اصبع بن نباته در شمار یاوران وفادار و پیروان راستین امیرمؤمنان (ع) است او در لحظه‌ای که مولایش در بستر شهادت آرمیده بود و لحظات پایانی عمر خود را سپری می‌کرد، بر بالین وی حاضر شد و با اصرار از آن حضرت تقاضای حدیث کرد. با اینکه حال حضرت مساعد نبود اما در عین حال، خواهش ابن نباته را پذیرفت و واقعه زیر را برای او چنین نقل کرد:
اصبغ! همان طور که تو به عیادتم آمدی، یک روز هم من به عیادت رسول خدا (ص) رفته بودم. رسول خدا (ص) از من خواست تا به میان مردم روم و آنان را برای شنیدن پیامی از جانب او به مسجد فرا خوانم. حضرت فرمودند: به مسجد برو و بر فراز منبر، یک پله پایینتر از جایی که من می‌نشینم بایست و با مردم چنین بگو: نفرین بر کسی که مورد خشم و عاق والدین خود قرار گیرد؛
نفرین بر آنکه از مولای خویش بگریزد؛
نفرین بر کسی که در مزد اجیر خیانت ورزد و او را از حقّش محروم سازد.
این‌ها جملاتی بود که به امر آن حضرت گفتم و از منبر به زیر آمدم. در این بین مردی از انتهای مسجد در حالی که جمعیت را می‌شکافت و سعی داشت خود را به من برساند، پیش آمد و گفت: ای اباالحسن! سه جمله به اختصار (و گوشه و کنایه) گفتی، آن‌ها را برای ما تشریح کن. (1)

پی‌نوشت:
1.    بحارالانوار، ج 40، ص 45، به گفته حباب بن ارث واقعه فوق نوزده روز قبل از وفات رسول گرامی بوده است. (بحارالانوار، ج 22، ص 489)