صادق آل محمد(ع) می‌فرمایند «خداوند حرمى دارد که مکه است. پیامبر حرمى دارد و آن مدینه است و حضرت على(ع) حرمى دارد و آن کوفه است. قم، کوفه کوچک است؛ از هشت در بهشت سه در آن به قم باز می‌شود، زنى از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه دختر موسى(ع) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند.»

بالاترین شفاعت برای رسول گرامى اسلام است كه به آن «مقام محمود» می‌گویند؛ شفاعتی برای همه که گستردگی‌اش بی‌منتهاست. با بررسی آیات و روایات مختلف، دو بانو از خاندان رسول اعظم نیز شفاعتی بسیار پردامنه دارند؛ آن‌گونه که می‌توانند همه‌ اهالی محشر را از آتش برهانند و وارد بهشت کنند. اولین بانو خاتون محشر، حضرت صدیقه اطهر است و بعد از ایشان از جهت گستردگى شفاعت، هیچ‌کس و حداقل هیچ بانویى به شفیعه محشر، حضرت فاطمه معصومه ‏نمی‌رسد؛ بانوی که امام صادق(ع) سال‌ها قبل از ولادتش فرمودند «به‌زودی بانویی از فرزندانم به‌سوی آن كوچ كند كه نامش فاطمه دختر موسی‌بن‌جعفر است و با شفاعت او همه شیعیانم به بهشت وارد می‌شوند.»

بانوی خفته در خاک قم، شبیه‌ترین خلق در شفاعت به حضرت زهرا(س) است.