این روزها بعضی زوج های شاغل ترجیح می دهند به جای فرستادن فرزندشان به مهدکودک، پرستاری را استخدام کنند تا نگرانی های شان از بابت مراقبت و نگهداری از کودک کمتر شود.اما حضور پرستار در خانه به طور معمول با دردسرهایی همراه است و شاید مشکلاتی پیش بیاید، بنابراین بهتر است قبل از اینکه درمورد حضور پرستار در خانه تان تصمیم بگیرید توصیه های لازم را اتخاذ کنید .

سن کودک
یکی از اولین نکاتی که در مورد انتخاب پرستار باید درنظر گرفته شود، سن کودک است. در سنین پایین که کودک نیاز به مراقبت دارد، بهتر است پرستار با مهارت‌های نگهداری از کودک آشنا بوده و تجربه کافی داشته باشد. به‌عنوان مثال پرستارانی که مادر هستند یا تجربه نگهداری از کودک را دارند، برای نگهداری از کودک گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شوند. کودکان بزرگ‌تر خودشان قادر به صحبت کردن هستند و می‌توانند اتفاقات خانه را گزارش دهند اما در مورد کودکانی که هنوز توانایی حرف زدن ندارند کنترل شرایط اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. علاوه بر این در مورد کودکان بزرگ‌تر توصیه می‌شود پدر و مادر پرستاری را انتخاب کنند که توانایی کار و بازی با کودک را داشته باشد. حتی اگر پرستار قادر باشد کارهای آموزشی انجام دهد و تجربه یا تحصیلات مرتبط داشته باشد، داشتن این قابلیت‌ها به مراتب بهتر است. بهترین سن برای پرستاران 28 تا 40 سال است. 

کنترل از راه دور
در مورد کودکانی که در سنین قبل از سه سالگی هستند و توانایی صحبت کردن ندارند، بهتر است اقدامات دیگری هم در نظر گرفته شود. به‌عنوان مثال اگر پدر و مادر امکانات مالی خوبی دارند، خرید دوربین‌های مدار بسته اقدام موثری است که می‌تواند در نظارت کارهای پرستار تاثیر داشته باشد. درصورتی‌که امکان خرید دوربین مدار بسته وجود ندارد، والدین می‌توانند حداقل صدای پرستار را ضبط کنند. البته نکته مهم اینجاست که خود پرستار در جریان نصب دوربین یا دستگاه ثبت صدا باشد و بداند که والدین کودک، عملکرد او را کنترل می‌کنند.  برای نظارت بر کار پرستار می‌توان از همسایه‌ها هم کمک گرفت. مادر می‌تواند به یکی از خانم‌های همسایه بسپارد تا اگر صدای گریه ممتد کودک را شنید برای پیگیری به خانه‌شان مراجعه کند. 

همسویی رفتار والدین و پرستار
هماهنگی و همسویی رفتار والدین و پرستار هم موضوع قابل‌توجهی است که خانواده‌ها باید به آن توجه داشته باشند. قرار است کودک 7 یا 8 ساعت در روز را نزد پرستارش باشد و به همین دلیل لازم است بین رفتار پدر و مادر و پرستار همسویی جهت‌داری وجود داشته باشد. مثلا اگر در خانه قانونی وجود دارد که کودک نباید قبل از غذا شیرینی بخورد، توصیه می‌شود که از پرستار هم بخواهید به این نکات توجه داشته باشد و در مورد نحوه تشویق یا تنبیه کودک هم مطلع شود. البته منظور از تنبیه کتک زدن یا فریاد کشیدن بر سر کودک نیست، بلکه پدر و مادر یا پرستار می‌توانند از کودک بخواهند که به دلیل رفتار نامناسب چند دقیقه‌ای کنار اتاق بنشیند. این موارد تنبیهات بی‌ضرری هستند که در مورد آنها والدین و پرستار می‌توانند به توافق برسند. هرقدر شباهت رفتاری بین والدین و پرستار بیشتر باشد احتمال بروز مشکلات کمتر می‌شود. 

با نگهدار کودک ارتباط برقرار کنید
 برخی والدین با تمام اعتمادی که به نگهدار کودک خود دارند باز هم بخوبی  نمی دانند آیا نگهدار کودک به درستی از کودکشان مراقبت می کند؟ آیا به خوبی درباره ی مسائل نگهداری از کودک با نگهدار کودک صحبت کرده اند؟ پی بردن به این رازها زمانی میسر می شود که شما رابطه ای خوب و کاملی با نگهدار کودک داشته باشید.  رابطه ای که در آن با حفظ حدو مرزها دو طرف انتظارات خود را بدرستی بیان کنند و به صحبت های یکدیگر گوش نمایند. والدین با بکارگیری نکات زیر می توانید ارتباط خوبی را با نگهدار کودک خود داشته باشد و به رازهای پنهان میان نگهدار و کودک پی ببرند.

