جوانمردی در برهنه نکردن جسد حریف
در روزگاران گذشته، اگر دلاوری بر حریف پیروز می‌شد، اسلحه و زره و لباس او را تصاحب می‌کرد که این یک قانون جنگی بود. امّا پس از کشتن عمروبن‌عبدود، امام علی علیه السلام لباس او را از بدنش خارج نکرد.
وقتی خواهر عمرو بر سر جنازه‌اش آمد، گفت: برای تو گریه نمی‌کنم، زیرا جوانمردی بی‌نظیر بر تو غلبه کرده است، (1) اگر شخص دیگری تو را کُشته بود، تا زنده بودم برای تو گریه می‌کردم.
زِرِه عمرو سه هزار درهم ارزش داشت، برای همین جهت عُمر به حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام اعتراض کرد، که چرا زره او را در نیاوردی؟
امام علی علیه السلام فرمود: شرم کردم بدن او را برهنه بگذارم. (2)

فرمان خط شکستن و آزاد کردن آب فرات
شامیان با بستن آب شما را به پیکار دعوت کردند. اکنون بر سر دو راهی قرار دارید، یا به ذّلت و خواری بر جای خود بنشینید، و یا شمشیرها را از خون آنها سیراب سازید تا از آب سیراب شوید، پس بدانید که مرگ در زندگی توام با شکست، و زندگی جاویدان در مرگ پیروزمندانه شماست. آگاه باشید! معاویه گروهی از گمراهان را همراه آورده و حقیقت را از آنان می‌پوشاند، تا کورکورانه گلوهاشان را آماج تیر و شمشیر کنند.» (3)
سربازان امام علی علیه السلام در همان حملات آغازین آب را آزاد کردند، وقتی فرات از محاصره لشگریان معاویه خارج شد، برخی پیشنهاد دادند که آب را برروی معاویه همانند آنان ببندیم.
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام پاسخ داد: نه، ما برای آب نمی‌جنگیم، آب را آزاد بگذارید، تا هر دو سپاه از آن استفاده کنند، که تنها تیزی شمشیرهای شما، برای آنان کافی است.
با این حرکت پیامبر گونه امام علی‌علیه السلام، بسیاری هدایت شدند، و از لشگرگاه معاویه فرار کرده به اردوگاه حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام پیوستند. (4)

پی‌نوشت:
1.    مناقب آل ابیطالب، ج 3، ص 138
2.    بحارالانوار، ج 41، ص 90 و 73
3.    خطبه 51 نهج البلاغه معجم المفهرس مؤلف
4.    کتاب صفین، ابن مزاحم؛ شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 329