چندسال است ازدواج کرده ایم و ۳ بچه داریم، ولی اگر شوهرم را به حساب بیاورم ۴ بچه دارم. او عین بچه رفتار می کند. وسایل را سرجایش نمی گذارد، قرارها یادش می رود و اگر اعتراض کنم، ناراحت می شود.چکار کنم؟

حتما جمله هایی مانند: « عزیزم با این لباس بیرون نرو، سرما می خوری»، «غذا خوردی؟ حتما بخور چون ضعف می کنی»، «راستی عزیزم یادت باشه ساعت سه نوبت دکتر داری» و… را زیاد شنیده اید. هنگامی که سبک ارتباطی شما با همسرتان مانند پسربچه کوچکی باشد، او نیز با شما مانند والدش رفتار خواهد کرد.

۶ مدل از سبک های ارتباطی مادرانه که باید از آنها اجتناب کنید:

۱- کمک کردن در مواردی که خودشان باید انجامش دهند. «لباس‌هایش را پشت سرش جمع نکنید»

۲- برای آنکه بفهمید چه می خواهد، سوال های مکرر نپرسید. «گرسنه ای؟ نه؟ سوپ می خوری؟ چای می خوری؟»

۳- با این فکر که مرد فراموشکار است، اطلاعاتی که می‌داند را دوباره یادآوری نکنید. «فراموش نکنی خریدکنی، شب مهمون داریم.»

۴- غرغر کردن و شکایت از کارهایی که باید انجام می‌داد و نداده. «چند مرتبه بگم چراغ آشپزخانه را خاموش کن»

۵- به عهده گرفتن کارهایی که گمان می کنید او نمی تواند درست انجام دهد. «اگر اجازه بدم خرید خونه را انجام بده، می‌دونم مثل همیشه یک اشتباهی می‌کنه، بنابراین همیشه خودم انجام میدم »

۶- اصلاح کردن اشتباهاتشان و امر و نهی کردن به آنها. «نه عزیزم این جمله که گفتی درست نبود نباید می‌گفتی هفته پیش رفتیم پیش مادر من»

به او اعتماد کنید و مانند یک شخص توانا و قابل اعتماد با او رفتار کنید و اگر با این حال همسرتان اشتباهاتی را مرتکب شد مثلا باز هم قرارهایش را فراموش کرد یا به خاطر گم کردن کلیدهایش دیر به مهمانی رسیدید نگران نباشید زیرا تا همسر شما بخواهد به تنها انجام دادن کارهایش عادت کند زمان می‌برد.