از همراه بودن با ديگران متنفرم. احساس مي کنم هميشه حقوقم پايمال مي شود و هيچ وقت نتوانستم آنچه را که واقعاً مورد خواستم است به ديگران منتقل کنم.

هميشه فکر مي کنم دارم به تقاضا و خواست ديگران زندگي مي کنم و هيچ گاه حتي جرئت نکردم نظر موافقم را در جمعي مطرح کنم. هميشه از اينکه از خودم و خانواده ام حرفي بزنم، شرمندگي داشته ام و احساس مي کنم ديگران حوصله شنيدن حرف هاي مرا ندارند.
ابراز وجود يکي از مهارت هاي زندگي است که با لجبازي و خودخواهي و غرور متفاوت است. افرادي که مهارت ابراز وجود را خوب فرا گرفته اند مي دانند که در کنار شناخت و پذيرش حقوق و نيازهاي ديگران لازم است تا به خواسته ها و حقوق خود نيز توجه کنيم و با يک سنجش منطقي يکي را بر ديگري ترجيح دهيم و يا حتي در مواردي به هر دو آنها رسيدگي کنيم. يا بهتر است بگوييم ميزان توجه به حقوق خود را برابر با ميزان توجه به حقوق ديگران بدانيم.
  شخص داراي مهارت ابراز وجود بدون دلايل و مستندات واقعي خود را فداي آداب و رسوم بي پايه نمي کند و صرفاً جهت رضايت و پسند ديگران قدم برنمي دارد. شخصي که ابراز وجود را ياد مي گيرد بدون ترس و اضطراب از حق خود دفاع نموده، عواطف خود را بيان مي کند و به حضور با ديگران مأنوس مي شود و بيشتر تلاش مي کند تا به علايق دوستانش توجه نمايد.
فراموش نکنيد که احترام شما در هر موقعيتي بايد حفظ شود، در عين اينکه ممکن است از ديگران تقاضا کنيد و آنها به شما بگويند "نه".
اين مهارت زماني شکل مي گيرد که کودک احساس کند کسي هست تا او را بشنود و به گفته هايش واکنش نشان دهد. زماني که کودک تلاش مي کند تا با خط خطي کردن، آثاري از خود به جاي بگذارد يا قصد دارد به شما اثبات کند که مي تواند مستقل عمل کند و خود غذايش را بخورد و يا لباسش را بر تن کند - اگر چه لباسهايش چرب و رنگي شد و يا حتي اگر لباسش را پشت و رو به تن کرد- زمان مناسب براي آن است که به او ياد دهيد ابراز وجود داشته باشد و حتي زمينه را براي انجام بهتر و راحت تر اين اعمال توسط او فراهم کنيد.
 مثلاً جوراب هايي را برايش تهيه کنيد که قابليت انعطاف بيشتري داشته باشد و يا کاغذهاي ضخيم و بزرگي را به ديوار نصب کنيد که از خط خطي بر روي ديوار لذت ببرد و خلاقيت خود را نشان دهد و  يا از قاشق هايي استفاده کنيد که به اندازه کافي خميدگي داشته باشد و استفاده را راحت تر کند.
انسان ها بايد ياد بگيرند که به کرامت و ارزش خود پي ببرند.
همه ما بايد ياد بگيريم که
ما حق داريم تا حدودي از ديگران متوقع باشيم البته توقعات ما بايد در حد توان فرد مقابل باشد.
 
ما حق داريم درخواست هاي ديگران را بررسي کنيم.
 
ما حق داريم درخواست هاي نارواي ديگران را رد کنيم.
 
ما حق داريم اشتباه کنيم و از ديگران درس بگيريم.
شخصي که ابراز وجود را ياد مي گيرد بدون ترس و اضطراب از حق خود دفاع نموده، عواطف خود را بيان مي کند و به حضور با ديگران مأنوس مي شود و بيشتر تلاش مي کند تا به علايق دوستانش توجه نمايد.
براي تقويت ابراز وجود مي توانيد اين مهارت را بارها و بارها در خود تصور کنيد. و در موقعيت هاي مختلف و شبيه سازي شده  واکنش هايي را مبني بر ابراز وجود در خود ايجاد نموده و به عنوان تمرين تکرارش کنيم. ابراز وجود با خشمگين شدن و پرخاشگري متفاوت است. اين مهارت در لحن کلام خود حاوي احترام به شخصيت طرف مقابل همراه با اهميت وجودي خود است.
 هيچ نيازي نيست در لحن خود به مخاطب خود حمله کنيم و او را زير سوال ببريم تنها با کلماتي محکم و قاطع دليل رد يا قبول پيشنهادي را بيان کنيد. در اين مواقع حالات بدني استوار و قائم نيز مي تواند به ما احساس قدرت دهد. پايين انداختن نگاه و يا آرام کردن تُن صدا اين قاطعيت را از ما گرفته و به مخاطب القا مي کند که حرف هاي من خيلي هم جدي نيست.
 
 نکته مهم و کاربردي ديگر اينکه سعي کنيم شنونده خوبي براي سخنان ديگران باشيم تا منظور و مفهوم کلمات آنها را خوب بفهميم تا تصميم صحيح براي خود اتخاذ کنيم. تصميمي که بر مبناي اطلاعات ناقص و دريافتي هاي کامل نشده از ديگران باشد ممکن است قاطعيت ما را زير سوال ببرد و در آخر توصيه مي کنيم که لازم است به عنوان يک فرد علاقمند به خود و جهت اثبات وجود خود زندگي هدفمندي داشته باشيم و برنامه هاي مدوني را پي گيري کنيم.
 
فراموش نکنيد که احترام شما در هر موقعيتي بايد حفظ شود، در عين اينکه ممکن است از ديگران تقاضا کنيد و آنها به شما بگويند "نه". مي توانيد مسائل را با ديگران مباحثه کنيد و دلايل روشن کننده بياوريد و تا زماني که به حقوق ديگران تعرض نکنيد حق اداي خواسته هاي منطقي را داريد.
 
فهيمه کهتري