داشتن روابط اجتماعي شايد به اندازه شستن دست و پوشاندن دهان به هنگام عطسه براي بهداشت عمومي اهميت داشته باشد. يك تحقيق جديد حاكي از آن است كه احساس تنهايي مي‌تواند مانند سرماخوردگي در شبكه‌هاي اجتماعي پراكنده شود.
به گزارش نيوزوايز، افرادي كه در حاشيه روابط اجتماعي قرار دارند، تنهايي را به ديگران مي‌گسترانند.
نيكولاس كريستاكيس، استاد دانشگاه هاروارد در تحقيقي كه در نشريه شخصيت و روانشناسي اجتماعي درج شده است، با تأكيد بر اين مطلب مي‌گويد كه اين كار مانند كشيدن نخ يك لباس است كه باعث پارگي آن مي‌شود.
وي و جيمز فولر از دانشگاه كاليفرنيا قبلاً‌ درباره انتقال عادات و احساسات در شبكه‌هاي اجتماعي تحقيق كرده‌اند. يافته‌هاي پيشين آنان حاكي از آن است كه چاقي، سيگار كشيدن و خوشبختي از چيزهايي است كه مسري است.
تحقيق جديد نشان مي‌دهد كه تنهايي نيز واگيردار است و دليل آن احتمالاً اين است كه افراد تنها به ارتباطات اعتماد نمي‌كنند و باعث بي‌اعتمادي به ديگران مي‌شوند. به‌نظر مي‌رسد تنهايي، راحت‌تر از دوستان به شخص سرايت مي‌كند تا از اعضاي خانواده، بيشتر در ميان زنان پراكنده مي‌شود تا مردان و بيشتر در ميان همسايگاني مي‌گسترد كه حدود 2 كيلومتر از هم فاصله دارند.
براساس يافته‌هاي اين تحقيق، تنهايي تا سه درجه جدايي ايجاد مي‌كند. به بيان ديگر، يك دوست، تنها شخص را 40 تا 65درصد در برابر تنهايي مستعد مي‌كند، اما دوست تنها، امكان احساس تنهايي را بين 14 تا 36 درصد افزايش مي‌دهد، در حالي كه دوست دوست دوست بين 6 تا 26 درصد مي‌تواند تأثير بگذارد.
البته برخي پژوهشگران با يافته‌هاي تحقيقاتي از اين دست قانع نشده‌اند. مثلاً‌ جيسون فلچر از دانشگاه ييل مي‌گويد كه در اين تحقيقات به‌سادگي نمي‌توان آثار متغيرهاي ديگر را مانند آثار زيست‌محيطي يا تمايل افراد ديگر به دوستي با هم ناديده گرفت. وي خود تحقيقي انجام داده است كه نشان مي‌دهد جوش صورت، سردرد و حتي قد از طريق شبكه‌هاي اجتماعي منتقل مي‌شود، اگر چه به‌نظر نمي‌رسد اين امر شدني باشد.
البته احساس تنهايي به اين معنا نيست كه شخص هيچ‌گونه روابطي ندارد، بلكه به اين معنا است كه اين روابط به اندازه كافي ارضاءكننده نيست. تنهايي مي‌تواند با اين احساس آغاز شود كه همه چيز حالت خصمانه دارد و باعث مي‌شود كه افراد آماده تهديدهاي اجتماعي باشند و رفتارهاي تدافعي بيشتري از خود نشان دهند كه اتفاقاً بيشتر نتيجه معكوس دارد.
اين افراد نهايتاً از شبكه‌هاي اجتماعي خارج مي‌شوند و دوستان خود را تنها مي‌گذارند.
از آنجايي كه تنهايي به مشكلات بهداشتي از آلزايمر گرفته تا بيماري قلبي مربوط مي‌شود، تجديد اين روابط براي حفظ بهداشت عمومي اهميت دارد.
وحيدرضا نعيمي