اورمیا با عنوان سندرم اورمیک نیز شناخته می شود که در نتیجه آن سطح نیتروژن اوره خون (BUN) افزایش می یابد. اوره توسط روده و کبد تولید شده و از طریق ادرار دفع میشود.
در صورت اختلال عملکرد کلیهها، تصفیه ضایعات نیتروژن صورت نمیگیرد و این مواد زاید و سمی وارد گردش خون میشوند و نتیجه آن نارسایی کلیه و مرگ است. در صورت تشخیص زودهنگام این بیماری قابل درمان است.
علل بروز اورمیا
این بیماری میتواند علل مختلفی داشته باشد، اما مهم ترین علل آن عبارتند از:
- تروما یا هر گونه آسیب به کلیهها
- انواع بیماریهای خودایمنی
- فشار خون بالا
- افت فشار خون
- دیابت
- سنگ کلیه
- بینظمی کلیهها
- آمبولی شریان کلیوی
- جراحی
- کمآبی بدن
- نارسایی احتقانی قلب
- سوختگی پوست
- شوک
- عفونت
- انسداد جریان ادرار
- اسهال یا استفراغ شدید
- خونریزی بیش از حد
- استفاده بیش از حد از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
علایم اورمیا
این بیماری معمولا با علایمی مانند تهوع، استفراغ، تشنگی بیش از حد، خستگی، مشکلات بینایی، گرفتگی عضلات و بیقراری همراه است.
برخی از مهم ترین علایم این بیماری عبارتند از:
- کاهش ادرار
- ضعف
- رنگ پریدگی
- خونریزی
- تورم
- افزایش ضربان قلب
- خشکی دهان
- سرگیجه
- خستگی
- درد در ناحیه شکم
- کاهش فشار خون
- غش
تشخیص و درمان
معمولا پزشک آزمایش 24 ساعته ادرار کراتینین برای بیماران تجویز می کنند و به کمک مشخصات بیوشیمیایی خون، بیماری را تشخیص میدهد.
بیمار پس از تشخیص به سرعت بستری میشود و با همودیالیز، مایع درمانی و تزریق خون درمان آغاز میشود. اورمیا در صورت عدم درمان می تواند منجر به مرگ بیمار شود.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید