توكل بر خدا را درجاتی است، من جمله آن كه در تمام كارهای خودت بر خدا توكل كنید و نسبت به آنچه در حق تو روا داشته خشنود باشی. و بدانی كه او هیچ فضل و نیكویی را از تو دریغ نمیدارد و بدانی كه فرمان از آن خداوند است.

توكّل میوه شناخت پروردگار متعال و محصول معرفت به خداوند عزیز است، انسان وقتی به این نقطه از باور برسد كه تمام هستی از آن خداوند متعال است، و اراده او فوق اراده بشر است و بداند كه او خدایی بی‌نیاز و غنی مطلق است، اما انسان موجودی نیازمند است.

به تدریج روحیه توكل او قوی می‌شود، تا جایی كه به غیر خدا به احدی دل نمی‌بندد و امیدوار نمی‌شود. چنانكه شخصی از حضرت كاظم(علیه السلام) درباره آیه «ومن یتوكل علی الله فهو حسبه» سوال نمود آن حضرت فرمودند: توكل بر خدا را درجاتی است، من جمله آن كه در تمام كارهای خودت بر خدا توكل كنید و نسبت به آنچه در حق تو روا داشته خشنود باشی. و بدانی كه او هیچ فضل و نیكویی را از تو دریغ نمیدارد و بدانی كه فرمان از آن خداوند است.

بنابر این اگر انسان بداند كه مؤثر حقیقی در عالم هستی فقط خداوند متعال است، توكل او قوی می‌شود، و كسی كه توكل به خدا پیدا كند از هر اضطراب و هیجانی نجات پیدا می‌‌كند و به آرامش حقیقی نائل می‌شود، چنانكه انبیاء و اولیاء الهی اینگونه بوده‌اند.