1- انتظارات خود را مشخص و روشن بیان کنید:
اولین چیزی که بعد از ورود نگهدار کودک در منزل باید دقیق انجام شود صحبت کردن درباره ی انتظارات از نگهدار کودک آن هم بصورت کاملا واضح و روشن می باشد. به احتمال زیاد با او در مصاحبه و قبل از قطعی شدن استخدام او درباره ی برخی مسائل به صورت کلی صحبت کرده اید. اما بهتر این است که پس ازاستخدام نگهدار کودک نیز به طور روشن و صریح مسائل را بازگو کرده و نظر نگهدار کودک را در باره ی انتظاراتتان جویا شوید. مثلا اگر نگهدار کودک قرار است لباس های کودک را تعویض کرده و بشوید با او درباره ی حد کثیفی لباس صحبت کنید و یا اگر نگهدار کودک قصد پختن غذا برای کودکتان را دارد بخوبی درباره ی این موضوع با او صحبت کنید. برنامه ی سابق روزانه کودک را برای نگهدار کودک یادداشت کنید و چیزی را از قلم نیندازید. اگر نگهدار کودک از قوانینی که شما وضع می کنید تخطی نمود ممکن است ایراد کار از توضیحات نیمه کامل شما درباره ی قوانین باشد.

هدف از داشتن ارتباط خوب با نگهدار کودک جلوگیری از بروز اشتباه و تقویت رابطه می باشد.

2- گاهی با نگهدار کودک صحبت کنید  :
بعد از یک روز کاری زمان مناسبی است که با نگهدار کودک خود اندکی درباره ی مسائل مراقبت از کودک صحبت کنید. از او بخواهید درباره ی اینکه روز را چگونه سپری کرده اند و چه فعالیتهایی با کودک انجام دادند؟ آیا در طول روز مشکلی پیش نیامد و یا کودکان تا چه اندازه او را به دردسر انداخته است؟ درباره ی اخلاق و روحیات کودک و اینکه چگونه می توانید نکات منفی اخلاقی در کودک را بهبود ببخشید و به رشد جسمی و ذهنی کودک نمایید سخن بگویید. به خواسته های نگهدار کودک توجه کنید تا او نیز رازها و حرفهای خود را به شما بگوید.استخدام نگهدار کودک در

 آیا تفاوت بارزی میان کودکی که پرستار دارد و کودکی که در کنار مادرش بزرگ می‌شود، هست؟
اغلب مادران شاغل چاره‌ای جز گرفتن پرستار برای کودک خود و یا فرستادن او به مهد کودک ندارند و بررسی‌ها نیز نشان می‌دهد تفاوت چندانی بین این کودکان و کودکانی که همه ساعات روز را با مادر خود می‌گذارند، وجود ندارد؛ چرا که ثابت شده کیفیت رابطه بسیار مهم‌تر از کمیت آن است. چه بسا تربیت کودکی که پرستار از او نگهداری می‌کند بهتر از کودکی باشد که مادر خانه‌دار اما بی‌حوصله‌اش تمام ساعات روز را با او می‌گذراند و اصلا به آموزش و تربیت و سرگرم کردن کودک خود توجهی نمی‌کند.

چطور به پرستارها اعتماد کنیم؟
شاید این سؤال برای برخی خانواده‌ها پیش بیاید که چطور می‌شود به یک فرد غریبه اعتماد کرد و کودک را کنار او تنها گذاشت؟ توصیه اول این است که والدین برای انتخاب پرستار بچه از افراد آشنا کمک بگیرند. در این صورت امکان اطلاع از سابقه و پیشینه فرد وجود دارد. اگر چنین امکانی برای خانواده‌ها وجود ندارد بهتر است به موسسه‌های معتبر مراجعه کنند. البته باید گفت که هر موسسه‌ای معتبر نیست. بعضی موسسه‌ها روی این موضوع تاکید دارند که پرستار باید مدارک یا گواهینامه‌های معتبر ارائه دهد یا تحصیلات مرتبط داشته باشد. در واقع موسساتی که مجوز دارند نسبت به این موضوع سختگیرتر هستند و مشکلات را بهتر پیگیری می‌کنند، ضمن اینکه پدر و مادر می‌توانند در زمان مصاحبه رفتار پرستار را ببینند. توصیه دیگر این است که شماره تماسی از نزدیکان پرستار هم داشته باشید تا در زمان‌های ضروری بتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید. به یاد داشته باشید زمانی که پرستار در خانه شماست وسایلی که ارزش مادی دارند و همین‌طور پول و جواهرات را در خانه قرار ندهید تا احتمال بروز خطای پرستار به حداقل برسد.