مریخ چهارمین سیاره‌ای که به دور خورشید می‌چرخد و دومین سیاره‌ی کوچک بعد از عطارد و همچنین همسایه‌ی ما زمینی‌ها در منظومه شمسی می‌باشد که به آن سیاره‌ی سرخ هم می‌گویند.

مریخ چهارمین سیاره‌ای که به دور خورشید می‌چرخد و دومین سیاره‌ی کوچک بعد از عطارد و همچنین همسایه‌ی ما زمینی‌ها در منظومه شمسی می‌باشد که به آن سیاره‌ی سرخ هم می‌گویند. سرخی مریخ ناشی از اکسید آهن قرمزی است که در سطح آن قرار دارد و این سرخ بودن باعث می‌شود تا با چشم غیر مسلح بتوان آن‌را در میان سایراجرام آسمانی تشخیص داد.

مریخ یک سیاره‌ی خاکی با اتمسفر و جوی نازک است که خصوصیات سطحی آن دارای خصوصیات سطحی مثل زمین و ماه می‌باشد به‌طوری‌که هم دهانه‌های آتش‌فشانی مثل همان چیزی که در ماه وجود دارد و هم دره‌ها،بیابان‌ها و قطب‌های یخی مثل زمین را می‌توان در آن یافت. جالب است که با وجود اندازه کوچکش، بلندترین کوه و بزرگترین دره منظومه شمسی در این سیاره پیدا شده است.

در نیمکره جنوبی مریخ گودال‌های شهاب‌سنگی‌ای وجود دارند که 3.5 میلیارد سال از عمرشان می‌گذرد. سطح نیمکره شمالی اما جوان‌تر است، و دلیل آن این است‌که قسمت‌های زیادی از آن توسط فعالیت‌های آتشفشانی اخیر پوشیده شده و به وجود آمده‌اند. مریخ دارای دو مشخصه‌ی منحصر به فرد در منظومه شمسی است. یکی بلندترین کوه آتشفشانی منظومه شمسی به نام المپ مانس و دیگری بزرگ‌ترین دره‌ی منظومه‌ی شمسی به نام دره‌ی والس مارینریس به عمق 7 کیلومتر و عرض 600 کیلومتر در این سیاره قرار دارند. همچنین، گذرگاههای کوچکتری نیز وجود دارند که احتمال می‌رود در گذشته بر اثر جریان آب بوجود آمده باشند.

حیات در مریخ

در گذشته، رصدکنندگان آسمان، با استفاده از تلسکوپ‌هایشان با زحمت فراوان اطلاعاتی راجع به مریخ جمع آوری کردند. اما حالا تمام آن اطلاعات جای خود را به اطلاعات جمع آوری شده بوسیله تعدادی از کاوشگرهای فضایی آمریکایی و روسی بخصوص مارینر 9 داده‌اند. در سال 1976، دو فضاپیمای وایکینگ در سیاره‌ی مریخ فرود آمدند تا نشانه‌ای از حیات در آن بیابند که درنتیجه و با توجه به آزمایشهای وسیعی که روی نمونه‌هایی از خاک مریخ انجام شده ، تاکنون امکان وجود حیات در این سیاره اثبات نشده است.

اگر انسان‌ها بخواهند در مریخ زندگی کنند؟

اگر قرار باشد انسان ها در آینده مریخ را به عنوان سکونتگاه دوم خود انتخاب کنند، احتمالاً باید هر شب منتظر طوفان های برفی باشند؛ البته به گفته دانشمندان، این طوفان‌های برفی(بر خلاف اسمشان) چندان خطرناک نبوده و با طوفان های برفی زمین قابل مقایسه نیستند.

به گزارش نییوزویک بر اساس پژوهشی که اخیراً توسط جمعی از دانشمندان فرانسوی و با استفاده از شبیه سازی‌های کامپیوتری انجام شده، به نظر می رسد در سیاره‌ی سرخ افت دمای سریع و وزش تندباد هر شب باعث بروز پدیده «طوفان برفی» می شود.

به گفته دکتر «آیمریک اسپایگا» از دانشگاه پیِر و ماری کوری پاریس، برفی که در مریخ می بارد با برف زمین بسیار متفاوت بوده و مانند طوفان‌های برفی زمین انباشته نخواهد شد. وی در این باره می گوید:

طوفان های برفی مریخ بسیار کم خطرتر از طوفان های برفی زمینی هستند، و مقدار برفی که در این طوفان‌ها تشکیل می شود بسیار اندک است؛ در نتیجه اگر برف به سطح سیاره برسد(که ممکن است اصلا چنین اتفاقی رخ ندهد) بر خلاف بارش‌های برف در زمین، بیشتر شبیه لایه بسیار نازکی از یخ خواهد بود.

در ضمن برف مریخی در واقع از کریستال های بسیار کوچک یخی در ابعاد میکرومتری تشکیل شده در حالی که روی زمین، دانه های برف ابعاد بسیار بزرگتر و شکل های پیچیده تری دارند.(شگفت انگیز است که دانه‌های برف بر روی زمین دارای اشکال منحصر به فرد هستند و نمی‌توان دو دانه‌ی برف با شکل یکسان یافت.)

البته نکته مهم در پژوهش اخیر، محدودیت بارش برف مریخی به شب‌ه می‌باشد؛ چرا که در این زمان ابرهای مریخی از خود نور فروسرخ ساطع کرده (این عمل باعث می‌شود که ابرها گرما از دست بدهند و سرد بشوند) و اتمسفر سیاره را سردتر می کنند.

کاهش دمای جو نیز با تشکیل لایه هوای سرد روی لایه‌ی هوای گرم، جریان همرفتی ایجاد کرده و به همراه بادهای مریخی، موجب بروز طوفان های برفی می شود که چنین شرایطی در طول روز و با تابش خورشید به وجود نخواهد آمد.