چگونه می توان نگاه حرام به زن رامشخص و معین نمود و حکم نگاه کردن به زن درتصویرها و فیلمهای مبتذل چیست؟
 
آیت اللّه فضل اللّه : وقتی نص قرآن کریم را که به مسأله نگاه پرداخته است،مورد مطالعه قرار می دهیم می بینیم اندیشه ای که می توان از این نص قرآنی دریافتاین است که خداوند تعالی می خواهد احساسات و عواطف درونی مرد مؤمن نسبت به زن مؤمنو احساسات و عواطف درونی زن با ایمان نسبت به مرد با ایمان چنان پاک باشد که هیچنیت بدی که به دور از اخلاق است در آن راه نداشته باشد. و اگر این طهارت وجودنداشته باشد، زن مؤمن و مرد مؤمن در فضای پریشانی روانی ای به سر خواهند برد کهزمینه انحرافات آینده را فراهم خواهد ساخت. خداوند از انسان می خواهد که از جنبهفکری در درون خویشتن خویش مصونیت و عصمت داشته باشد تا این عصمت [درونی و فکری]وسیله ای باشد برای رسیدن به عصمت عملی، زیرا عمل ریشه در اندیشه، فهم و احساسدارد.
 
بنابراین وقتی که ما این آیه کریمه را قرائت می کنیم که: «قل للمؤمنین یغضوا منابصارهم و یحفظوا فروجهم، ذلک ازکی لهم، انّ اللّه خبیر بما یعملون»(2)
 
به مردان با ایمان بگو: دیده فرو نهند و پاکدامنی ورزند که این برای آنانپاکیزه تر است، زیرا خدا به آنچه می کنند آگاه است.
 
از تعبیر «ازکی لهم» (پاکیزه تر است برای آنان) می فهمیم که خداوند خواسته استطهارت درونی را زمینه ای برای تحول به طهارت عملی قرار دهد و همچنین است آنجا که درمورد زنان می فرماید: «و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن و لا یبدینزینتهن الا ما ظهر منها»(آیه 31 سوره مبارکه نور)
 

و به زنان با ایمان بگو: دیدگان خود را [از هر نامحرمی] فرو بندند و پاکدامنیورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعا از آن پیداست با استفادهاز این آیه و آیه ای دیگر که مربوط به شیوه سخن گفتن زن با مرد می شود، [یعنی این آیه که:] «فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض»(آیه 32 سوره مبارکه احزاب) پس به ناز سخن مگویید تاآنکه در دلش بیماری است طمع ورزد؛ درمی یابیم که خداوند اراده فرموده است تا زن بهشکلی طبیعی سخن بگوید، و هر گاه با صدایی نازک و با ناز و کرشمه سخن بگوید زمینهسوءاستفاده و انحراف دیگران را فراهم خواهد ساخت.

نگاههای دزدانه

از این رو است که خداوند خواسته است که مرد مؤمن چشمش را فرو بپوشد تا این حالت،حالتی بازدارنده و پیشگیرانه از نتایج نامطلوب باشد. چنان که از زن مؤمن نیز خواستهاست که چشمش را فرو بپوشد. از این خواسته ها پی می بریم که لازم است زن و مرد مؤمنهنگامی که با وضعیتهایی این چنینی روبه رو می شوند در حالت آماده باش روحی باشند.طبعا موضوع حدیث مواردی را شامل می شود که نگاه به آن جایز است اما در باره مواردیکه نگاه به آن جایز نیست، اسلام حدود و مقرراتی وضع کرده است. اسلام در موضوع نگاهمرد به بعضی از اعضای زن، حدودی قرار داده و همچنین نیز در باره نگاه زن به برخی ازاعضای مرد مقرراتی نهاده است تا این نگاهها به لحاظ فرهنگ درونی ای که برای رابطهدو جنس پدید می آورد، چنان که بعد جنسی در آن انباشته شده است، پایه و زمینه انگیزشنشود. از این رو است که برخی از دانشمندان علوم اجتماعی معتقدند که دشوار می تواندوستی خالصانه بین زن و مرد بیگانه را پذیرفت.

حد شرعی در جواز نگاه

این مسأله، برخاسته از فهم فقهی ای است که با ملاحظه بعضی احادیثی که در مسألهنگاه به زن رعایت احترام به او را ضروری می داند، پدید آمده است. بنا بر این نظر،هنگامی که زن قسمتی از بدن خود را می پوشاند، دیگر نگاه کردن به آن به معنای هتکحرمت و اهانت به آن است چرا که این قسمت از قسمتهایی است که او می خواهد بپوشاند.بنابراین او راضی نیست که کسی به آن بخش از بدنش نگاه کند و اگر متوجه شود کسیدزدانه به او می نگرد مورد سرزنش و ملامتش قرار می دهد.