اين مبحث سودي نخواهد داشت اگر كه مارا به سوي شكرگذاري از خود خالق ما هدايت نكند و به سوي علم عظيم ناظم خلقت، كه در ابتدا، جهان را از هيچ آفريد و هر چيزي را بر اساس عدد، اندازه و وزن قرار داد و سپس در زمان انسان، علم را به شكل قاعده مند در آورد كه هرچقدر ما در آن مطالعه مي كنيم، عجايب بيشتري بر ما آشكار مي شوند».

هركسي يكبار يا بيشتر، مجبور به تفكر درباره خلقت شده است. سئوالاتي مانند هدف از زندگي يا وجود خداوند متعال مورد انديشه قرار مي گيرند. همواره كسي بوده كه هماهنگي و نظم كهكشانها را به عنوان سنگر نگه دارنده طبيعت طرح كرده، ولي نگاه نزديكتر به اين طرح، ديد آشكارتري را درباره اين طرح و طراح به ما ميدهد. اكتشافات جديد، هر روز تصوير روشن تري در اين زمينه به ما ميدهد. اكثر دانشمندان معاصر زمانه ما از جمله رياضيدانان ، منكران وجود خداوند هستند. اگر آنها اعتقادي مذهبي داشته باشند، علم و دين خود را هموار جدا از هم نگه ميدارند. ديدگاه كلي علمي، رياضيات را به عنوان رشته اي كه دليل در آن در درجه اول اهميت قرار دارد، مي شناسد، جايي كه خيالات در آن راهي ندارد، جايي كه ما با اطمينان مي دانيم و ميدانيم كه ميدانيم و حقيقت امروز حقيقت هميشه است. از اين ديدگاه، مذهب : برعكس رياضيات، مبحثي اعتقادي و نامهربان با دليل است. بنابراين از ديدگاه دانشمندان: تمام مذهبيون مساوي هستند. چرا كه همه آنها ناتوان از اثبات يا قضاوت هستند. براي اينكه مطلبي تبديل به حقيقتي ثابت شود، اعم از يك قانون فيزيكي يا ده فرمان نور است، اثبات آن نيازمند ارائه شده است.

اثبات اساساً بياني است كه فراتر از سايه يك ترديد باشد. اثبات، اجازه و گواهي است و توان رياضي و ولتاژ الكتريكي است كه يك اظهار معمولي را در مورد هر مطلبي زندگي مي بخشد و به تحرك وا مي دارد. بنابراين اثبات، اوج قدرت دليل مخص است.

اثبات  روندي است كه طي آن يك نظريه در مورد يك حقيقت ناديده مي تواند از طريق بحث و مناظره به بنايي دائمي تبديل شود و توسط همه قابل قبول گردد. از آنجا كه يك سئوال رياضي فقط يك پاسخ مشخص خواهد داشت، بنابراين رياضيدانان مختلف، با روشهاي مختلف در مكانها و كشورهاي مختلف به همان پاسخ مي رسند. بنابراين اثبات رياضي با زمان و مكان ميانه اي ندارد. گاليله مي گويد كه رياضيات زباني است كه با آن خداوند جهان را نوشته است. اكنون اين يك حقيقت آشكار است. جهان خود را به طور طبيعي به زبان رياضي توصيف مي كند. نيروهاي جاذبه با كاهش فاصله، كم مي شود، سيارات طبق مدارهايي بيضي شكل به دور خورشيد مي چرخند و غيره.