ممکن است در مواجهه اولیه با چنین سؤالی پاسخ ما این باشد که زنان تنهاتر از مردان هستند. این در حالی است که تحقیقات روان شناسان خبر از حقیقتی دیگر می‌دهد. 

بر اساس تحقیقات انجام شده، مردان از سن ۲۶ تا ۳۸ سالگی شلوغ ترین دوره زندگی خود را تجربه می‌کنند. در گروه‌های دوستی بسیاری عضو هستند و افراد قابل توجهی پیرامون خود دارند؛ اما با گذشت زمان و افزایش سن تعداد معدودی از مردان هستند که دوست نزدیک دارند. به عبارت دیگر، بازنشستگی و مرگ نزدیکان در نهایت منجر به تنهایی بیشتر مردان می‌شود.

بنابر آخرین یافته های به دست آمده، ۱۸ درصد از مردان به دلیل دوری از دوستان و خانواده احساس تنهایی می‌کنند؛ ۱۷ درصد به دلیل بیکاری، از دست دادن اعضای خانواده؛ ۲۵ درصد هم به خاطر بازنشستگی این احساس به سراغشان می‌آید. گروه آخر مردان ۶۵ تا ۶۹ سال را شامل می شود. این آمار نشان می‌دهد: توانایی دوست یابی و حفظ ارتباطات میان فردی مردان به مرور زمان کاهش می‌یابد.

به گفته روان شناسان: تنها راه عبور از این تنهایی افزایش قابلیت‌های ارتباطی و حفظ پیوندهای انسانی به ویژه در دوران میانسالی است. بنابراین، به پدر، عمو یا هر مرد میانسالی که در نزدیکی شما است بیشتر توجه کنید؛ زیرا بدون تردید او بیش از دیگران درون خود احساس تنهایی می‌کند.