يكي از شيعيان مي گويد: از نهمين امام نور(عليه السلام) درباره مردي پرسيدم كه: «حجّ واجب خويش را به انجام رسانده، سپس به مدينه منوّره شتافته و درود خالصانه خويش را نثار روح بلند پيامبر اكرم(صلي الله عليه و اله وسلم) كرده است، از آنجا بسوي نجف و مرقد مطهّر اميرمؤمنان(عليه السلام) بار سفر بسته و با ايمان خلل ناپذير به اينكه آن حضرت حجّت خدا بر بندگانش و باب هدايت بسوي اوست، آن گرامي را آگاهانه زيارت نموده است، آنگاه به ديار عاشقان پر كشيده و بر سالارشهيدان، آگاهانه سلام و درود، نثار كرده است و سرانجام به بغداد و به زيارت هفتمين امام نور، مفتخر گرديده است.
اينك اگر بار ديگر خداوند، امكاناتي به او روزي سازد كه بتواند بسوي خانه خدا بشتابد، به كدام سو حركت كند؟ بسوي آن چنين حجّي كه انجام داده بود يا بسوي خراسان و زيارت هشتمين امام نور؟»
حضرت جواد(عليه السلام) فرمود: «پاداش زيارت آگاهانه پدرم در خراسان، از پاداش چنين حجّي، با فضيلت تر است و كوشش كند كه اين زيارت در ماه رجب انجام گيرد... .»
و نيز در دو روايت ديگر از آن گرامي به صراحت آمده است كه: «زيارت آگاهانه و خالصانه پدرم، از زيارت جدّ بزرگوارم حضرت حسين(عليه السلام) برتر است، چرا كه در اين شرايط زائران كوي او بسيارند؛ امّا زائران كوي پدرم (به دليل سياستهاي شيطاني حكومت) تنها زبدگان شيعه هستند.»
امام كاظم(عليه السلام) ضمن روايتي فرمود: «در ميان زيارت كنندگان امامان معصوم، زائران و شيفتگان كوي فرزندم علي بن موسي الرضا از نظر مقام و منزلت، والاتر و مقرّب ترند.»
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید