ابن عباس گفت: عثمان به جانب علی‌علیه السلام برگشت و از مقصد آن حضرت سؤال کرد. و خود نیز به راه افتاد و با تأمل به امیرالمؤمنین‌علیه السلام نظر می‌کرد. علی‌علیه السلام سؤال کرد: ای عثمان! چه شده که با این تأمل و دقت به من نگاه می‌کنی؟ گفت: از رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم شنیدم که فرمود: نظر به علی‌علیه السلام عبادت است.

زنی را نزد عثمان بن عفّان آوردند که شش ماه پس از ازدواج دارای فرزند شد. عثمان امر به رجم و سنگساری او کرد. علی بن ابی طالب‌علیه السلام به او فرمود: چنین حکمی در مورد او صحیح نیست، زیرا خدای متعال در کتابش قرآن می‌فرماید: مدّت حمل و جدایی فرزند در مجموع 30 ماه است. و فرمود: مادران، بچه‌ها را دو سال کامل شیر می‌دهند و این مدت برای کسی است که بخواهد شیر کامل به بچه بدهد. پس، مدت حمل می‌تواند شش ماه نیز باشد. پس رجم و سنگساری بر او نیست. عثمان شخصی را فرستاد تا مانع سنگسار آن زن شود، امّا آن پیک وقتی رسید که آن زن رجم شده بود. (1)

حسن بن سعد از پدرش روایت می‌کند که در زمان خلافت عثمان، در بین اسیران، زن و شوهری به نام یحنس و صفیه بودند. مردی از اسرا با صفیه زنا کرد و از صفیه پسری به دنیا آمد. پس، مرد زانی ادعا کرد که پس از زنا و مال اوست و یخس شوهر صفیه گفت: پسر مال من است. پس، مرافعه را به نزد عثمان آوردند و عثمان آن دو را به نزد علی بن ابی طالب‌علیه السلام فرستاد تا بین آنها حکم کند. پس علی‌علیه السلام فرمود: حکم می‌کنم بین این دو به حکم رسول‌اللَّه‌صلی الله علیه وآله وسلم: فرزند مال فراش است؛ یعنی، مال کسی است که رختخواب مال اوست فرزند ما یحنس است و به هر یک از زانی و زانیه -چون غلام و کنیز بودند- پنجاه تازیانه زد نصب حد آزاد. (2)

پی‌نوشت:

1.مسند الامام احمد بن حنبل، ج 1، ص 104

2.مسند الامام احمد بن حنبل، ج 1، ص 104