فضاي اتاق کودک کوچک است، با استفاده از رنگ‌هاي ملايم و طرح‌هاي خلوت، فضاي اتاق را از نظر وسعت، بزرگتر نشان داده و از شلوغي جلوگيري كنيد.

نور اتاق کودک بايد ملايم و غيرمستقيم باشد. براي اين کار، مي‌توانيد از انواع نورهاي بازتابي يا پخش‌شونده استفاده کنيد تا چشم کودک آزرده نشود. يادتان باشد در مکاني که اختصاص به فعاليت‌هاي کودک دارد، نوري جداگانه تعبيه كرده و از نورهاي تزييني هم در دکور اتاق کودکان بهره ببريد. مي‌توانيد انواع چراغ‌هاي تزييني ريز را در جايي از اتاق قرار بدهيد تا فضاي خاصي را براي سرگرمي و تفريح کودکان ايجاد کرده باشيد.

براي پوشش پنجره‌هاي اتاق کودکان، توصيه مي‌شود از کرکره‌ يا شاتر استفاده کنيد. اين وسايل، نور را تنظيم كرده و هوا را به جريان مي‌اندازد. همچنين چين‌دار و دست و پاگير نيز نيستند.

اگر فضاي اتاق کودک کوچک است، با استفاده از رنگ‌هاي ملايم و طرح‌هاي خلوت، فضاي اتاق را از نظر وسعت، بزرگتر نشان داده و از شلوغي جلوگيري كنيد .براي مثال رنگ سبز روشن مي‌تواند براي اتاق کودک رنگ مناسبي باشد، زيرا اين رنگ يادآور رشد گياه و جوانه زدن است.

اختصاص‌ فضاهاي‌ متعدد در اتاق‌ براي‌ جمع‌‌آوري‌ وسايل‌ بسيار مفيد است. براي اين منظور مي‌توانيد از كمدهايي‌ با كشوهاي‌ زياد و بزرگ و همچنين تختخوابي‌ كه‌ از فضاي‌ زير آن‌ بتوان‌ براي‌ گذاشتن‌ چمدان، لباس‌ و ديگر وسايل‌ استفاده‌ نموده بهره بگيريد.در انتخاب اشياي اتاق كودك به عقيده او نيز توجه كنيد، به اين وسيله حس استقلال‌طلبي او نيز تقويت خواهد شد.

و اما يک نکته روان شناسانه متخصصان روانشناسي معتقدند قبل از به دنيا آمدن کودک والدين بايد رنگ اتاق خواب را انتخاب کرده باشند.

اگر والدين اصرار داشته باشند اتاق کودکشان حتماً داراي رنگي شاد و مطابق با سن و جنس کودک باشد مي بايست براي رنگ کردن اتاق کودک تا قبل از به دنيا آمدنش تصميمات خود را بگيرند زيرا کودک از همان ابتداي تولد يا حداقل در نخستين سال تولد با اتاقش آشنا شده و در آن محيط خوابيده، بازي مي کند يا آرام مي گيرد. بنابراين لازم است اتاق کودک محيطي آرام باشد تا به راحتي بتواند در آن محيط احساس امنيت کند.داشتن آرامش تنها يک مشخصه براي اتاق کودک خردسال تا قبل از سن 2 سالگي است. کودک تا قبل از 2 سالگي بيشتر نيازمند ثبات اشيا است کودکان در سن 8 ماهگي به پديده «ثبات اشيا» دست پيدا مي کنند يعني تا قبل از 8 ماهگي هر شيء اگر از جلوي چشمان کودک محو شود، کودک آن را نابود شده مي پندارد و تلاشي براي جست وجوي مجدد آن نمي کند. اين ثبات شيء کم کم در کودک شکلي جدي تر گرفته و کودک نياز پيدا مي کند تا محيط پيرامونش شکلي با ثبات تر داشته باشد.

ثبات شکل و اشيا در محيط و دکوراسيون داخلي اتاق کودک در نهايت به او کمک مي کند تا نقشه ذهني مناسبي از محيط اطرافش بکشد. گذشته از ثبات اشيا در محيط پيرامون کودک، ثبات رنگ هم به کودک کمک مي کند تا او بعد از حدود يک سال آن محيط را خوب شناخته و طرح اوليه اي از آن در ذهنش ترسيم کند و در مواقعي که والدين نيز حضور ندارند او بتواند در اتاق خودش به آرامش برسد. بنابراين کودکان با رنگ، ارتباط بيشتري برقرار کرده و بيشتر به همان رنگي گرايش دارند که از ابتدا با آن آشنا شده اند.